ချစ်လှစွာသော 💛💚 (အပိုင်း-၁၃)

423 46 11
                                    

Unicode

ချစ်ခြင်းတစ်ခုသည် ကံကြမ္မာအရစတင်ခဲ့သော် ကံကြမ္မာအရဝမ်းနည်းစရာလေးတွေတော့ကြုံတွေ့ရအုံးမည်။

^^^^^^

"ကျွန်တော်တို့ မေမေ့တို့ကိုဖွင့်ပြောလိုက်ကြမလားဟင်?"

"ဖြစ်ပါ့မလား တော်ကြာ ကိုကိုငယ်တို့ကိုခွဲရင်ရော"

ဆိုဖာတွင် ထယ်ယောင်းကထိုင်နေပြီး ထယ်ယောင်းရင်ခွင်ထဲတွင်ဂျီမင်ကကျောပေးကာထိုင်နေသည်။ ထယ်ယောင်းကအလိုက်သင့်လေး ဂျီမင်အားဖက်ထားပေးကာ တီဘီရွိ အဖြူအမည်းကာလာနဲ့ပြဇာတ်တစ်ခုအားကြည့်နေသည်။

သို့သော်အခုဂျီမင်အနေနဲ့ပြဇာတ်ကိုအာရုံမရ။ မိဘတွေသိသွားမှာကိုလည်းစိတ်ပူနေရသည်။ ဖေဖေကစည်းကမ်းတင်းကျပ်တယ်လေ အဆင်မပြေမှာကိုလည်းအတော်ကြောက်နေမိပါသည်။

"စိုးမရိမ်ပါနဲ့ကိုကိုငယ်.....ပြောကြည့်ရင်တော့အကောင်းဆုံးပဲမလား?"

"အင်း နောက်ရက်မြို့ကိုတက်ပြီး မေမေလေးတို့ဆီသွားကြမယ်နော်"

ပါးလေးတစ်ဖက်ကိုငုံ့နမ်းကာထယ်ယောင်းကဆိုလိုက်သည်။ ဒီကောင်လေးကစိတ်ဓာတ်သန်မာသလောက် မျက်နှာလေးနဲ့အပြုအမူတွေကနူးညံတတ်သေးသည်။

အင်းးးးး လက်ဖဝါးနုနု လက်ချောင်းအုအုလေးတွေ၊ ခြေဖဝါးရဲရဲ ခြေချောင်းနီတာရဲနဲ့ ခြေထောက်ဖောင်းဖောင်းလေးတွေ၊ ဆူထော်နေတတ်သေးသောနှုတ်ခမ်းနီရဲရဲလေးတွေကလည်းမေ့မရသောတကယ့်အစိတ်အပိုင်းများ....

ဆန်မုန့်လုံးလေးလိုမျိုး ဖောင်းဖောင်းလုံးလုံးပါးနှစ်ဖက်သည် မြင်တိုင်းနမ်းချင်တာထပ်ကိုက်ပလိုက်ချင်စရာကောင်းသည်....ဘာလို့အဲ့လောက်အသည်းယားစရာကောင်းလှတာလဲ?

အနောက်ကနေရင်း ရှေ့ကပြဇာတ်ကိုတစ်မိန့်တစ်မောကြည့်နေသူလေးရဲ့ ဘေးဖက်ထွက်နေသော ပါးတွေသည်ကိုက်ချင်စရာ

စိတ်ထိန်းထယ်ယောင်း စိတ်ထိန်း မင်းကိုအော်လိမ့်မယ်!

မင်ယောင်းသည်စာရင်းဇယားတွေအတွက်လာရင်း ဧည့်ခန်းကမြင်ကွင်းလေးအားတွေ့သောအခါ နောက်ကြောင့်ပြန်လှည့်ကာ စတော်ဘယ်ရီတွေစိုက်ထားသောမှန်အိမ်ထဲက စားပွဲခုံထားရာနေရာတွင်သာလာထိုင်နေလိုက်သည်။ စာအုပ်တွေစားပွဲပေါ်တင်ရင်း

° ချစ်လှစွာသော °{𝓛 𝓸 𝓿 𝓮 𝓵 𝔂 }Where stories live. Discover now