Samen Met Jou✔

Hoofdstuk 29

Toen de limousine de parkeerplaats opreed van De Toekomst -het sportcomplex van Ajax- werd Eva toch wat nerveuzer. Ze wist niet waarom maar het overviel haar gewoon. Misschien omdat het heel officieel was en ze naar Jurgens reactie uitkeek over haar outfit. Het was een soort zelfde feest als dat de jongens een prijs uitgereikt kregen voor beste sporter van het jaar. De hele rit naar het sportcomplex had ze hier over nagedacht en het was niet uit haar hoofd te krijgen. De limo was geparkeerd maar ze moesten nog even wachten tot ze het teken kregen van de chauffeur. Eva beet op haar lip en keek naar Isis; die haar bemoedigend toe knikte. 

"Dames, het is zo ver." gaf de chauffeur aan en ze stonden allemaal tegelijk op. Eva stapte na Roos de auto uit en op de rode loper die uitgespreid was tot de hoofdingang van de kantine. Ze wachtte op de anderen die ook uit de limousine klommen en zocht ondertussen Jurgen met haar blik. Die vond ze even later, een stukje verderop, staan praten met Antony. Antony had het door stootte Jurgen aan. Eva haalde even adem toen Jurgen opkeek. Hij zag er geweldig uit in zijn zwarte pak. Zijn haren zaten recht overeind in de gel en hij droeg nette schoenen. 

"Hey." zei Jurgen ademloos toen ze wat dichterbij elkaar stonden en gaf haar een kus. "Hai." zei Eva droog en lachte zenuwachtig. "Je ziet er echt prachtig uit." antwoordde Jurgen zacht en er doorbrak een glimlach op Eva haar gezicht. Ze had haar blonde haren gekruld en droeg de rode jurk die ze een weekend geleden gekocht had met de meiden in Amsterdam. "Dank je wel. Jij ziet er anders ook mooi uit." zei ze eerlijk en nu was het Jurgen zijn beurt om te glimlachen. Ondertussen zag ze dat de rest elkaar ook aan het begroeten was. 

"Hey, zullen we naar binnen gaan? Dat gestaar van jullie word een beetje eng." knipoogde Davy Klaassen naar het stel. Hij stond voor hen met zijn vrouw Lauren. "Ja, natuurlijk." zei Jurgen snel en Davy schoot in de lach. "Niks persoonlijks jongen maar anders komen we te laat bij de opening." Davy klopte op Jurgen zijn schouder en liep alvast vooruit met Lauren. "Hij heeft gelijk. Laten wij ook maar gaan." zei Jurgen en gaf Eva nog snel een kus voor ze naar binnen gingen. Roos en Perr hadden zich bij hen gevoegd en in een groepje liep het viertal dan eindelijk de kantine binnen. 

De kantine was erg mooi versierd. In de hoek stond een kerstboom. Er hing allerlei verlichting en kerst spul. Eva glimlachte bij het zien ervan. Toen ze verder rond keek zag ze dat er een kleine verhoging was wat als podium diende. Daarop stond een DJ zijn nummers alvast warm te draaien voor het feest van straks. Eerst zouden ze een speech krijgen van Erik voordat het los zou barsten. De groep ging aan een van de lange tafels zitten in de kantine. "Wil je iets te drinken?" vroeg Jurgen aan Eva, die knikte. "Doe maar een biertje." antwoordde ze. "Komt eraan." zei Jurgen, vroeg wat de anderen wilde en ging onderweg naar de bar om muntjes te halen. 

"Hoe gaat het bij jullie?" vroeg Perr geïnteresseerd toen Jurgen weg liep en Antony luisterde met hen mee. "Goed! We hebben een hoop gedoe gehad zoals jullie al weten. Maar nu gaat het gelukkig weer." antwoordde Eva en probeerde nuchter te klinken. Soms had ze het er nog moeilijk mee over het feit dat Jurgen naar Amber was gegaan terwijl zij hem nodig had. Maar nu bleek Amber ook in het complot te zitten van Chiara en Luna. Amber moest hen in de gaten houden en Jurgen proberen af te leiden. 

"Pff ja nou inderdaad. Ik ben blij dat we er achter zijn gekomen hoor, ik bedoel van Amber." zei Perr en Antony knikte. "Ik was er de helft van de tijd niet maar het klinkt super heftig allemaal. Ik ben blij voor jullie dat alles weer een beetje oké is." dankbaar keek Eva hem aan en hij gaf haar een knuffel net zoals Perr. "Heb ik iets gemist?" vroeg Jurgen terwijl hij aan kwam lopen met een dienblad vol bier. "Nee hoor. We vroegen alleen wat." stelde Antony zijn teamgenoot gerust en Jurgen knikte. 

"Alsjeblieft." zei hij en gaf hun de glazen met bier aan. Net op dat moment begon Erik te praten in de microfoon en ging Jurgen ook zitten. "Goedenavond allemaal." begon Erik en het werd helemaal stil in de kantine. "Wat fijn dat wij hier allen met elkaar mogen zijn om Kerstmis te kunnen vieren. Daarnaast vieren we ook nog eens dat Ajax winterkampioen is geworden mede dankzij dit top team!!" de spelers begonnen te joelen en Eva glimlachte ernaar. Ze vond het echt heel leuk om te zien hoe blij ze waren. 

"Ik heb als trainer nog een seizoen bijgetekend en dat zegt dat jullie nog lang niet van mij af zijn." vervolgde Erik en sommige moesten lachen. Daarna werden er een aantal grappige en serieuze momenten opgenoemd die ze tot nu toe hadden meegemaakt in de eerste helft van het seizoen. Op een groot scherm verschenen er filmpjes en foto's. "Die hoed." gierde Isis toen David een gekke hoed had meegenomen vanuit Brazilië en er mee trainde ook nog. "Alleen hem kun je zo gek krijgen om zoiets te doen." lachte Kjell en Eva knikte instemmend. En zo kwamen er nog veel meer momenten voorbij waar ze allemaal om moesten lachen. 

"Dan nu, kan ik maar een ding zeggen: Ajax…-" "Amsterdam!" riep iedereen terug. Zo ging het een tijd over en weer tot het feest echt los brak in de kantine. Lachend zette Marc Overmars en Erik een stap opzij toen de DJ eraan kwam. "Fijne avond gewenst allemaal!" riep Erik nog maar kwam er net niet boven uit. "Wat een vent." grinnikte Jurgen en Eva knikte lachend. "Echt wel." zei ze grinnikend. "Kom je mee?" vroeg Jurgen en ze knikte meteen. Ze pakte zijn hand vast en sneakten de kantine uit.

Opgelucht haalde Eva eventjes adem terwijl ze in de buitenlucht kwamen. Het was erg warm binnen en dit had ze even nodig. "Wat is er?" vroeg Eva aan Jurgen. Hij zei niets, trok haar mee en samen liepen ze in stilte over de besneeuwde sportvelden van De Toekomst. "Eef, het spijt mij. Van alles. Echt waar. I-i-k blijf er steeds maar aan denken." zei Jurgen toen ze eindelijk stil stonden midden op een van de velden. "Dat snap ik lieverd. Maar het is over. Die meiden zitten op het bureau en er kan ons niets meer over komen. Ik moet zeggen dat ik er nog een beetje last van heb maar ik wil dit. Onze band weer opbouwen." Dat laatste fluisterde Eva en Jurgen pakte haar handen. 

"Eef. ik wil niets liever. Samen Met Jou." fluisterde Jurgen terug. "Samen Met Jou." herhaalde Eva. Jurgen legde één hand op haar wang en drukte zijn lippen op die van haar.