dört

159 28 68
                                        

whereishistoria

whereishistoria: anı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

whereishistoria: anı.

  "Sürekli fotoğraf çekmekten sıkılmıyorsun hiç."

  Bisikletimi Ymir'in apartmanında bırakmıştım ve yürürken ışık ve ayna gördüğüm yerde hemen fotoğraf çekmiştim. Girdiğimiz yerden çıkınca her yer yine karanlığa gömüldü, bu karanlığı seviyordum

  Ara sıra Ymir'e bakıp benimleyken sıkılıp sıkılmadığını anlamaya çalışıyordum, sonuçta yeni tanışmıştık ve benim yanıma gelmesine bile gerek yoktu. Bu şehirden ayrılmadan önce en yakın arkadaşı Reiner'ın yanında vakit geçirebilirdi ama o onu hiç ilgilendirmeyen bir listeyi benimle beraber tamamlamaya gelmişti. Üstelik, ikimiz de bu geceyi birbirimizle tamamlayacağımıza dair yemin etmiştik ki bunu yapmasına bile gerek yoktu.

  "Şurası."

  Kapıda duran adam bize hiçbir şey demediğinde uzun bir koridorda yürüdük, içeride bangır bangır çalan müzik kulağıma boğuk boğuk geliyordu. Sonunda müziğin sesi boğukluktan çıkmıştı ve herkesin deli gibi dans ettiği piste varmıştık, çalan müzik çok güzel ve hareketli olduğu için herkes eğleniyor gibi duruyordu.

  Ymir bileğimden tuttu ve beni sürüklemeye başladı, beraber bar tezgahına vardığımızda saçını arkadan bağlamış kahverengi saçlı bir barmenle karşılaştım.

  "Yüzünü gören cennetlik?"

  Kahverengi saçlı çocuk pişkince sırıtıp ellerini tezgaha dayadığında Ymir eliyle onun koluna vurdu. "Reiner buraya geldi mi?"

  "Hayır, bayadır gelmiyor. Bayadır sen de gelmiyorsun, gerçekten çok sıkıcı oldu burası."

  "Tamam, gelirse geldiğimizi söyleme."

  "Açım!"

  Kahverengi saçlı bir kız dans ederek geldi, üstünde beyaz askılı üstüne yapışan bir elbise vardı ve saçlarını tepeden at kuyruğu yapmıştı. "Jean, bana yemek için para verirsen bedava öpücük kazanırsın."

  "Olmaz."

  Şimdi de siyah saçlı, çilleri olan bir çocuk geldi ve elinde olan içki bardağını tezgahın üstüne bırakıp üstüne giydiği siyah ceketini de çıkarttıktan sonra Sasha'nın üstüne fırlattı. "İyi, Niccolo ile sevgili olduğumuzda ben de sürekli yüzünüze yüzünüze sokacağım."

  Hiçbirini tanımadığım için şu an çok garip hissediyordum, Ymir de bunu anlayıp onları tanıtmaya başladı. "Bu Jean, bu onun sevgilisi Marco, bu çıtır Sasha, oradaki piercingli içki hazırlayan da Connie. Bu da Historia, yeni arkadaşım."

where is historiaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin