H7 - Jesse en de rechterszaak

529 17 17
                                    

Geniet! Heb vooral op het laatste veel spanning! En veel leesplezier met dit super lange hoofdstuk! Een special voor mijn vriendin: @I_love_koekies en natuurlijk voor: @LoveYoux !! Drm duurde het ook zo lang, maar ook het internet deed het een paar dagen niet dus dat ging ookal moeilijk! Maar hier is ie! Veel leesplezier/leesspanning

Moeder van Eva p.o.v.

Eergister heeft Eva gewoon een bankoverval gedaan. Ik kan het gewoon niet geloven! Eva zou nooit zo iets doen! Maar nog erger is dat ik niet eens bij haar langs ben gegaan! Ik ben gewoon de slechtste moeder ever... Elke moeder zou langskomen, behalve ik! Ze is vast helemaal verdrietig. Ze heeft waarschijnlijk helemaal niemand daar en heeft haar concert gemist. Als ze uit de bak komt (ik weet niet eens hoelang ze vast zit!) dan zorg ik er voor dat ze een nieuwe kans krijgt en op mijn kosten naar het concert van One Direction. En ik moet weten wat het bedrag is. Ik betaal een stuk, om te vergeven dat ik niet direct kwam. Ik bel nu direct het bureau. Ik mis Eva zo! Ik kan gewoon niet zonder mijn schat. Gewoon niet normaal dat ik er niet langs ben gegaan! Echt gewoon! Ik ben niet normaal! Ik bel nu direct!

Ik pak de telefoon.

Eens kijken uhh…

“Hallo, met Jake Carroll, van het bureau Londen.”

“Hallo, met de moeder van Eva de Vries, ik zou graag een keertje willen langskomen, alleen ik heb geen idee waar ze zit”

“Eva de Vries… even kijken. Weet je ons adres eigenlijk al?”

“eigenlijk… nee”

“Het is politie bureau heet Broadway, en is aan de straat Victoria St.”

“Die weet ik wel te vinden.”

“mooi, meld je daar maar bij de balie. Daar helpen ze U veder.”

“Oké, tot hoe laat kun je daar komen?”

“van 2 uur tot 5 uur. En dan ’s avonds weer van 7 tot 9 uur.

Ze is dus afgevoerd na een bureau waarvoor ik 2 uur moet rijden. Eens kijken…. Het is nu 1 uur. Dan ben ik er om 3 uur… ja tijd zat! Ik loop naar de kapstok en pak me jas en autosleutels. Ik ga direct!

Jesse p.o.v

Ik ben op weg naar de gevangenis. Mark (mijn broer)  vertelde me dat daar een meisje zat waarvan hij nooit zou verwachten dat zij ooit iemand een vlieg kwaad zou doen. Ook moet ze dagen lang aan het huilen zijn, maar hij weet echt niet wat hij moet doen. Mark is ook slecht in dat soort dingen. Direct toen ik er van hoorde wilde ik meteen naar haar toe. Ik kan er echt niet tegen, ik wil haar helpen. En ik hoop dat ze mij genoeg vertrouwd om haar verhaal te vertellen. Ik hoop dat ze haar hart kan opluchten. Ik hoop niet dat er iets ernstigs is, dat verwacht ik ook eigenlijk niet zo, maar ik ben gewoon benieuwd. Misschien is ze gewoon ze verdrietig omdat ze hier zit? Wie weet. Ik ga het zo wel merken. Ik kom aan en weet al waar Mark zit, hij heeft het al met trots lopen vertellen tuis. Hij verteld alles over zijn werk, omdat hij er zo trots op is! Ik ben ook trots op mijn broer. Hij is alles voor mij, hij is gewoon de beste broer die je kan wensen! Bij hem kan ik ook kwijt met alles wat ik zit.. hij voelt niet als broer, maar als beste vriend. En doordat hij al heel wat ouder dan ik ben is, kan hij heel goed en wijs advies geven, dat is echt heel fijn.

Ik zelf heb eigenlijk niet echt veel vrienden gehad, maar nooit gepest of zo iets. Wel altijd buitengesloten en vaak uitgescholden, maar ik weet het kan veel erger. Ik heb ooit 1 vriendin gehad, alleen die is er nu niet meer. Ze heette Amy. Ze had last van cyberpesten. Ze kreeg allemaal haatberichten op Facebook van meiden in haar klas. Op school werd ze ook al gepest, maar daarbij moesten ze haar ook nog eens gaan vernederen op Facebook?! Ze werd gedwongen om naaktfoto’s te maken. Ze had geen keuze, anders werd ze vermoord dus ze deed het. En natuurlijk ging dat het hele internet rond. Overal werd ze herkend en werd echt heel erg dus ging ze naar een andere school. Daar waar ik woonde. Ik raakte bevriend met haar. Zij had mij als enigste en ik haar. Ze werd op gegeven moment daar ook gepest. Ik werd heel boos. Een paar weken later ging er een mail langs iedereen. Iemand had ze gevonden, haar foto’s. Dus natuurlijk werd ze weer gepest. Ik probeerde haar altijd op te vrolijken, maar voor de eerste keer faalde ik. En het eind was.. zelfmoord.

Je weet niet dat je mooi bent..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu