Samen Met Jou✔

Hoofdstuk 23

"Dus jullie zijn niet uit elkaar?" Kjell, die er niks van begreep, keek zijn teamgenoot verrast aan toen ze een paar weken later aan het trainen waren. "Nee, gelukkig niet. Ze wilde wat afstand nemen van me." zei Jurgen en legde zijn handen in zijn nek. "Logisch." vond Kjell en schudde wat afkeurend zijn hoofd.

"Sorry hoor. Ik was er niet bij die avond. Er was van alles gebeurt en toen belde Amber ook nog eens en kwam ik voor een nogal moeilijke keuze te staan!" antwoordde Jurgen. "Daar gaat het mij ook niet om. Je hebt met een ander gezoend. Dat hoort niet, Jur." zei Kjell. "Alsof ik daar nog niet aan gedacht had." mompelde hij. "Kunnen we er nu over ophouden? Dit helpt niet echt met mijn gedachten op een rij zetten en me te concentreren op zondag." 

De Eredivisie was weer in volle gang. Er stond direct een belangrijke wedstrijd op de selectie te wachten. Ajax-FC Utrecht stond op het progamma en de clubs waren altijd aan elkaar gewaagd. Het was een loei spannende wedstrijd, een waarin Ajax uiteindelijk vaak won, maar het kon nog altijd andersom zijn.

"Boys! Aan de bak, of willen jullie verliezen tegen de Domstad?" riep Erik ten Hag over het veld, met nadruk op dom. "Wauw." beide jongens rolden hun ogen maar gingen wel verder met de basisoefeningen waarmee ze eigenlijk bezig waren. 

"Jurgen, wat is dat de laatste tijd? Ik snap dat je in een lastige situatie zit maar je zult het echt even opzij moeten zetten. Anders haal je zondag de basis niet. Dat wilde je toch?" vroeg Erik toen de training was afgelopen en de cooling down klaar was. "Ja, sorry trainer. Ik zal voortaan beter mijn best doen." zuchtte Jurgen. "Dat dacht ik ook. Trouwens, nu ik je toch spreek. Loop je even mee naar mijn kantoortje?" de voetballer fronste toen Erik dat zei. "Is er iets mis?" vroeg hij. "Misschien wel. We weten het nog niet. De politie is op onderzoek uit." zei Erik en de twee liepen het gebouw binnen van het sportcomplex in Duivendrecht. 

"Ga zitten." Erik wees naar de stoel tegenover het bureau en Jurgen nam plaats. "Wat is het?" vragend keek hij zijn trainer aan. "Niet schrikken. Maar er is een club die zich heeft aangemeld voor jou." begon Erik. Ondanks dat Erik Jurgen gewaarschuwd had, voelde hij zijn hart te keer gaan. "Welke club?" vroeg Jurgen, die toch nog nieuwsgierig was geworden. "OSG Nice, Frankrijk." antwoordde Erik. "De club waar Kasper Dolberg momenteel voetbalt?" concludeerde Jurgen en Erik knikte.

"Die ja." zei hij. "Pff, dat is een eind weg." mompelde Jurgen. 

"Maar het vreemde ervan is: het is maar een club die zich heeft aangemeld. Ik had echt verwacht dat er meerdere voor jou in de rij zouden staan." legde Erik zijn zorgen uit. "De brief is heel netjes professioneel opgesteld. Toch heb ik er over gepraat met Marc Overmars en hebben wij besloten de politie in te schakelen. Het kan zomaar zijn…-" ineens werd de deur open gegooid en stond een hijgende Perr in de deuropening. 

"Jurgen, doe het niet. Niet de transfer." zei hij en probeerde zijn adem onder controle te krijgen. 

"Gast, waar heb jij het nou weer over?" verbaast keek Jurgen zijn beste vriend aan. "Het-is-fake." zei Perr en begon al iets rustiger te ademen. "Schuurs, heb jij hier enig bewijs voor?" vroeg Erik streng. "Ja. Mijn vriendin werkt in De Bijenkorf. Ze heeft twee meiden horen praten en het stiekem gefilmd. Waarschijnlijk staat het ook op camera." legde Perr uit. "Laat zien. Als het waar is helpen we de politie enorm." zei Erik uiteindelijk terwijl Perr zijn telefoon al uit zijn trainingsbroek viste. Hij zocht verwoed in zijn galerij en vond toen wat hij zocht. 

