✔️|BOOK I| Oh Sehun's PAIN [EXO ChanHun] [BOYxBOY]

Seventeen: The Evil Maknae is BACK

||SEHUN at the multimedia|| ♡Sehun and his black hair♡

ENJOY READING.

-------
Sehun's POV

Kahapon pa akong nagmumukmok dito sa kwarto ko. At kahapon pa ako iyak ng iyak. Paulit ulit lang tumatakbo sa isip ko yung text sa akin ni Park Chanyeol.

*knock *knock

"S-sandali lang." Pinunasan ko ang luha ko. Ayokong may makakita sa akin na umiiyak na naman dahil sa walang kwentang tao. Nakakahiya na eh.

Nang masigurado ko na kahit papaano ayos na ang itsura ko lumapit na ako pinto ko at binuksan. Nakita ko ang mukha niya.

"Donghae hyung... M-May kailangan ka ba?"

"Handa na ang tanghalian. I won't take no for an answer. Hindi ka kumain kagabi at hindi ka rin nagbreakfast. Baka magkasakit ka na niyan." Nakatingin lang ako sa kanya.

Gwapo si Donghae hyung pero mas gwapo pa rin ako. *smirk Mabait naman siya eh. Maalaga. Mapapagkatiwalaan. Boyfriend material. Siguro nga magaling din siya sa kama . EH!? O__O TANGINA MO OH SEHUN! ANONG PINAGSASASABI MO!? Anong magaling sa kama!?

Minura mura ko ang sarili ko sa isip ko. Masyado nang nabahidan ng tukso itong napakainosente kong pag iisip. tss.

"Sige. Susunod na ko." Sagot ko. Tumango naman siya at umalis na. Ako naman sinermunan ko muna ang sarili ko at kumalma.

"Oh Sehun. Makinig ka. Hindi porke't naikama ka na niya eh babahidan mo na yang utak mo ng kahit anong kalaswaan. Sehun, gwapo ka lang, hindi ka manyak. Okay?"

Huminga ako ng malalim. "Okay." Alam kong para akong tanga na kinakausap ang sarili pero minsan effective yan para pakalmahin mo ang sarili mo. Try mo minsan. *wink Pero huwag mong dadalasan baka mamaya sa mental ka na nakatira.

Lumabas na ako ng kwarto ko at dumiretso sa kusina. Nakita ko na naman si Donghae hyung.

"Upo na. Kain na tayo." sabi niya.

Umupo na ako at nagsimula ng kumain. Sobrang tahimik. Ilang minuto din kaming tahimik na kumakain ng bigla siyang magsalita.

"Okay ka na ba?"

Napatingin ako sa kanya. "Oo, kumpara kahapon." Oh Sehun you're such a liar. Hindi ako okay mas lalo lang akong nawasak.

"Good. Gusto mong lumabas? Gala?"

"Sa susunod na lang. Wala kasi akong sa mood."

"Alam mo, minsan kailangan mong harapin yung takot mo, yung ayaw mo, yung taong nanakit sayo, kailangan mong ilabas yang nararamadaman mo, yang sakit at hinanakit mo. Hindi naman masamang manumbat eh, huwag lang sobra sobra, masama ang sobra.

"Revenge is not a bad idea at all. Pero sa mata ng ibang tao, mali 'to. Pero hindi naman masamang maghiganti sa taong nanakit satin minsan, siguraduhin mo lang na hindi ka lalamunin ng galit at poot diyan sa puso mo. Siguraduhin mo rin na wala kang matatapakan at masasaktan na ibang tao.

"Matuto kang magpatawad at tanggapin ang sitwasyon. Lahat ng tao nasaktan na, nasasaktan, at masasaktan, hindi rin maiiwasan na makasakit kasi parte yun ng buhay ng tao ang magmahal at masaktan. Ang mahalin at makasakit."

Inabsorb ko lahat ng sinabi niya. Tama siya, nakasakit din naman ako ng feelings ng iba. Pare pareho lang kaming nagkakasakitan. Nasa tao na kung paano niya ihahandle ang sitwasyon.

Tumayo ako at lumapit sa kanya. Hinigit ko siya patayo at niyakap. Wala lang, gusto ko lang siyang yakapin.

