La Puerto #1: Along with the Sun

Kabanata 24

Kabanata 24
No

I kept my posture and look unbother through out the party. The good thing about being an actress, you can fake your emotions and play with them.

Tinanguhan pa ako ni Callisto ng makita ako pero hindi naman niya ako kinausap o ano. Mukhang hindi rin naman nila ako napansin.

Nanatili kami sa group kung saan ang mga kaklase namin. Mabuti na lang at pumunta sila Olivia kaya naman may nakakausap ako.

"Rest room lang ako," bulong ko kay Rogan na kanina pa tinatawag ng ibat-ibang grupo pero nanatili saamin.

"I'm fine, Rogan!" Giit ko na mukhang sasamahan niya pa ako.

Umiling lang siya kaya't hinayaan ko siya sa gusto niya. Ang restroom na malapit sa pwesto namin ay yung nasa kitchen daw kaya doon ako dumiretso. Hindi nililingon si Rogan.

"Hey man happy birthday!" Hinarangan kami ng dalawang lalaki at isang babae.

"Thanks pre!" Nakipag high-five siya sa dalawa at kinuha ko yung opportunity para makatakas sakaniya lalo na't napunta ang atensyon niya sa mga ito.

Agad akong pumasok sa kitchen ng bahay. Nakita kong may ilan babae at lalaki dun na nagtatawanan habang ang isa ay nakaupo pa sa counter table.

I immediately looked for the door out of the kitchen and went straight to it. I even heard them murmuring something, minding their own businesses.

My heart is pounding so hard while i'm trying to get out. Medyo madilim na ang partlwe na 'yon kaya hindi na ako nagulat ng may nakita akong nagmamake-out. They seemed not bothered from my presence at all when I passed by.

"Solenn?" Napakunot-noo ako at nilingon ang lalaki tumawag saakin at doon ko lang napantantong si Ulises pala 'yon!

Napatingin ako sakanilang dalawa nung babaeng kasama niya bago siya tinanguhan at talikuran.

"Hindi ba girlfriend ni Rogan 'yon? Uuwi na?" Rinig kong tanong ng babae.

I wanted to go back to them to correct their speculation but I don't want to waste another second being here. Humigpit ang hawak ko sa bag kung saan nakalagay ang regalo at letter ko kay Rogan.

I'm really planning to finally say yes to him through this letter but I don't think he deserves to know it anymore. That's just bullshit. Fuck his life and his ten thousand.

I heard voices at the back of my head blaming me for what happened. Na para bang sinusumbatan ako na hindi nakulang sa paalala. Wala naman ako ibang dapat sisihin kundi ang sarili.

Not Rogan or his friends because I knew from the start where these feelings led me.

Nanginginig ang kamay kong pumara sa tricycle. I felt like there was a growing vine within that slowly suffocating me.

Kasalanan mo 'yan, Solenn.

Ilang beses kong sinasabi 'yon sa sarili hanggang sa makarating ako sa bahay. Bakit ngayon pang kaya ko na siyang tanggapin ng buo? Bakit kailangan ko pa marinig 'yon? Bakit ngayon pa nahulog na ako? Bakit?

"Adi?" A baritone voice filled my unscramble thoughts. Narinig ko ang pagbukas at sara ng pinto ng kotse.

Napansin ko na ang dalawang kotse nakapark sa harap ng bahay pero hindi ko na pinagtuunan ng pansin 'yon at iniisip na kotse 'yon ng mga kaibigan ni Daddy.

"Keanu?" Naaninag ko ang bumaba at bago pa man ako makapagsalita ay agad siyang lumapit saakin at mahigpit akong niyakap.

"God! I miss you so bad! I miss you!" Sambit niya habang ako ay parang naestatwa sa kinatatayuan ko.