His Unwanted Wedding (ON-HOLD)

8. Flashback 3

"Belle let me explain this -" -art

"There is no further explainatuon about this situation Art." Putol ko sa kanya. Pilit kong pinapakalma ang sarili ko. Dahil ayokong makita nila na sobra na akong nasasaktan ngayon.

Hindi ko inaasahan na ganito kasakit ang mararamdaman ko kapag binigay ko ng buo ang puso ko sa isang taong walang kasiguraduhang mamahalin din ako.

"Diba sya yung babaeng dapat pakakasalan mo bago mo malaman na magpapakasal tayo, nag kaayos na ba kayo ngayon ?" Oo kilala ko ang babaeng kasama nya. si Lorraine ang babaeng pinakamamahal nya.

"Belle its-"

"I guess I dont need any answer from you because the proof is infront of me now."

I pause for a moment to breathe and calm myself because if I dont I might collapse here and its not good for me.

Wala ng nagsalita pagkatapos ko syang tanungin.

"Arthur aalis na muna ako. Bibigyan ko kayo ng space para makapg-usap ng maayos". Putol ni Lorraine sa katahimikang saglit namayani sa paligid namin.

Gusto kong sampalin, ibalibag, saktan ang babaeng nasa harapan ko ngayon na katabi ni art na dahilan rin ng lahat ng sakit ko ngayon. Pero hindi ko magawa dahil alam ko sa sarili ko na may kasalanan din ako dahil pinilit ko ang sarili ko sa lalaking may mahal ng iba.

"Thank you Lorraine" sambit ni Art gusto kong pag umpugin silang dalawa sa galit na nararamdaman ko ngayon.
Pagkatapos magpasalamat ni Art ay dumeretso na pababa si Lorriane at naiwan kami ni Art sa labas ng kwarto namin.

"Art di...did you..... love me even for just a single moment of us being together?" Lakas loob kong tanong sa kanya kahit alam ko na ang sagot sa tanong ko pero kahit konti umaasa akong oo ang isasagot nya.

"Belle I care for you all this time" -art. Ngumiti ako ng pagak sa kanya.

"Alam nating pareho na iba ang love sa care Art and you didnt answer my question" tinitibayan ko ang loob ko dahil ayoko bumuhos ang luha kong pilit na tinatago

"I dont really know the answer to your question Belle" sagot habang nakatingin sa ibang direksyon

"Art you know the answer. If you dont want to say it I will tell you the answer."

"Belle please listen to me first."-Art

"No Art you listen. You never felt anything for me maybe you care for me but you never love me. You know why?" Medyo tumataas na ang boses ko.

Hindi sya nagsalita. "Bacause if you really love me, you will never do what I just saw a while ago" with that hindi ko na kinaya tumulo na ang luha ko.

Pinunasan ko muna ang mga luhang lumabas sa aking mga mata bago ulit magsalita.

" Art do you know the reason why I keep asking you to back out if you were not sure about this marriage many times before we get married?" I tried to stop my sob as I ask him this question.

Hindi sya sumagot. "Because Im afraid that when the time comes that I fall hard for you, .......... you will not be there to catch me, because you already chose to be with someone else."

"Belle-" -art

"And you know what, that day, that Im most afraid of , already came." Pagpapatuloy ko.

"Art Since the day I gave myself to you, that very same day I decided to love you and do everything to make you love me too, but i guess everything came to its end. Alam mo sana hindi mo na lang binago ang pakikitungo mo sakin para hindi na ko umasa ng ganito." Mapait na litanya ko sa kanya.

"Belle makinig ka muna sakin"

I notice that He already wearing his wedding ring.

"You already wearing it" turo ko sa kamay nya. "You said that you will just wear that ring when the woman you love is already with you. I guess she is here right now." I just give him a weak smile and turn back to them.

"Oh by the way before I forgot I accidentally saw the annulment papers that already have your signature in your office while I was cleaning in there."Medyo na gulat sya sa sinabi ko. Aksidente kong nakita ang mga papel na yun na annulment papers pala na may signature na nya. Alam ko na nun na hindi magtatagal ang pagsasama namin pero akong si tanga umasa pa rin na may babago sa plano nyang pakikipaghiwalay dahil sya na mismo ang nagsabing itry namin.

Pumasok ako sa kwarto at kinuha ang mga papel na tinago ko sa mga gamit ko at kumuha ng ballpen at lumabas.

"Belle hindi ko planong ibigay yan sa-" -Art

"Wag mo ng pagaanin ang loob ko sa mga kasinungalingan mo" putol ko sa kanya at sa harap nya pinirmahan ko ang mga papel

"Sana noon mo pa binanggit ang bagay nato sakin para hindi ako umasa at hindi kita minahal ng lubusan at higit sa lahat hindi na ko nasasaktan ng ganito." Pinipigilan ko ang paghikbi ko habang nagsasalita at inaabot ang papel sa kanya.

"Salamt sa lahat ng mga pinaramdam mo sakin kahit alam ko na kahit alin sa mga bagay na nangyari satin ay wala kang ginusto. Siguro tama na ring tapusin natin ang lahat ngayon."

"Belle anu bang sinasabi mo?"

"Tama na Art. Bumalik na tayo sa mga buhay natin bago pa tayo ikinasal. At pagkatapos ng araw na ito ituring na lang nating ibang tao ang isa't isa. Binabalik na kita sa babaeng tunay mong mahal at makapagpapasaya sayo ng tunay." Tiningnan ko sya at ngumiti.

Pagkatapos nun hindi na sya nagsalita at hinayaan na akong umalis. Umaasa akong pipigilan nya ako pero sa huling pagkakataon nabigo at nasaktan ako.

I called Zandra and I know she heard everything.
"Are you okay?" Tanong sakin ni Zands.

Ngumiti ako ng mapait. "Kahit hindi kailangan kong maging okay."

Kailangan kong maging matibay dahil hindi na lang ang sarili ko ang aalalahanin ko dahil may bagong buhay ang umaasa sakin ngayon. Ang baby namin, ang baby ko.