"Salamat, hyung.." He patted my back. Kumalas na ako sa yakapan namin. Nakapagdesisyon na ako.

*
Naandito ako ngayon sa mall. Dumiretso kaagad ako sa isang parlor shop.

"Goodafternoon, Sir." Bati sakin nung babae. I guess, stylist siya. Syempre nasaan ba ko? Tanga mo talaga Sehun kaya ka naloloko eh.

"Naandito ba si Mah Boo Heok?"

"Yes, Sir. I'll call him for you."

Nagantay lang ako dito sa may waiting area nila. Ang tagal naman niya kainis. Hindi na rin nagtagal eh lumapit na siya sakin.

Mah Boo Heok. My stylist. He's gay but I don't care. He's also a friend of mine. Madami na siyang natulong sakin. Sa kanya lagi ako nagpapaayos ng buhok ko. Sa kanya lang. He knows what suits me. And I trust him in this thing.

"Osh.. What brings you here?"

"A bus? I guess." Sinamaan naman niya ako ng tingin kaya natawa ako. HAHAHAHA!

Hindi mo nagets? Hindi ko na problema yun.

"Kidding. I want a new hairstyle. You can dye my hair. Bahala ka na." Tinaasan niya ako ng kilay. Ganun din ako tinaasan ko lang siya ng kilay.

"Anong naisipan mo? Eh wala pang isang buwan yang blonde mong buhok ah?"

"You know what, Mah Boo Heok---" Pinutol niya ang sasabihin ko at tiningnan ako ng sobrang sama.

"I told you not to call me using that fcking name. OH. SE. HUN."

"K. Sorry. Chill ka lang. Init ng ulo mo baka mawalan ka ng 'boo heok' niyan." Sabay ngisi ko. HAHAHA.

"OH! SEHUN!!!!" He shouted at the top of his lungs. HAHAHA. I'm enjoying this.

"Present!" Sabi ko with matching taas kamay. Hahahahaha. Sobrang pula na ng mukha niya dahil sa sobrang inis. Pinagtitinginan na din kami ng iba kaya awat na ko.

"High blood mo naman. joke lang naman yun e, Noona." Nakita ko naman na kumalma na siya at ngingiti ngiti. Yan lang ang katapat niya, ang tawagin siyang Noona. Hahaha!

"Osige na. Umupo ka na dun nang masimulan na yang buhok mo."

*
Naramdaman kong parang may tumatapik sa mukha ko kaya nagdilat ako ng mata. Nakita ko na si Mah Boo Heok. Nag okay sign. Napatingin ako sa cellphone ko 5pm na pala. Tinanggal ko na ang earplugs ko. Nakatulog pala ako.

"Oh my god. Osh. Bagay na bagay sayo ang bago mong buhok. I''m so galing talaga." sabi niya habang pumapalakpak pa.

Tumingin ako sa malaking salamin sa harap ko. Tangina. Sino 'to?! Bakit ang gwapo ko!? Hahaha!

Black na yung buhok ko, shinave na ulit niya yung sa dalwang gilid at medyo tinrim niya ang tuktok. Tapos yung dating hairstyle ko na laging nakabrush up ngayon nakabagsak na. I'm satisfied enough.

"You like it?" Tumango ako at ngumiti. This is it.

Umalis na ako pagkapasalamat ko kay Mah Boo Heok at pagkabayad ko. Eto na ang simula. Sumakay na ako ng bus pauwi.

---

I'm here in front of our house. Our dorm. Napagdesisyunan ko ng bumalik dito. Tama si Donghae hyung, kailangan kong harapin 'to.

Pumasok ako. Nakita ko silang lahat sa living room. Lahat ng atensyon nila ay nasa akin na. Nilibot ko ang tingin ko, and there he is sitting and shock was written on his face. Tiningnan ko silang lahat. Nagsmirk ako.

This is the beginning of my game. Ang laro kung saan gugulo ang lahat, mag aalala ang lahat, matatakot ang lahat.

Ang laro kung saan siya magdudusa. Ang laro kung saan niya mararamdaman lahat ng sakit.

Ang laro ni Oh Sehun.

"I'm back. The Evil Maknae is back, Hyung..."

---To be Continued---