Jiminကေတာ့လူႀကီးေတြေရွ႕မွာကူလီကူမာလုပ္ၿပီးေျပာသြားတာေၾကာင့္စိတ္ဆိုးၿပီးJung Kookကိုမေစာင့္ပဲအေပၚထပ္တက္သြားသည္။အေနာက္ကေနJung Kookမွကုတ္ေခ်ာင္းကုတ္ေခ်ာင္းနဲ႔လိုက္လာခဲ့တယ္။အခန္းထဲေရာက္တဲ့အခါ
"မင္းဒီညကုတင္ေအာက္မွာအိပ္"
"ဟာ hyung😦"
"မင္းအျပစ္မင္းသိတယ္ေနာ္"
"ေမာင့္ပိစိေလးကလဲေမာင္က
"ကုတင္ေအာက္မအိပ္ခ်င္ရင္ၿခံျပင္ထြက္အိပ္"
"Hyung"
"ပါးစပ္ပိတ္စမ္း ငါ့ကိုတစ္ခြန္းမွျပန္မေျပာနဲ႔ "
"Hyungကရက္စက္ေတာ့မွာလား ေမာင္ကေနာက္တဲ့ဟာကို"
"မင္းေမႀကီးေတာ္ႀကီးကိုေနာက္တာစကားစေျပာကတည္းကကူလီကူမာလုပ္ေနတာငါမသိဘူးမ်ားထင္ေနလား
Jeon Jung Kook"
"Hyungကလဲေနာက္ဆိုမေျပာေတာ့ဘူးေလေနာ္ေမာင္တကယ္ေျပာတာ"
"မင္းကိုစိတ္ဆိုးတယ္ ငါအက်ိဳးနဲ႔အေၾကာင္းရွင္းျပထားၿပီးသားကိုငါ့ကိုလူႀကီးေတြေရွ႕မွာေပါက္ကရေတြေျပာတယ္ "
""
"ဘာမွလာမရွင္းျပနဲ႔ ငါ့ကိုစကားလဲလာမေျပာနဲ႔ သြား"
"Hyung"
"........"Hyungကလဲစိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေမာင္ေနာက္ဆိုအဲ့လိုမေျပာေတာ့ပါဘူးလို႔ငါေျပာၿပီးသားေနာ္ကုတင္ေအာက္မွာအိပ္ကုတင္ေပၚလာအိပ္လို႔ကေတာ့ငါကန္ခ်မွာ
"Hyungလို႔ ေမာင့္ကိုၾကည့္ပါဦးလို႔"
"......."
"ေမာင့္ပိစိေလး ေမာင့္ကိုတကယ္စိတ္ဆိုးေနတာလားဟင္"
"ဆိုးတယ္ ဆိုးတယ္ ဒီတစ္ခါအရမ္းစိတ္ဆိုးတယ္မင္းကိုငါေသခ်ာေျပာျပထားၿပီးသားကိုငါ့မိဘေတြေရွ႕မွာငါ့ကိုမေကာင္းတဲ့လူျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္ငါ့စကားကိုလဲမင္းကနားမေထာင္ဘူးငါ့စကားကိုနားေထာင္ပါ့မယ္ဆိုမင္းကတကယ္ဆိုးတယ္ငါ့ကိုစကားလာမေျပာနဲ႔သြား😥😥"
Jimin ဒီတစ္ခါေတာ့စိတ္လဲဆိုးစိတ္မေကာင္းလဲေတာ္ေတာ္ျဖစ္သြားတယ္ စကားေျပာရင္းငိုသံေတာင္ပါလာတယ္။
Jung Kookလဲသူေနာက္တာလြန္သြားသျဖင့္သူကိုယ္တိုင္လဲေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားကာJiminထိုင္ေနတဲ့ခုံနားေလးမွာဒူးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး။
"Hyungေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေမာင့္ကိုစကားမေျပာပဲမေနပါနဲ႔ေနာ္ေမာင္ေနာက္လိုက္တာလြန္သြားတယ္ေမာင္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေမာင့္ကိုစိတ္ပ်က္သြားတာလားဟင္ေမာင့္ကိုၾကည့္ပါဦးေမာင့္ကိုစကားေလးေတာ့ျပန္ေျပာဦးေနာ္hyungေနာ္ေမာင္ေနာက္ဆိုhyungစိတ္ဆိုးေအာင္မစေတာ့ပါဘူးေနာ္hyungေနာ္ေမာင့္ကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေမာင္"
