The Untamed - One Shots (Completed)

තාරුණ්‍යයේ කෙඳිරුම් #11

ඔහුට රාත්‍රී යාමයේ දී කිරීමට දෙයක් නොමැති විට ලන් වන්ග්ජි කියවීමට ප්‍රිය කළේ ය. ඔහු ඊට පෙර එම ග්‍රන්ථය හෝ ලියවිල්ල කියවා තිබුණේ ද යන්න ගැටලුවක් නොවූ අතර ඔහු ඔහුගේ මනසෙහි තැන්පත්භාවය උදෙසා කියවීම ප්‍රිය කළේ ය. මෙය ඔහුට ජිංශියෙහි වූ ග්‍රන්ථ සියල්ල කියවා නිම කිරීමේ ප්‍රතිඵලය ලබා දුන් අතර හුදකලාවෙන් පිටව පැමිණි පසු මාස කිහිපයක් තුළ ඔහු ග්‍රන්ථාලයෙහි වූ රඳවනවල වූ ග්‍රන්ථ වෙතට යොමු වුණේ ය. ඔහු හේතුව හොඳින් දැන සිටිය ද ඔහුට එය හඬ නගා පැවසීමේ හැකියාව නොවීය. ඔහුට යම්විටෙක සිහිගන්වන විට රිදුම්දෙන මතකයක් මෙම ස්ථානයෙහි විය. එය නැවත නැවත පැවසීමේ ඇවැසිතාවක් තවදුරටත් නොවීය. ඔහුට එය ඔහු වෙතම තබාගැනීමට සිදු විය.

වෙයි වූෂියෑන්ගේ පියොනි කුසුම තවමත් ඔහු කියවන සෑම ග්‍රන්ථයක් තුළම පැවතියේ ය. ලන් වන්ග්ජි එම කුසුම දෙස බලන සෑමවිටෙකම ඔහුට සමාගමය සපයමින් වෙයි වූෂියෑන් ඔහුගේ ඉදිරියෙන් හිඳගෙන සිටින බවට හැඟිණි.

ලන් වන්ග්ජි එය දැඩිසේ පිළිගැනීමට උත්සාහ දරා තිබුණි, ඔහුට භූමදාන කඳුවැටියට යා හැකි බවට ප්‍රාර්ථනා කිරීම අර්ථ විරහිත බව තමාටම සිහිගැන්වීමට ඔහු ක්‍රියා කළේ ය. මන්දයත් සරල ලෙසින්ම ඔහු පමණක් එහි සිටිය හැකි බැවිනි. නමුත් යමෙක්ට නැවත යළි නොපැමිණෙන යමෙක් පිළිබඳව සිහිගන්වමින් තම මනසින්ම නැගෙන හඬ නිහඬ කළ හැක්කේ කෙසේ ද? යමෙක් ප්‍රීතියේ ස්වප්නමය පැතුම් ලබාදෙන්නා වූ සිය පපුවෙහි ඇති උණුසුම සිසිල් කරන්නේ කෙසේ ද?

වෙයි වූෂියෑන් “ලන් චන්!“

ලන් වන්ග්ජි අවසානයේ ලිවීම නවත්වා සීතල බැල්මකින් යුතුව ඔහු දෙස බැලුවේ ය. වෙයි වූෂියෑන් පිටුපසට එසවී ඔහුගේ දෑත් එසවූයේ ඔහුව ම ආරක්ෂා කරගන්නට මෙනි. “මම දිහා ඔය විදිහට බලන්න එපා. මම ඔබට වන්ග්ජි ලෙස ඇමතුවහම මට පිළිතුරු නොදුන් නිසායි, මං ඔබේ නමින් කතා කළේ. ඔබට අමනාප නම්, ඔබටත් මට මගේ නමින් කතා කරන්න පුළුවන්.“