Kontynuacja "Ostatnich wakacji".
Miłość Olgi i Damiano kwitnie. Są szczęśliwi i powoli przygotowują się do wielkich, życiowych rewolucji. Niespodziewane ożywienie demonów przeszłości przekreśla łączącą ich sielankę w kilka chwil.
No i dotarliśmy do końca drugiej części. Nie żegnamy się jeszcze z Olgą i Damiano, bo czas na (definitywnie) ostatni odcinek ich przygody.
Tamtadaaadam:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
To będzie chyba najbardziej mroczna część, ale mam nadzieję, że was to nie zrazi. Już odświeżam wszystkie notatki ze spraw kryminalnych, a trochę ich mam. Takie hobby.
Z rozdziałami ruszamy w przyszłym tygodniu.
A tymczasem zapraszam jeszcze tutaj:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Dużo o miłości, tej pierwszej, słodkiej i niekoniecznie niewinnej. Oraz sporo o Włoszech. I o sztuce. Mojego pierdzielenia też nie brakuje. Narracja jest dość specyficzna, może nawet eksperymentalna, ale... lubię to opowiadanie. Może nawet jestem z niego w pewien sposób zadowolona, co nie zdarza mi się zbyt często.
I tutaj (to dopiero powstaje, ale jestem bardzo podekscytowana):
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Opowieść o tym, że samotność w Mediolanie nie może trwać zbyt długo. Trochę o przeszłości i teraźniejszości. A także o muzyce, która podobno łagodzi obyczaje. Będzie romans, namiętność i odrobina pamiętnikarstwa.
No ale, skończyliśmy Sen zimowy. Opowiadanie, którego nie planowałam. A jednak nie żałuję, że podjęłam się pisania, bo sporo scen i historii mogło dzięki temu wyjść spoza mojej głowy.
Cóż mogę powiedzieć, poza tym, że bardzo dziękuję? Wasze komentarze nieraz uprzyjemniały mi ciężkie dni. Jesteście wspaniali. Uśmiechałam się do telefonu, czytając wasze opinie. Było mi niezwykle miło.
