H10 - Valentijn

364 9 13
                                    

Deze wordt voor @xrachel_loves !! Ik heb niet zo veel te zeggen dus hier komt H10!!

Jesse p.o.v.

Ik ben echt super blij! Ik heb geen aandoeningen en mag weer naar huis! Eva zit al tuis, ik heb super zin om bij haar te wonen! Ik hou van mijn Eva.. ik mis haar nu..

Eva p.o.v.

Ik heb wel weer eens zin om naar buiten te gaan, dus besluit ik naar het park te gaan.

Daar kom ik iemand tegen.

“Hey” Zeg ik tegen haar, ze heeft zo’n cap op. Ze ziet er heel stoer uit maar tegelijkertijd weer heel erg aardig.

“Jo, en jij bent?”

“Mijn naam is Eva”

“Ok, ik Selina. Heb je zin om een keer te voetballen ofzo?”

“Lijkt me gezellig!”

“Kan jij goed tekenen?”

“Nog nooit geprobeerd..”

“Echt niet?! Kom! Ik leer je graffiti!”

“Doe jij dat?”

“Ja! Gaaf he!”

“Ik wil het wel een keer proberen.”

“Kom, we gaan!”

“Waarheen?”

“Zie je zo wel.”

“ok”

Daar ging ik dan, ben benieuwd.. We komen aan bij een plek met allemaal treinen.

“Is dit terrein niet verboden?”

“Ja, maar wat dan nog?”

“Is het dan wel slim om hier heen te gaan?”

“Je wil toch niet zeggen dat je bang bent?”

“Oké, laat maar. Ik ga gewoon graffiti spuiten”

“Mooi.”

Ze wijst een trein aan

“Dit is een mooie, ik pak de spullen.”

Ze pakt uit haar tas allemaal spuitbussen.

“En hoe moet dit?”

“kijk en leer van the master!”

Ze gaat allemaal dingen spuiten, dan gooit ze een bus naar mij. Ik ga wat ze met een zwart lijntje heeft voorbereid in te verven. Als we klaar zijn maakt zei een foto. Ik hoor een hond blaffen.

“Shit.. politie, wees stil en ren achter mij aan.”

O help.. We rennen zo hard mogelijk weg. Dit was niet zo heel slim. Dan staat er een agent voor ons..

“Naar rechts! Keihard rennen! Zo hard als je kan!”

Ik ren achter haar aan, harder dan eerst. Als ik gepakt wordt heb ik een probleem. Ik had nooit mee moeten gaan! We gaan onder het hek door en rennen zo hard als we kunnen weg. Maar ik voel een hand op mijn schouder die mij met een ruk omdraait. Selina merkt het en draait zich ook om.

“Laat haar alstublieft gaan. Ik heb haar gedwongen om mee te gaan.”

“Echt?”

“Ja, ik meen het serieus.”

“Ok”

Ze fluistert heel zacht: “Het spijt me dat ik je meenam, ik heb niet gelogen, ik heb je gedwongen om mee te gaan.”

Je weet niet dat je mooi bent..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu