10.BÖLÜM

697 53 43
                                    

Yazarın ağzından

Shoto uyandığında göğüsünde sakince uyuyan miniğini gördüğünde gülümsedi. Hafif eğilerek bütün yüzüne öpücükler kondurdu.

Izuku:Shoto?

Shoto:Ah affedersin uyandırdım mı.

Izuku senedi ve sıkıca Shoto'ya sarıldı.

Izuku:Hayır~ sorun değil.

Shoto'da Izuku'ya sarıldı ve saçlarını öptü.

Izuku:Imh Shoto bu gün biraz yatakta dursam.

Shoto:Neden ki. İyi hissetmiyorm- ah doğru. O zaman kahvaltıyı odaya mı söyleyelim.

Izuku:Olur~

Izuku yarı açık ve uykulu gözleriyle Shoto'ya sırnaşıyor kedi gibi elinin altına girip kendini okşatıyordu.

Izuku:Seni seviyorum Shoto~

Shoto gülümsedi ve Izuku'nun dudaklarına minik bir öpücük bıraktı.

Shoto:Bende seni seviyorum miniğim.

~~~

İkili kahvaltı ettikten sonra Izuku Shoto'nun dizine yatıyordu.

Izuku:Shoto?

Shoto:Evet güzelim.

Izuku:Benim...hâlâ senin hakkında bilmediğim bir şeyler var değil mi.

Konuyu unuttuğum için kitabı baştan okuyup gelecem.

Okuyup geldim devamm.

Shoto nefes verdi.

Shoto:Neden bunları merak ediyorsun ki.

Izuku:Benim hakkımda herşeyi biliyorsun ama ben hiç bir şey bilmiyorum. Hiç bir şey. Kötü hissettiriyor.

Shoto:Kötü mü...hissettiriyor.

Izuku başını salladığında Shoto Izuku'nun saçlarını okşadı.

Shoto:Hatırlaman zor olabilir ama biz daha önce tanıştık. Çok küçükken.

Izuku devam etmesini ister gibi Shoto'ya bakınca Shoto devam etti.

Shoto:Benden büyük iki kişi bana zorbalık yapıyordu. Gözümde ki yara yüzünden. Sonra sen gelmiştin. Polisi çağırmış ve beni kurtarmıştın. Seni çok sevmiştim ve hayran kalmıştım.

Izuku yattığı yerden doğruldu ve Shoto'nun bacaklarının arasınsa oturup göğüsüne yaslandı.

Shoto:Bana yardım etmiştin. Çok mutlu olmuştum çünkü daha önce kimse bana yardım etmemişti. Ama sonra...bir daha seni hiç görmedim. Her gün aynı parka geldim ama seni hiç göremedim. Zaten sonraysa oradan taşındık...Daha sonra seni buldum. Yıllar sonra seni bir şekilde bulmuştum. O kadar mutluydum ki o gece uyuyamadım. Sonra senin olduğun okula yerleştim ve şu an buradayım.

Izuku:Üzgünüm. Yani daha önce hatırlayamadığım için.

Shoto güldü ve Izuku'yu öptü.

Shoto:Sorun yok miniğim. Biliyorsun özür dilemeni sevmiyorum.

Izuku telefonu çalınca yanda ki masadan aldı ve açarak kulağına dayadı.

Izuku:Alo.

Polis:Midoriya Izuku ile mi görüşüyorum.

Izuku:Evet.

Polis:Bir saat sonra şehir karakolunda olabilirmisiniz.

Izuku:Şey tabi ama neden.

Polis:Sorun şu ki...eviniz yanmış ve anneniz...maalesef evdeydi.

Multishipper_chan biraz(!) Geç attım üzgünüm

KURTARICIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin