° ချစ်လှစွာသော °{𝓛 𝓸 𝓿 𝓮 𝓵 𝔂 }

ချစ်လှစွာသော 💛💚(အပိုင်း၃)

Unicode

Long long ago 3......

"ဂျီလုံးရေ....ဂျီလုံး"

"ဂျာ...ခိုခို"
(ဗျာကိုကို)
၆နှစ်ဆိုပေမဲ့သွားလေးတွေကျိုးနေတာမို့ကျိုးနေတဲ့အပေါက်လေးတွေကြကလေတွေထွက်နေသည်....ဒါကြောင့်စကားကမပီကလာပီကလာ....

"ကိုကိုငယ်ဟိုဘက်ရပ်ကွက်မှာမုန့်သွားချားမို့လို့လိုက်မယား?"
(ကိုကိုငယ်ဟိုဘက်ရပ်ကွက်မှာမုန့်သွားစားမလို့လိုက်မလား)

"ယိုက်မယ်...."
(လိုက်မယ်)

"ယာ...သွားမယ်"
(လာ...သွားမယ်)

"မေမေယေ...သားသား..ကိုကိုငယ်နဲ့ယိုက်သွားမယ်နော်...."
(မေမေရေသားသားကိုကိုငယ်နဲ့လိုက်သွားမယ်နော်)

"မြန်မြန်ပြန်လာနော်သားငယ်...ယောင်းရေညီလေးနဲ့တူတူပြန်လာနော်... "

"ဟုတ်....တီယေး"
(ဟုတ်တီလေး)

^^^^^^^^
"ခိုခို...ဟိုမှာသားတို့ရပ်ကွက်ထဲစစ်သားတွေဝင်သွားရီ"
(ကိုကိုဟိုမှာသားတို့ရပ်ကွက်ထဲစစ်သားတွေဝင်သွားပြီ)

"လာ...ကိုကိုတို့ညံညံပြန်ရအောင်"
(လာကိုကိုတို့မြန်မြန်ပြန်ရအောင်)

ဒိုင်းးးးးးးးးးး

"မေမေ!!!!!!!!!!ဖေဖေ!!!!!!!!"

လက်ထဲကပေါင်မုန့်လေးကမြေပေါ်ကိုဖျတ်ခနဲလွတ်ကျသွားရသည်.....၇နှဈသားလေးရဲ့မကြျစိရှေ့...ထိုကလေးရဲ့အဖေနဲ့အမေကိုရက်စက်စွာပစ်သတ်လိုက်သောစစ်သားတစ်ချို့......

[ငါတို့ကိုဆန့်ကျင်ရင်.....တော်လှန်ရေးကောင်တွေကိုသတင်းပေးရင်ဒီလိုပဲခံရမယ်...မှတ်ထားလိုက်....ဒါနမူနာပြတာပဲ...ဟားးးးဟားးးး]

ထယ်ယောင်းပြေးသွားမဲ့အချိန်ဂျီမင်အမေ့ကလှမ်းဆွဲပြီးကလေးနှစ်ယောက်လုံးကိုအိမ်ထဲခေါ်သွားလိုက်သည်.....

"သားတို့တိတ်တိတ်လေးနေနော်....ရှူးးးး"

စစ်ကားတွေပြန်ထွက်သွားတာနဲ့ဂျီမင်တို့လည်းအိမ်ပြင်ထွက်လာသည်.....ထယ်ယောင်းကတော့သူ့အမေနဲ့အဖေကိုဖက်ပြီးငိုနေသည်...သွေးတွေအိုင်ထွန်းနေတဲ့နေရာမှာအသက်မရှိစွာလှဲကျနေတဲ့လူနှစ်ယောက်ရယ်....ထိုလူတွေကိုပြန်နိုးလာမယ်ထင်တဲ့စိတ်နဲ့နှိုးနေတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ရယ်....။