His Unwanted Wedding (ON-HOLD)

12. What to do?

Bago ako matulog may narinig akong kumakatok sa pinto.

"Sino namang matinong tao ang mambubulabog ng ganitong oras" nasambit ko sa aking sarili.

Lumabas ako ng kwarto kung saan mahimbing na natutulog sina Rain at Winter.

Tuloy tuloy ang pagkatok sa pinto.
" sandali nanjan na. Sino ba kasi yan?" Irita kong sambit sa kumakatok binuksan ko ang pinto na niluwa si Art.

"ART!' Sa gulat ko yun lang ang nabigkas ko.

"Hi Belle" bati nya sakin na may ngiti sa labi. Nang-aasar bato o anu.

"Anung ginagawa mo dito? pano mo nalaman na dito ako nakatira?" Sunod sunod na tanong ko sa kanya ng makabawi ako sa gulat ng pagdating nya.

"Im here to take you and our children" sambit nya.

"Take me? Our children? Are you out of you mind. First of all Im not going anywhere with you and for the record anak ko sila. Wala kang anak dito. Kung gusto mong magkaroon pumunta ka sa love of your life at sa kanya ka magpagawa ng anak mo." Sagot ko sa naiinis na boses. Mapit ko syang nginitin.

"Dont try to deny it Belle I know they are mine, they are my children and you, you belong with me because you are my wife." Habang sinasabi nya yun unti unti syang lumalapit saakin.

"And Why do I need to leave and go to her if she is already here infront of me and we already have children?" Nakangiting sagot nya sakin. Nang aasar talaga ang lalaking to.

Hindi ko namalayan nakapasok na sya sa bahay at nakalapit na sa akin.

"Art pwede ba tigilan mo na ako tahimik na ang buhay kong wala ka" sagot ko sa kanya.

"But my life wont be as quiet as yours if you are not with me." Medyo nakakaramdam na ako ng takot sa mga pinagsasabi nya nadagdagan pa na sobrang lapit nya sakin at nakikita kong seryoso sya sa mga sinasabu nya.

"At wala kang magagawa kundi ang sumama sakin. Isasama kita sa ayaw at sa gusto mo my dear Belle, you my wife and our children are coming home with me."

Kringggggggg
Bigla akong nagising sa lakas ng tunog ng alarm ko. Nagising ako ng puno ng pawis ang mukha ko. Sobra akong natakot sa panaginp na yun. Akala ko totoo na Hay buti na lang panaginip lang. Ito ata ang epekto ng sobrang pag iisip eh.

Ilang araw na ang nakalipas simula nung engkwentro namin ni Art sa restaurant kung saan nakita nya ang mga bata ang mga anak nya.

Nag umpisa na rin akong magtrabaho sa main office na pinaglipatan samin and so far walang nagiging problema.

Maaga akong gumising dahil may kikitain akong client. My first client actually that wanted to build a house for his family. I have no any information about the client. Ang sabi ng boss namin gusto daw ng client na sa meeting na magpakilala ng maayos at ang sabi din ay ako ang personal na hininging architech ng ipapatayo nyang bahay para sa family nya. How sweet of him thinking on how he will make his family happy.
I somehow envy the wife of my client becauss she has a loving husband that will give her everything just to make her happy.

Meeting Place

Our meeting time is 9 am sharp but its already 9:30 and he is 30 minutes late.