||CHANYEOL at the multimedia|| ♡Park Chanyeol♡
ENJOY READING.
———————
Sehun's POV"I'm back, jagiya."
Jagiya. Parang pinipiga yung puso ko. Halo halong emosyon na yung nararamdaman ko. Lungkot. Inggit. Inis. Sama ng loob. Selos. Pero isa lang ang nangingibabaw, Sakit. Sobrang sakit. Hindi ka pwedeng umiyak dito Sehun. Hindi. Pigilan mo yan. Hindi mo siya dapat iniiyakan. Hindi ka naman niya niloko. Hindi ka niya ex. Hindi ka niya present. At mas lalong hindi ka niya future. Huminga ako ng malalim para kumalma.
Naramdaman kong may tumapik sakin. Si Luhan hyung. Nginitian ko lang siya ng pilit para sabihing okay lang ako kahit hindi.
"A-anong... Anong ginagawa mo dito? Diba.." Tanong ni Chanyeol hyung dun sa magandang babae.
Tiningnan ko si Baek hyung, bakit parang hindi siya apektado? Wala ba talagang namamagitan sa kanila ni Chanyeol hyung? Ang gulo.
"I'm here for you, jagi. I miss you so much. I really do." Sabi nung babae habang yakap yakap si hyung. Chanyeol's face brighten up, ngumiti na rin siya bago magsalita..
"Namiss din kita." Sagot pabalik ni hyung at yumakap din dun sa babae. Hindi ko na kaya. Naglakad na ko, nilagpasan ko sila bago tumakbo. Narinig ko pang tinawag ako ni Luhan hyung pero hindi ko na sila nilingon. Nanlalabo na ang mata ko dahil sa luha. Hindi ko na masyadong makita ang dinadaan ko. Umakyat lang ako ng umakyat hanggang sa makarating ako sa rooftop.
Napaupo ako sa sahig habang nakatungo at hinayaan kong pumatak ang mga luha kong ayaw maubos. Hikbi lang ako ng hikbi.
Sabi nila, kapag nagmahal ka, yun daw yung isa sa pinakamasarap na pakiramdam. Pero bakit ako nasasaktan?
Biglang may nag angat ng mukha ko at pinunasan ang mga luha ko. Si Chanyeol hyung. Medyo hinihingal pa siya. Nakatingin ako sa kanya habang pinupunasan niya ang mukha ko.
Bigla siyang tumitig sakin, sobrang seryoso ng mukha niya. Minsan lang siya maging ganyan.
"Bakit ka tumakbo? Bakit ka andito? Bakit ka umiiyak? May problema ba?" Tanong niya sakin na may pag aalalang mukha habang hawak niya ang magkabila kong pisngi.
Hindi ko alam kung manhid lang talaga siya o nagtatanga tangahan. Kainis.
"Wala." Sabi ko at umiwas ng tingin.
"Di ka naman iiyak ng ganyan kung wala lang diba? Malabong napuwing ka lang. Sabihin mo sakin ang totoo." Sabi niya habang pinagtatama niya ang mga mata namin.
"Wala nga sabi. Okay lang ako." Pagpupumilit ko.
"Oh Sehun." May pagbabanta sa boses niya.
"Bakit ka ba andito? Dun ka na, baka hinahanap ka na ng jagiya mo." Sagot ko at tinanggal ang kamay niya sa mukha ko. May kuryente talaga kapag hinahawakan ko siya o kaya kapag nagkakadikit ang balat namin. Tumayo ako at medyo lumayo sa kanya. Tumalikod na rin ako sa kaniya. Nahihiya na naman kasi ako. Para nakong bakla neto. Pero handa akong magpabakla para sa kanya.
"Nagseselos ka ba?" Parang bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko. Ngayon ko lang narealize kung ano bang sinabi ko sa kanya kanina lang. Paano ko lulusutan 'tong tanong na 'to? Bwisit naman o. Kinalma ko muna ang sarili ko bago sumagot. Hindi niya dapat ako mahalata.
"H-hindi noh. B-bakit naman ako magseselos? Bagay nga kayong dalawa e." Sagot ko habang nakatalikod pa rin sa kanya. Ang tanga mo talaga Sehun. 'Bagay nga kayong dalawa e.' SOUNDS BITTER, OH SEHUN! TSS.
Bigla akong may naramdamang kamay sa may bewang ko. Nakaback hug siya sakin. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Mas lalo akong hindi nakagalaw sa kinatatayuan namin.
Hyung, bakit... bakit mo ba ako ginaganito? Bakit mo ko binibigyan ng dahilan para umasa at lumaban tapos bibigyan mo din agad ako ng dahilan para sumuko agad?
"Talaga? You're not a good liar, Oh.Se.Hun." bulong niya sa tenga ko and it gives me shiver. Naging triple ang tibok ng puso ko na sa palagay ko malapit na niyang marinig sa sobrang lakas at bilis. Isinubsob niya ang mukha niya sa leeg ko at hinalik halikan ako dun. Nalintikan na. Nag iinit na yung pakiramdam ko. Siya lang ang nakakagawa nito sakin.
"H-hyung~" Sh*t. I moaned. Sunud sunod na rin ang paglunok ko. "D-don't.... S-stop...."
"Hmmmm?" He's teasing me. "Don't stop, huh?" He's still kissing my neck. Napahawak ako sa braso niya na nakapulupot sa bewang ko. Naramdaman ko ang pagngisi niya. Nakakaramdam narin ako ng paninikip ng pantalon ko at nararamdaman ko na rin ang bulge niya sa may puwitan ko.
Iniharap niya ko sa kanya at sinunggaban ng halik. A passionate kiss. Nagrespond ako sa halik niya. Bahala na. I just want to cherish this moment. Pinulupot ko ang kamay ko sa leeg niya at ang kanang kamay ko ay nasa ulo niya at tinutulak ko siya papalapit sakin para lumalim pa ang halikan namin. Hinapit niya ang bewang ko papalapit sa kanya. Sobrang dikit na namin nararamdaman na ng alaga ko ang bulge niya.
He bit my lower lip asking for an entrance and I gladly opened my mouth for his tongue. He explore my whole mouth. "Hmmm" He moaned! Oh.my.god. And it's really turning me on. And our tongue battled in dominance. Tumutulo na rin ang laway namin sa gilid ng labi ko but I don't care.
I parted from the kiss first because I can't breath anymore. Nakatingin lang siya sa mata ko habang hinahabol ang hininga at ganun din ako. Magkalapat ang noo namin at magkadikit din ang ilong namin. Nasa leeg pa rin niya ang kamay ko at nasa bewang ko ang kanya.
There's a lot of emotion in his eyes. At hindi ko malaman kung alin sa mga yun ang talagang nararamdaman niya.
"I'm in pain. I'm hurt. That's what I am feeling right now."
---To be Continued---
Short update.
♥ ChanHun's Bae ♥
Please Do COMMENT and VOTE. Thankyou.
BINABASA MO ANG
✔️|BOOK I| Oh Sehun's PAIN [EXO ChanHun] [BOYxBOY]
Fanfic∽♥찬훈♥∽ WARNING. BOYxBOY. BL. GAY. YAOI. BROMANCE. -CHANYEOL x SEHUN- [150425] "Are you.. are you really inlove with me?" I don't know what to say. Wala na akong kawala. "Kapag ba sinabi kong oo, iiwasan mo ko?" "No." "Pandidirihan mo ba ako?" "No." ...