Samen Met Jou✔

Hoofdstuk 15

a/n:

Hi!

Vandaag dus een dubbele update(1 update per boek bedoel ik dan.) van SMJ&ZJNB omdat ik vanavond naar het concert van Snelle ga en er enorm veel zin in heb! Mijn eerste concert weer naar twee jaar... Vanavond al, ik moet het nog steeds eventjes beseffen hoor!🥳

Stay tunend&enjoy! :)

Liefs, Lotte.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"Yes, gewonnen, alweer!" met een big smile op zijn gezicht gaf Perr Eva een knuffel. Ze had het idee dat hij de laatste tijd steeds vaker op haar begon te letten en iets door begon te krijgen. "Yay." grinnikte Eva en knuffelde hem terug. "Nou, wij hoeven dus niet het terras te betalen. Poolen is niet iedereens talent." grijnzend keek Perr in de camera die Eva nu had overgenomen van Isis en gebaarde naar Anna en Kjell.

"Niet grappig." Kjell stak zijn middelvinger op en Eva begon te lachen. "Jammer joh." ze stak haar tong uit naar de keeper en grijnsde.

Jurgen had toegekeken hoe Perr Eva had leren poolen vanmiddag. Hij had een steek gevoeld in zijn maag terwijl dat niet zou moeten gebeuren. Hij vertrouwde beide en beet op zijn lip. "Helaas." Jurgen schrok op uit zijn gedachten toen Amber dat zei. Ze keek in haar vrolijke groene ogen en knikte. "Ach, de volgende keer beter." vond hij. Ze hadden met niet heel veel verschil achter Perr en Eva gestaan tijdens de strijd. "Daarom!" antwoordde Amber en glimlachte naar hem en Jurgen glimlachte terug. "Hoeven wij tenminste geen terras te betalen. Nu zijn Anna en Kjell de klos." zei ze en hij grinnikte.

"Anders had ik sowieso betaald." antwoordde Jurgen gerustellend.

Kletsend liepen ze het poolcentrum uit richting de auto's tot ze ineens een zware stem achter zich hoorde. "Dus hier zit je, kreng." Amber schrok zich een hoedje en draaide zich met trillende benen om. Eva en Jurgen volgden haar voorbeeld en zagen een brede man staan met zwart haar. "Dat is mijn vader!" fluisterde Amber gauw en keek toen weer angstig naar hem. "Waarom heb je niet op mijn berichtjes beantwoord? Je weet dat er dan wat zwaait!" Amber haar vader wees met een dikke vinger naar het arme meisje.

"Sorry." piepte Amber. Perr en Kjell, die allebei vrij lang waren, gingen voor haar staan en Eva sloeg een arm om Amber heen. "Meneer, wij willen u vriendelijk vragen te vertrekken." antwoordde Kjell op een rustige manier maar Eva merkte dat hij boos was. Ze dachten dat hij aanstalten maakte om echt weg te gaan tot hij in lachen uitbarstte. "En jullie, een stel klote voetballertjes, denken mij tegen te houden?" vroeg Ambers vader grijnzend. "Waag het niet om ze zo te noemen." siste Amber kwaad. "Spreek jij mij tegen, mevrouw Verhoeven?" haar vader stapte op haar af en Amber nam een hap adem tot Jurgen voor haar ging staan.

"Dacht het niet!" samen met Kjell en Perr vormden ze nu een muur voor Amber. "Pardon, valt deze man jullie lastig?" een bewaker van het poolcentrum kwam op het lawaai afgestapt. "Ja, ik wil dat hij weg gaat." antwoordde Amber sterk en woedend keek haar vader naar het groepje. "Meneer, deze kinderen hebben vriendelijk gevraagd of u wil vertrekken. Anders haal ik de politie erbij." zei de bewaker serieus en Amber haar vader gromde. "Ik krijg jullie nog wel!" riep hij van een afstandje terwijl hij wegliep en druk zwaaide.

"Rustig maar Am." trillend viel Amber in Jurgens armen. "S-sorry." ze begon te snikken. "Waarvoor?" vroeg hij. "Dat ik jullie dag moet verpesten." mompelde ze. "Dat doe je niet." suste Jurgen haar en wreef over haar arm. "Zullen we maar gaan?" vroeg Isis bezorgd. "Ja, lijkt mij een goed plan. Ik denk dat het hier niet echt meer veilig is voor Amber." antwoordde Carel waarmee ze allemaal instemmend. "Zullen we een terrasje pakken dan?" vroeg Kjell toen ze allemaal weer bijgekomen waren.

"Ja, goed idee." zei Perr. "Weet je het zeker?" vroeg Jurgen aan Amber. "Ja, ik laat me niet wegjagen door die klootzak." zei ze en hij glimlachte kort maar bemoedigend naar het meisje. "Goed van je." Jurgen hielp haar overeind en knikte naar de rest. "Laten we terug naar de auto's gaan." zei hij. "Eva, rijd je met mij mee?" vroeg Perr en ze knikte direct. "Tot zo." Jurgen gaf haar een kus en liep naar zijn eigen auto. "Zie je." mompelde ze en liep achter Perr aan naar de auto samen met Roos. "Gaat alles wel goed?" vroeg ze aan Eva, die knikte en snel de auto instapte.

"Wat voor muziek willen jullie?" vroeg Perr toen ze allemaal hun gordels om hadden gedaan. "Snelle." zeiden de meiden in koor en hij rolde zijn ogen. "Ik snap niet wat jullie met die gozerd hebben...-" al snel onderbrak Eva hem. "Die gozerd is mijn beste vriend en heeft top muziek. Zet maar aan." zei ze en keek smekend naar Perr. "Oke best." gaf Perr en al gauw knalde de muziek van Lars door de boxen van de auto.

"Oh god." mompelde hij en Eva begon te lachen.

"Maar, hoe gaat het met je? Ik merk dat je niet lekker in je vel zit." Perr draaide het volume zachter zodat het slechts achtergrondmuziek was en concentreerde zich ondertussen op zijn deel van de weg. Roos keek verwachtingsvol naar Eva en ze slikte. "Sinds de uitzending van Humberto loopt het eigenlijk niet zo lekker tussen mij en Jurgen... Ik voel de afstand tussen ons. Ik snap hem eerlijk gezegd wel, maar dit kan ik echt niet maken om te vertellen...." fluisterde Eva

"Vertel het ons. Je weet dat dat gerust kan." antwoordde Perr en ze knikte zachtjes.

"Ik weet het. Maar vertel alsjeblieft niets tegen Jurgen. Als hij weet dat ik gelogen heb vrees ik het ergste..."