Je weet niet dat je mooi bent..

H18 - coma

Ik wil Little_harrylover graag bedanken voor het maken van de nieuwe cover! daarom draag ik dit hoofdstuk aan je op!!!!x

Zayn p.o.v.

Ik was van plan Jesse te redden! Wat doe ik, mezelf aardig in de pineut laten komen! Hier zit ik dan. Op een stoel, vastgebonden met tape! Ughhh. Had ik nou maar iets…. Ik probeer mijn handen los te maken. Ugh dit lukt niet.. toen ik de kans kreeg om te vechten verloor ik. Het kwam te onverwachts. Ik kwam binnen, ik dacht: hier ga ik Jesse vinden! Ik ben er! Dan kom je binnen, wordt je bewusteloos geslagen en blijkt die gast in Parijs te zijn. Lekker dan. “Waarom zit ik vastgebonden op een stoel en vertelde jij dat Jesse hier was!” schreeuw ik boos. “het enigste wat ik je kan zeggen is dat je het einde in zicht is voor jou! Je. Gaat. Er. Aan! Ik zie dat de deur wordt opengetrapt. Een agent rent op Daniël af, die net niet op tijd zijn pistool kon pakken en in de boeien werd geslagen, hij wordt direct naar buiten gebracht, een andere agent maakt mij los met een mes. “pas op. Er is nog iemand in dit huis.” Ik was gelukkig net los, ik hoorde een knal en een agent viel neer. Ik deed net alsof ik nog vast zat. Die gast lachte en ging voor mij staan, is stond stil op en gaf hem keihard een klap van achteren. Een agent sloeg hem snel in de boeien en pakte zijn wapen. Ik was super blij, weg hier. Toen pas zag ik dat ik helemaal onder het bloed zat. Want ja… ze gingen mij martelen… en dat is echt pijnlijk. Er kwam een ambulance mensje, die eerst de 2 agenten meenam en een andere kwam naar mij toe en ik werd ook geholpen. Het tape werd eerst van mij af gehaald.

Na onderzoek in het ziekenhuis met wat agenten ter bescherming, want ze hadden alles uitgelegd van wat er was gebeurt, en wat het plan was. Nu moest alleen Jesse nog. Wat ben ik blij dat Eva en de boys veilig zijn.. alleen ik hoop voor Eva dat Jesse dat ook is..

Ik vond het echt irritant, ik moet zo’n nek kraag om, echt super irritant. Maar ja. Ik was aangekomen in de schuilkelder. Daar waren Eva en de boys. Ik rende naar ze toe en het was een groeps knuffel!

“waarom ging je naar Nederland? Naar mijn oude huis?” vroeg Eva.

Ik legde alles uit. Van dat ik gewoon wist dat Jesse het niet wou, en ik Eva wou blij maken. En van Daniël wat hij vertelde, en hij mij blijkbaar bedroog. En van het ziekenhuis.

Er zat een man op een stoel, i don’t know wie het was. Dus ja.. ik vroeg het maar.

“En, wie ben jij?”

“Ik ben Mark, een politie agent. Ik had dus door in de gevangenis dat Eva onschuldig was, ik liet Jesse komen en daardoor is ze eruit gekomen. Nu heb ik haar 2 keer gered toen ze ontvoerd werdt.”

“ontvoerd?”

Hij legde me uit van de ontvoering van Jarno en Sam en van Jessica.

Ik gaf snel Eva een knuffel, want ik zag dat ze het er moeilijk mee had. Hele verhalen heb ik gehoord en verteld over onze tijd. Maar nu zijn we vooral bezorgt over Jesse. Want hij is nog niet terug.. “Mark, weet jij er al wat over?”

“Ze proberen nu hem te bevrijden, meer nieuws heb ik nog niet..”

Jesse p.o.v.

Heel gedoe hiero. Ik zit hier nog steeds vast. Ugh.. En die Jessica is nu al een te lange tijd weg volgens Andreas. Uit frustratie geeft hij mij ongelofelijk veel klappen. Na een tijdje pakt hij een geweer en gaat hij naar buiten. Ik zit vast met touw. Ik weet nog dat ik een ring om mijn rechter hand had, dus ik duw mijn duim een paar keer naar boven, en ik voel dat mijn hand los zit, snel maak ik de andere hand ook los, dan zie ik dat de deur op slot zit, shit! Ik ram een paar keer er tegen aan, maar het lukt niet, maar dan zie ik dat Andreas terug komt, shit! Ik buk snel, misschien kan ik onopgemerkt wegkomen hij doe de deur open, ik hou mijn adem in, ik kruip snel langs hem. Maar dat merkt hij en hij pakt me bij mijn nek op. Sjeezzz, dat doet echt pijn. Hij gooit me naar, hij schiet, gelukkig niet dood, maar mijn been en arm zijn wel geraakt. Dat doet echt super veel pijn! Hij loopt op mij af en begint mij te trappen, tegen mijn rug, buik en benen. Ik probeer mijn hoofd te beschermen, in 1 ruk haalt hij mij overeind, hij begint keihard op mijn hoofd te slaan. Ik zie dat achter de deur de politie wil binnen komen, iemand schiet door het glas heen, maar Andreas gebruikt mij snel als schild, dus ik krijg een kogel in mijn arm, weer zo’n vreeslijke pijnscheut gaat er door mij heen. Ik voel van achter en knal, ik val neer, niet omdat ik neer ben geschoten, maar ik heb geen kracht meer om te staan, en die gast liet mij los. Ik voelde mij zo slecht… Het werd zwart voor mijn ogen.