အခုဆိုTaeလဲလွတ်လပ်တဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်သွားပြီ။Seoulကိုလဲရောက်လာခဲ့ပြီ။Seoulကိုရောက်ရောက်ချင်းTaeကဆေးရုံကိုရောက်လာခဲ့သည်။Jiminအခန်းထဲကိုဝင်လိုက်တဲ့အခါ
"ဟင် မင်လေးသတိရနေပီ တခြားလူတွေကဘယ်ရောက်နေကြတာတုန်းမင်လေးကိုတစ်ယောက်ထဲထားထားတယ်"
Jiminကပြတင်းပေါက်ဘက်ကိုကြည့်နေရာမှTaeဘက်ကိုကြည့်လိုက်ပြီး
"ကိုကို"
"ဟင်"
Taeသဘောပေါက်သွားပါပြီ။Jiminသတိရလာတာတောင်Jung Kookကိုအနားမှာမတွေ့ရတဲ့အကြောင်းရင်းကို
"မင်လေး ခုနကဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်"
"ကိုကို"
"ကိုကို ကိုကိုဟုတ်လား မင်လေး"
"ဟုတ်တယ်လေ မင်လေးကကိုကို့ကို ကိုကိုလို့မခေါ်လို့ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲ"
"မင်လေးသတိရတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ"
"အင်း.........4ရက်"
"ဒါနဲ့Jung Kookတို့ရော"
"Jung Kook? ဘယ်သူလဲ"
"မင်လေးကလဲမနောက်ပါနဲ့ မင်လေးနဲ့လက်ထပ်မယ့်မင်လေးချစ်သူလေ"
"မင်လေးချစ်သူကကိုကိုလေ ကိုကိုဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ ဒါနဲ့လေမင်လေးကဘာလို့ဒီဆေးရုံကိုရောက်နေတာလဲဟင် မင်လေးမေးတာကိုဘယ်သူမှလဲမဖြေကြဘူး မင်လေးဆေးရုံတက်နေတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲဟင်"
"မင်လေး နိုးတာကြာပီလား"
"အင်းကြာပြီ"
"ပြန်အိပ်မလား ကိုကိုကျောလေးပွတ်ပေးမယ်လေ အိပ်မလား"
"အင်းကိုကိုကကျောလေးကိုပွတ်ပေးမယ်ဆိုအိပ်မယ်"
"ကိုကို့မင်းသားလေးကအရမ်းလိမ္မာတာပဲ"
TaeလဲJiminကိုကျောလေးကိုပွတ်ပြီးချော့သိပ်နေတော့သည်။ခဏကြာတော့Jiminအိပ်ပျော်သွားသည်။
ထိုနှစ်ယောက်ကိုအခန်းအပြင်ကနေမျက်ရည်များနှင့်အသံမထွက်ပဲငိုပြီးကြည့်နေသည့်ကောင်လေးလဲရှိနေသည်။
----------------------------------------------------------------------------------------
လွန်ခဲ့တဲ့4ရက်က
Yuriအဖေကိုပြစ်ဒဏ်ချမှတ်တဲ့နေ့မှာပဲJiminသတိရလာခဲ့သည်။
Jung Kookသည်ညတိုင်းJiminဘေးနားမှာလက်လေးကိုကိုင်ထားပြီးအိပ်သည်။နောက်တစ်နေ့မနက်ရောက်တဲ့အခါ
