XVIII

659 56 20
                                    

(2 gün sonrasında...)

Noah Almira'yı bir şekilde geçiştirmişti, tabi yine de Almira fırsatta sormayı ihmal etmiyordu. Herkesin işleri daha yoğunlaşmıştı; dizide ki sahneleri artmış, projeleri fazlalaşmıştı.

Almina herkes gibi akşam yemeğine gelmediğinde, Noah ona bir tabak hazırlayıp tepsiyle odasına çıkarttı. Kapıyı tıklatıp gel komutunu aldığında seri adımlarla içeriye girdi. Gördüğü manzara pek iç açıcı değildi; bir sürü senaryo kağıdı yatağın üzerinde ve bir sürü proje kağıdı ise yerdeydi. Kızın masası kahve bardaklarıyla dolmuştu.

Noah elinde ki tepsiyi çalışma masasına bırakıp,"Yemek getirdim,"dedi.

Almira, kafasını çevirip tekrar projesini çizmeye dönerken yanıtladı: "Teşekkür ederim,"

Noah hafifçe Almira'nın çizdiği projeye doğru eğilirken sordu: "Ne projesi?"

Almira kısa bir anlığına kafasını projesinden kaldırdı. "Hayalimde ki evin daha detaylı hali,"

"Basitmiş,"dedi, Noah omuz silkerek. "Diziye girmek için verdiğin belgelerde iyi çizim yaptığın yazıyordu."

"Evet,"dedi, Almira sıkıntıyla soğumuş kahvesinden bir yudum alarak. "Ama sorun o değil, ne çizeceğimi bilmiyorum."

"Nasıl yani?"diye sordu, Noah tek kaşı havaya kalkarken. "Hayalinde bir ev yok mu?"

"Aslına bakarsan; evet yok,"dedi, Almira elinde kalemi çevirirken. "Bir şeyler çizdiğimde sanki bir parçam rahatsız oluyor gibi ama ne istediğini de bilmiyorum."

Noah yatakta ki senaryo kağıtlarını topladı ve kızın çalışma masasına koydu. Almira'nın elini tutu ve yatağına çekerek oturttu, kendi de yanında ki yerini alırken Almira'nın ellerinin arasında ki ellerini bırakmadı. "Şimdi gözlerini kapat,"dedi, eş zamanlı olarak gözlerini kapatarak. Almira'nın kapattığından emin olmak için birkaç saniye bekledi. "Geleceği düşün; İleride yapacağın mesleği, evlenip evlenmeyeceğini, hayatında kimlerin olmasını istediğini..."

Almira gözleri kapalı bir şekilde cevap verdi: "Sizi yanımda istiyorum, Türkiye'de ki arkadaşlarımı ve ailemi de... Evlenmek isteyip istemediğimden emin değilim; sanırım istiyorum ama yirmi altı yaşından önce değil. Doktor olmak istiyorum ama oyunculukta yapmak istiyorum; açıkçası annemi hayal kırıklığına uğratmak istemiyorum..."

Kızın verdiği cevaplar Noah'ın yüzünde bir tebessüme yol açtı. "Tamam, diyelim ki yirmi altı yaşındasın ve tam hayallerinde ki adamla sevgililik süreciniz bitmiş, artık evlenmek üzeresiniz... Birlikte evlendiğinizde yaşayacağınız evi almışsınız ve onu dekore edeceksiniz ama her şeyi kendiniz yapmak istiyorsunuz. Evi ne renge boyardın?"

"Her oda için farklı bir renk yapardım,"dedi, Almira'da Noah'la birlikte kendi evlerini boyadıklarını düşünmek yüzünde bir gülümseme oluştururken. "Örneğin, tüm duvarlar griyse salonun bir duvarını mavi yapardım."

"Peki evinde, en çok hangi odaları yapmak isterdin?"diye sordu.

Almira, bu soru karşısında birkaç saniye düşündü. "Kesinlikle bir odayı kütüphane yapardım," ardından ekledi: "Ve bir müzik odasıyla resim odası."

Noah gözlerini birkaç saniyeliğini açıp kızın yüzüne bakmak istedi ancak kendini tuttu. "Peki nasıl dekore ederdin?"

"Odayı boydan boya bir kitaplıkla doldururdum, camın yanına şu tekli salıncaklardan koyardım. Müzik odasını ses geçirmez yapardım... Gitar, piyano, keman, imzalı albümler, bir tane yeşil köşem ve cam bir orta sehpa koyardım. Gri duvarlardan birini yeşile boyardım; çünkü yeşil beni evimde ve özgür hissettiriyor."

"Peki odası?"diye sordu, Noah.

"Tuvallar, yağlı boyalar, karakalem setleriyle doldururdum. Rahat karakalem yapabileceğim uzun beyaz bir masa koyardım, duvarlardan birine de en sevdiğim kişileri çizerdim."

Noah gözlerini açıp, kızın elleri ellerini bıraktı ve merakla sordu: "Onlar kim?"

Almira yakınlıktan dolayı nefesi Noah'ın nefesine karışırken, gözlerini onun gözlerine kilitlemeye çalıştı. "Bizim çocuklar ve sen,"

"Ben,"dedi, Noah bakışları kızın dudağına kayarken tekrar ederek.

"Evet,"diye mırıldandı Almira. "Sen,"

İkisinin bakışları birbirilerinin dudakları ve gözleri arasında birkaç saniye mekik dokudu. Noah'ın eli birkaç saniyenin ardından kızın saçlarında ki yerini aldı ve saçlarını okşarken, "Neden bu kadar masum ve güzelsin?"diye sordu. "Neden sana bakarken ela gözlerinde kayboluyorum? Neden Gilbert ya da Batu'yla seni düşündüğümde bile sinirleniyorum?" Dudaklarında bir gülümseme yer etti. "Suçlusunuz küçük hanım, aklımda yer etmeye ve kafamı karıştırmaya hakkınız yok. Kalbimin ritmini öylece istediğiniz zaman değiştiremezsiniz... Size bana yaşattığınız her şeyi yaşatmak istiyorum; aklınızda sadece birinin yer etmesinin ve onun kafasına göre kalbinizin ritmini değiştirmesinin nasıl bir his olduğunu... Onu başkasıyla düşünmenin ne kadar berbat bir his olduğunu tadın istiyorum..."

Yavaşça Almira'ya yaklaştı ve arada ki az olan mesafeyi kapatıp dudaklarını onunkilerle birleştirdi...

Stranger Things | Yeni Üye Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin