1ပတ္ေက်ာ္ၾကာတဲ့အထိJiminမွာသတိမရေသးေပ။
Jung Kookသည္လဲ1ပတ္ေက်ာ္ၾကာတဲ့အထိသတိမရလာေသးတဲ့Jiminေၾကာင့္ဆရာဝန္ကိုျပႆနာရွာေတာ့သည္။
"ဒီမယ္ဆရာ ဆရာေျပာေတာ့1ပတ္ၾကာရင္သတိရမယ္ဆိုဘာလို႔အခုထိသတိမရေသးတာလဲ"
"လူနာရွင္စိတ္ကိုေအးေအးထားပါ"
"ဘာမွမထားႏိုင္ဘူး"
ထိုအခ်ိန္Tae Hyungေရာက္လာၿပီးJung Kookကိုဝင္တားၿပီးဆရာဝန္ကိုေတာင္းပန္ေနသည္။
"ဆရာကြၽန္ေတာ္ပဲၾကားထဲကေနေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာမွားေနလို႔လား ဘာလို႔အခုထိသတိမရေသးတာလဲ သတိရသင့္ေနၿပီမဟုတ္ဘူးလား"
"ဒီကလူနာရွင္ကစိတ္ေအးေအးထားၿပီးနားေထာင္ေပးပါဦးဆရာေျပာတဲ့တစ္ပတ္ဆိုတာကလူနာကကိုယ္ခံအားေကာင္းမွပါ အခုလူနာကကိုယ္ခံအားမေကာင္းေသးပါဘူးအခုသတိရေသးေပမယ့္သိပ္မၾကာခင္သတိရလာႏိုင္ပါတယ္"
ထိုအခါTaeမွ
"ဆရာ လူနာကေခါင္းကိုထိသြားတာဆိုေတာ့စိုးရိမ္ရလားဆရာအတိတ္ေမ့တာေတြေရာဘာေတြေရာရွိလာႏိုင္လားဆရာ"
"အင္း ဒါကေတာ့လူနာသတိရလာမွပဲေျပာလို႔ရမွာအခုကလဲဆရာတို႔မသိေသးဘူးေလ"
"ဘာကိုမသိတာလဲ ဆရာဝန္ျဖစ္ၿပီးမသိဘူးလား"
"ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ေနာက္မွသက္သက္လာခဲ့ပါမယ္"
"Jung Kookလာေတာ့သြားမယ္"
"မသြားဘူး ဒီဆရာဝန္ကိုေျပာရမွေက်နပ္မွာ"
"ဆရာ့ကိုအားနာလိုက္တာသြားလိုက္ပါဦးမယ္"
Jung Kookကေသာင္းက်န္းေနတာေၾကာင့္Taeကဆရာဝန္ကိုေတာင္းပန္ၿပီးအျပင္ကိုသာဆြဲထုတ္ေခၚလာေတာ့သည္။
"မင္းဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲJeon Jung Kook"
"က်ဳပ္ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ခင္မ်ားနဲ႔မဆိုင္ဘူး"
"မင္းအခုျပႆနာသြားရွာေနတာမင္ေလးကိုခြဲစိတ္ေပးထားတဲ့ဆရာဝန္ဆိုတာလဲသတိရဦး ဘယ္ႏွယ့္မင္ေလးသတိမရေသးတာနဲ႔ပဲအဲ့လိုလုပ္ရလား"
"ခင္မ်ားကေနရာတကာသိပ္ဆရာႀကီးလုပ္တယ္ ဖယ္ဗ်ာ"
Jung KookလဲTaeကိုတြန္းၿပီးJiminအခန္းကိုျပန္လာခဲ့တယ္။
အခန္းထဲလဲဝင္လိုက္ေရာJiminရဲ႕အသံရွဴပိုက္ေတြကဆြဲျဖဳတ္ခံထားရၿပီးစက္ေတြကလဲတတီတီနဲ႔ေအာ္ေနေတာ့သည္။
