Sound Of Him (TaeKook) TR

Gelişinle Baharı Getirdin(M)

Smut geldiii 🔥
Beklemiyordunuz değil miiii??? Hahahaha beklenmedik anlarda yakalarım siziiii 😂😂😂

Eşim gittiğinden beri günlerim onu özlemekle geçiyordu.Artık dayanacak gücüm kalmamıştı.Biricik eşime kavuşacağım günleri iple çekiyordum. "Lütfen ağlamayın artık sizi böyle görünce çok üzülüyorum" Yuta yine yakınımdaydı.O da eşini özlüyordu ancak beni teselli etmekten kendisini düşünmeye vakti olmuyordu.Onun için ben de çok üzülüyordum,üstelik hamileydi zavallıcık. "Yuta benim için üzülme lütfen" Elimi karnına koyup "Bak hamilesin sende.Ne olursun onu düşün" Yuta hala ağlarken ellerinden tutup onun için hazırlattığım hediyeyi çıkarıp yüzünü güldürmek istedim.

"Yuta bak bu senin için" Yuta şaşkınlıkla bakıp gözyaşlarını sildi. "Ah.Bu nedir efendim?" Bana halâ efendim diyordu.Sanırım bu durum böyle devam edecekti. "Bebeğiniz için küçük bir hediye" Yuta gülümseyip sıkıca sarılmıştı boynuma.

Yuta ile sabahki sohbetimizden sonra dışarı çıkıp dolaşmak istemiştim.Hoseok ile birlikte yürüken bir yandan bebeğimi seviyor,bir yandan da sohbet ediyorduk. "Hoseok? Yeniden evlenmeyi düşünüyor musun?
Hoseok utançla bana bakıyordu.Çocukları çok seviyor ve istiyordu.Ancak yaptığı ilk evlilik kötü geçmişti.Aslında bu soruyu sormaktan çekiniyordum,ancak onun yeniden evlenip çocuk sahibi olmasını da istiyordum.

Çekingence cevapladı "Aslına bakarsanız.Çocukları çok sevdiğim için elbette ki evlenip çocuk sahibi olmak iserim,lakin şuan için bir talibim yok" O böyle söyleyince eşimin ona uygun bir eş bulabileceğini düşünmüştüm. "Bu konuyu eşimle konuşacağım.Senin de bir an evvel evlenip çocuk sahibi olmaya hakkın var" Gülümseyip eğilerek teşekkür etti.Birlikte biraz daha yürüyüş yaptıktan sonra saraya dönmüştük.

Herkesin gözü üzerimdeydi.Herkes ne kadar üzgün olduğumu görüyordu.Onlara yansıtmamak elimde değildi.Özlüyordum onu,kokusunu,öpüşlerini.
Herşeyini...herşeyini çok özlüyordum.Onsuz hayatın bir anlamı yoktu benim için.Tek temennim,bir an evvel,çabucak dönmesiydi.Mektubuma hala cevap gelmemiştive içimdeki endişe tohumları gün geçtikçe büyüyordu.Kimseden ses seda çıkmıyordu.Saraydaki harkes liderlerinden bir havadis bekliyorlardı.Onlarda en az benim kadar düşkündü liderlerine.

Sofraya geçtiğimde,
masadakilerin de benden farkı yoktu.Onlar da iyi bir haberin gelmesini dört gözle bekliyorlardı.Ne yaparsam yapayım iştahım yoktu.Bir iki lokma yedikten sonra ayağa kalktım.
Yatağama kraliçemden özür dileyerek erken dönmüş ve bebeğimi de uyutup uzanmıştım.Onu düşlüyor ve arada bir cama çıkıp yolunu gözlüyordum.Hasretim öylesine büyük ve can yakıcıydı ki,yalnızca ondan bir haber alabildiğimde soğuyacaktı.Giysilerini yatağa serip kucaklıyor ve her aklıma gelişinde ağlıyordum.Herşeyi kaldırabilirdi bu yüreğim,lakin Jeonguk'suz yaşamayı asla kaldıramazdı.Kalbim atıyor ise varlığı sayesinde atıyordu.Bu zamana kadar yaşamamıştım ben.Jeonguk hayatıma girdiğinden bu yana yaşadığımı anlamıştım.Her gece olduğu gibi bu gece de düşüncelere dalıyor,uyku girmeyen gözlerimi oymak istercesine ovuyordum.Eşimi düşünmekten uyuyamasam da bedenim yorgun düşmüş ve uykuya teslim olmuştum.

Zar zor uyuyabildiğim gecenin sabahına öpücükle uyandırılmıştım.Biricik eşim baş ucumda oturmuş saçlarımı öpüyor ve okşuyordu.Hızla doğrulup boynuna atılmıştım "J-Jeonguk!Bu-Bu sensin!Gelmişsin" Gülümsedi ve  boynumu derince koklayıp öptü. "Geldim sevgilim geldim!" Ayrılıp yüzünü inceledim.Yüzünde yara yoktu.Bir nebze olsun rahatlamıştım. "Ne zaman geldiniz.Beni neden uyandırmadınız?" Yine en çok kızdığı şeyi yapmıştım.Ona siz demiştim.Lakin bu artık onun için sorun teşkil etmiyordu.O benim bu halime çoktan alışmıştı.

"Bir kaç saat önce geldim.Sessiz olmalarını ben söyledim birtanem" dedi.Onu öylesine özlemiştim ki bir anda uykulu halimden eser kalmamıştı.Sanki yeni uyanmamış gibi aniden yorganın altından çıkıp,sırtını yatağımızın başlığına yaslayan eşimin kucağına bacağımı iki yana açarak yerleştim. "Bir kaç saat mi?" Eşim bana bakıp yine gülmeye başlamıştı.Anlayamıyordum acaba suratım çok mu komikti.Neden hep ben konuştuğum vakit gülüyordu.