Hatırlatma:
Jungkook hapiste miydi? Peki neden bana yalan söylediler? Felix'e ise sadece "Ne?" diyebilmiştim.
•
Taeyong'dan
Jennie hiç iyi değildi. Ne olduğunu bilmiyorum ama her ne olduysa bu Jennie'yi çok kötü etkiliyordu. İki haftadır bu haldeydi ve ne bana ne Taehyung'a ne de Jisoo'ya tek kelime bile anlatmamıştı. Bu iki hafta içinde beş kez kriz geçirmiş ve bir kez ölümden dönmüştü. Hâlâ halisünasyonlar görüyordu. Ben iyileşmesini beklerken Jennie daha kötüye gidiyordu. Üstelik Kim Song Kyu hastaneye gelip Jennie'yle konuşuyor ve onu daha da sinirlendiriyordu.
Şu anda da Jennie yine krizlerinden birini geçiriyordu ama bu daha kötüydü Ben, Taehyung, Jeongin ve Mark, Jennie'yi zapt etmekte zorlanıyorduk. Dört doktor bir kızı zapt edemiyorduk bu beni çok geriyordu. Jennie'yi ilk defa bu kadar kötü bir halde görüyordum. Jennie'nin bağırışları tüm hastanede yankılanıyordu.
Bir süre daha uğraştıktan sonra Jennie'yle sakinleştiriciyi vermeyi başardım. Yavaş yavaş bilincini kaybederken Söylediği sözler her şeyi açıklıyordu. "Neden yalan söylediniz? Jungkook'a yardım et." bu cümlesinden sonra sinirlenip kendimi hemen dışarı attım ve en yüksek sesimle bağırdım. "JENNİE'YE KİM SÖYLEDİ!!" ne kadar yüksek bağırdıysam boğazım acıyordu. Yeonjun titrek sesiyle "Neyi efendim?" demişti. Daha sakin çıkan sesimle Yeonjun'u cevapladım. "Jungkook'un hapiste olduğunu." Bir çocuk öne geldi ve ben dedi ona döndüğümde iki hafta önce bir arkadaşıyla gelmişti. Jungkook'un kardeşiydi. Neden diye sorduğumda, "Bilmediğini bilmiyordum." diyerek cevaplamıştı beni.
"Jennie'nin durumu nasıl Bay Lee?" demişti Yeji. Hemen ardında, "İyi olucak mı?" diye devam ettirmişti ikizini Hyunjin. Daha yeni gelmişlerdi. Şimdilik stajyerlerdi ama Jennie'yle çok iyi anlaşmıştı ikiside. "Jennie'nin durumu şimdilik iyi değil, iyileştirmek için elimizden geleni yapıcaz." diyerek cevapladım ikizleri. Biraz arkada Ni-Ki'nin ağladığını görmüştüm. Jennie'yi ölen ablasının yerine koyuyordu. Hastanemizin en genç hastasıydı. Henüz 12 yaşındaydı ve ailesini bir patlamada kaybetmişti. Geleli sadece 2 ay oluyordu ve kimseyle konuşmuyordu. Jennie hariç kimseyle.
Adının Felix olduğunu bildiğim çocuğa dönüp, "Bunu abine söyleyip abini de üzme." dedim keskin bir dille. Belli belirsiz kafasını salladı. Karakolda çalışan arkadaşım Christopher'dan Jungkook'u serbest bırakmaları için yardım istemiştim. Chris'te bana yardım edeceğini söylemişti. Dün arayıp Jungkook'un en geç 2 aya çıkacağını söylemişti. Jungkook çıkana kadar bunu Jennie'den saklamayı planlıyordum ama artık bildiğine göre bir açıklama yapmalıyım.
Tam Jennie'nin yanına gitmek için bir adım atmışken kolumdan tutulmasıyla durmak zorunda kaldım. Kolumu tutan kişiye baktığımda Taehyung olduğunu far ettim. Tamamen ona döndüğümde arka kapıyı göstererek, "Biraz konuşalım." dedi. Başımı sallayarak onu onayladım ve arka bahçeye doğru yürümeye başladık. Geldiğimizde tamamen bana dönerken bende cebimde bulunan sigara paketinden bir dal alıp yaktım ve dumanı dışarı üfledim. Taehyung yüzünü buruşturarak, "İçme şu lanet şeyi." dedi. Şu an Taehyung'un azarlarını dinleyemeyecek kadar yorgundum. Tek istediğim şey Jennie'nin yanına gitmekti.
Düşüncelerimden kurtulup Taehyung'a bakıp konuştum. "Beni neden buraya çağırdın?" Ben Jennie'nin durumuyla ilgili bir şey söylemesini beklerken o çok başka bir şey söylemişti. "Jennie'den ayrıl." Kaşlarımı çatarak, "Niye?" diye sordum cevabını bilsem bile. Taehyung'da beni şaşırtmayarak, "Çünkü onu seviyorum." demişti. Kısa alaycı bir hahlamadan sonra Taehyung'a bir adım daha yaklaşıp, "Eğer onu gerçekten sevseydin Irene ile barışmazdın. Irene ile geçirdiğin zamanı Jennie'nin yanında geçirirdin. Her neyse zaten artık bu tamamen değişicek." dediğimde kaşlarını çatan bu sefer o olmuştu. "Neden bahsediyorsun?" diye sordu. Hafif gülümseyerek sigaramdan son kez nefes çekip izmaritini ayağımla ezip söndürdüm. "Jennie'yle bundan sonra ben ilgilenicem." dediğimde sinirlenerek bir anda yakalrıma yapıştı. "Sen neden bahsediyorsun Taeyong!! Buna izin vermiyorum." diyerek bağırdı. Yakalarımda ki ellerini tutup indirdikten sonra yakalarını düzeltirken konuştum. "İzin istemedim zaten Taehyung. Sadece haber verdim." dedim kesin bir dille. Tekrar bana doğru atılacakken Yeji hemen ardından da Hyunjin geldi. Şöyledikleri ise söyledikleri ise hiç iyiye işaret değildi.
