Je weet niet dat je mooi bent..

H11 - Waarom Jesse?!?! :'(

Hee luitjesss!! Ik ben een soort verslaafd aan een spelletje.. drm duurt deze update zolang.. whoeps. Maar Ok.. Ik draag hem dit keer op aan mijn al te lief nichtje!: @dajaanna Hier komt ie dan wel hoar!! :D I

Eva p.o.v.

Ik wordt wakker, met het gevoel dat het nog maar iets van 6 uur ’s ochtends is ofzo. ik voel 2 heerlijke warme handen om mij heen. Van Jesse!! Ik probeer op een rijtje te zetten wat ik gister allemaal heb gedaan.. Dan bedenk ik mij dat ik in een vliegtuig zit. Of zijn we er al uit? Ik heb echt werkelijk waar geen idee…

“Hi Jesse” Zeg ik nog op een ik ben net wakker toon, wat ik dus ook ben.

“Eva! Goedemorgen!” Zegt hij alsof hij uren wakker is

“Hoe laat is het en zitten we nog steeds in het vliegtuig?”

“Het is hier 4 uur ’s ochtends.. ik wou je net gaan wakker maken want we landen zo.”

“Oké, gaan we vandaag nog wat doen?”

“Ja, eerst gaan we naar het hotel. Het is mijn bedoeling om even 2 of 3 uurtjes te gaan slapen en dan gezellig naar de stad gaan.”

“Goed idee” Zeg ik blij

Even later landt het vliegtuig. En we stappen hand aan hand uit en we lopen naar de weg. We lopen kopen een bus kaartje en we gaan in het bushokje zitten (A/N ik heb geen idee als er bussen zijn in Amerika.. vast wel ;o) Daar kijk ik pas om mij heen. Allemaal grote gebouwen. Het is… het is hier echt heel mooi…

“Jesse.. het is.. zo.. zoo mooi”

Dan voel ik dat zijn mond op de mijne gaat en wij zoenen. Jammer genoeg wordt ons moment onderbroken door een geluid.. het geluid van een bus. Dus hij trok mij de bus in en gaf de kaartjes aan de buschauffeur. En we zoeken een plekje. Op een of andere manier krijgen wij het voor elkaar om helemaal achterin te gaan zitten. Ik kijk naar buiten.. Dan zie ik een vreeslijk arm gebied.. met allemaal kleine houten huisjes. Ik wist dat dit bestaat, maar nog nooit in het echt gezien. In het echt ziet het er nog erger uit dan op een plaatje.. En daar achter.. daar staan reuze gebouwen.. En al dat rijke gedoe…..

Na een tijde gereden te hebben, komen we aan bij het hotel. Ik natuurlijk nog steeds in schok van wat mijn ogen gezien hebben.. maar wat kan ik er aan doen?! Ik heb geen cent! Gelukkig heb ik Jesse.. anders heb ik echt serieus niks.. geen vriend of wat dan ook.. geen geld. Marja.. We lopen het 3-sterren hotel in waar ik op de lounge neer plof terwijl Jesse aan het inchecken is. Ik ben namelijk aardig moe.. Na een tijdje komt hij terug

“Kom Eva! We gaan naar nummer 102!”

“Oké Jesse!”

We lopen naar de lift. Ik druk ongeduldig op het knopje.. maar die lift is zo eigenwijs om niet te komen, OK het was 1 sec. Later maar toch.. ik heb geen zin om te wachten en druk nog een keer.. en nog een keer.. en nog een keer en steeds sneller..

“Eva!!!!” Schreeuwt Jesse

“Wat?!” Vraag ik onschuldig, whaha

“Doe normaal! De lift komt vanzelf wel een keer.. ooit gehoord van geduld?”

“Uhh.. nee.. Het duur me te lang, ik ga met de trap.”

“Haha! Succes ermee. Ik wacht wel even.”

Dan ren ik de trap op, wanneer ik net zie dat er 2 grote mannen met een jasje met beveiling erop naar Jesse toe lopen. Ik steek snel mijn tong naar hem uit en hij kijkt mij boos aan, dus ik ren snel door de trap op..