La Puerto #1: Along with the Sun

Kabanata 11

Kabanata 11
Position

He got me there.

When he finished utter those words, he laughed. Like it's funny to say or even imagine to like me.

Kung gaano kabanayad niya sinabi ang mga salitang iyon ay ganoon rin kalumanay ang mundo ko, mainam at tahimik. Ilang beses ako tumikhim habang siya at mahinang natawa bago tumayo.

In just a snap, my world went to normal. Unti-unting nakakabingi ang paligid, ang ingay mula sa malayo ay palakas nang palakas. Nilingon ko ang kung saan nanggaling at doon napagtanto ang pagdating ng mga kaklase namin, mukhang tapos na ang seminar na tinutukoy niya kanina.

What was that?

"Uy goodluck sa report!" sambit ni Dino, kaklase namin na nakaupo sa unahan namin.

"Salamat pre!" si Rogan ang sumagot kahit sakin nakatingin si Dino. Tipid akong ngumiti kay Dino at tinignan si Rogan.

The curiosity was evident to our classmate's eyes when I turned to them. Agad rin sila umiwas ng tingin at nagpatuloy sa pag-upo sa kaniya-kaniyang upuan.

"Set-up ko lang yung laptop at projector." paalam ni Rogan saakin at pumunta sa harapan.

Narinig ko ang mahinang kantyaw sakaniya ng mga lalaking nakaupo sa unahan na kinailing niya lang. Sumunod ako kay Rogan para tulungan siya kaya't tumihimik ang mga ito.

"Sshh, yung crush ni Rogan nandyan na." pahabol pa ng isa kaya maingay na nagsaway ang mga kaibigan.

Gusto kong umismid. Tinignan ko si Rogan na napalitan ng ngiti ang kaninang ngisi at sigurado akong narinig niya 'yon. Hindi ko maintindihin kung bakit hindi niya tinanggi, e hindi ba't tumawa nga siya kanina ng sabihin niyang gusto niya ako?

He's just bluffing. Making fun out of me and I can't discerned why am I feeling so disturbed. Kung sa isipan bang gusto niya akong niloloko sa ganoon jokes o sa parteng hindi niya tinatanggi ang ang spekulasyon ng kaklase namin.

"Goodluck Solenn!" rinig kong pagcheer ni Olivia saakin kaya nilingon ko siya.

"Thank you," I smiled shyly.

"Goodluck satin." bulong nang katabi ko kaya agad akong napabaling sakaniya. I saw his perfectly white teeth, looked very pleased.

Nang matapos na niyang i-set up ang laptop at nakapresent na ang presentation namin sa board ay pagdating ni Mrs. Verdera.

Tahip tahip ang kaba ko lalo na ng makita ko ang pagtaas ng kilay ni Mrs. Verdera saamin. Mukha naman siyang natuwa dahil prepared kaming dalawa kaya tumango siya at sumenyas na magsimula na kami, hindi na pinabati ang mga kaklase.

Nagpapasalamat naman akong maayos ang naging report namin ni Rogan. Kahit madalas ay nauubusan ako ng sasabihin, mabilis akong nasasalo ni Rogan at nakakapagbigay ng additional information. He looked so confident of every words he's saying. Para bang wala kang mababatong tanong sakaniya dahil bago mo pa maisip tanungin ay nasasagot na niya.

"Are you okay?" he asked while Mrs. Verdera saying her comment about our report.

I just nodded. Maybe he noticed i'm spacing out every time he's explaining. Naiisip ko pa rin kasi ang pag-amin niya kahit hindi na dapat pa isipin. Lalo na't sa gitna ng reporting namin.

It really bothered me every now and then. It feels so real. Pakiramdam ko kasi ay buong puso siyang umamin saakin na rinig ko pa rin sa aking isipan ang kung gaano kabanayad niya sinabi ang salitang 'yon.

Kung bakit masyado kong iniisip ay hindi ko rin alam. I'm so positive that i'm not attractive to him. Kahit na niloko ako ng ex-boyfriend ko at binaon ko na ang nararamdaman kay Keanu, hindi naman kadali mapalitan ang isang tao tunay mong minahal.