"Hier. Je hoort ze heel duidelijk praten." zei Perr en legde de telefoon op het bureau van Erik neer. Jurgen zag dat hij het filmpje van Roos gekregen had en het werd stiekem gefilmd vanaf de kassa balie. Perr drukte op play en het filmpje begon af te spelen. Jurgen zijn ogen werden groot toen hij dé twee meiden zag. 

"Het gaat goed, hé?" vroeg Chiara aan Luna terwijl ze bij een stelling met sieraden stonden. "Ja, nog even en Ajax heeft geen goede voetballers meer. Pap is ookal bezig met Schuurs en Scherpen." antwoordde Luna en Chiara knikte tevreden terwijl ze in gedachten een dure ketting bekeek. "Het is Eva haar eigen schuld. Had ze het maar niet aan mensen moeten vertellen op school wat wij gedaan hebben." ze schudde haar hoofd. "Daardoor is onze reputatie eraan gegaan en daarvoor gaan ze boeten." vervolgde Chiara en Luna knikte. "Dat is waar. Maar is het niet gevaarlijk?" vroeg ze. "Wel nee joh. Mijn vaders bedrijf regelt alles wat wij maar willen. Maar wij staan er volledig buiten. Ik hoop gewoon dat die Ekkelenkamp oprot zodat we weer makkelijker bij Eva kunnen komen."

Na anderhalve minuut werd het filmpje beëindigd en was het weer stil in het kantoor. 

"Perr, ik ben blij dat je ons gesprek verstoord hebt. Dit is echt heel belangrijk." sprak Erik als eerste terwijl Jurgen in shock voor zich uit staarde. Ze wilden hem weghalen bij Eva… "En Amber dan?" vroeg Jurgen. "We weten niet of ze er wat mee te maken heeft. Ze zit in ieder geval op het bureau omdat ze toch veel is omgegaan met jullie en er pas is bij gekomen. Daarbij volgd ze Chiara op Instagram en dat wil de politie uitvissen." vertelde Erik en de twee jongens knikten. "Ga nu maar lekker naar huis en maak je hoofd leeg. Dan zie ik jullie morgenochtend weer." zei de trainer. 

"Gaat het?" vroeg Perr aan Jurgen terwijl de twee naar buiten liepen. "Jawel, het is alleen een beetje een shock." Jurgen kon eindelijk weer normaal functioneren. "Ik begrijp het. Het gebeurt natuurlijk niet heel vaak dat mensen een transfer faken." zorgelijk keek Perr de voetballer uit Zeist aan. "Moet ik je brengen?" vroeg hij. "Nee, dank je wel. Ik red mij verder." sloeg Jurgen beleefd het aanbod af en Perr knikte. "Waar ga je nu heen? Ik bedoel…" de Limburger wilde over het oude afgebrande huis beginnen van de twee maar hield zijn mond erover. 

"Ik logeer bij Carel en Isis." antwoordde Jurgen kortaf en Perr knikte. Hij realiseerde zich dat het nog erg vers zat bij zijn teamgenoot en legde even een hand op zijn schouder. "Jur, het komt goed. Ieder mens maakt fouten. Eva heeft tijd nodig en daarna komt ze heus wel naar je toe." moedigde Perr hem aan. "Vast. Wist je dat Lars haar leuk vond?" vroeg Jurgen en Perr lachte. 

"Daar kom je nu pas achter? Maar ik denk niet voor altijd hoor. Hij vind Sterre leuker. Jij en Eva horen bij elkaar." vond Perr en er doorbrak een waterig glimlachje op het gezicht van Jurgen. "Bedankt maat." bedankte hij zijn vriend. "Altijd toch! Laat maar weten als Eva iets gezegd heeft." antwoordde Perr. "Zal ik doen." beloofde Jurgen waarna de twee ieder hun eigen weg naar huis gingen.