14.BÖLÜM

5.2K 230 21
                                    

Bugün ev yine her zamanki sessizliğiyle güneşin doğuşunu karşılanmıştı o günden beri üçüzlerimle birlikte Araf abimin odasında kalıyoruz Araf abimin odasında bir balkon var ve balkondan aşağıya saeka bileceğimiz merdiven bunun niye burada olduğuna dair tek tahminim evden kaçması her neyse kerem ve Karan nasıl yaptıklarını bilmediğim bir şekilde saat yedide uyanıp yerdeki yataklarını topluyorlar sonrada aşağıya inip kahvaltı yapıyorlar ben ise saat on bir gibi uyanıyorum hatta bazen on iki gibi bugün saat 11:30 da kalktım zar zor elimi yüzümü yıkayıp ördek pijamamla sarsak adımlarla merdivenden indim ve salona geçtim salona gitmemle bir kaç kıkırtı duymam bir oldu ne oluyor arkadaş hayatınızda ördek pjaması giymiş birini görmedinizmi suratlarına akısa bir süre bakıp kendimi koltuğa attım yüz üstü

Asrın abim oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi ve koltuğun önünde diz çöktü

"Sayın civciv hanım bu görüntünüzü neye borçluyuz?"

"Oykosölök"(uykusuzluk)

Kafamı yastıktan kaldırmadığım için saçma bir ses çıkmıştı ama kimin umurunda

"Açmısın"
Kafamı yana çevirip

"Hayır ben rüyamda adana yedim"
(dün akşam rüyamda adana kebap yediğimi gördüm baya böyle boydan boya bir masada adana kebap vardı bende hepsini yiyordum sonra annem gelip yeter bıktım senin pis bopazlığından diyip gitti jshsksnsl)

Arkadan kahkaha sesleri gelince hattığım yerden doğrulup onlara baktım yanımda olan kumandayı alıp havaya kaldırdım

Hepsi benim bu hareketime daha çok gülmeye başlamıştı babama dönüp ona baktım gülmemek için zür duruyordu Adnan amca ise zaten en başından beri gülüyordu babam oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi ve beni göğsüne çekti

"Gülmeyin kızıma eşşek sıpaları"

"Abi bendemi?"

"Sende Adnan gülme vallaha çocukken tüm yaptıklarını anlatırım"

"Tamam Abi ya sustum"

Adnan amcam babamın tehditi den sonra telefona gömülmüştü bu sefer hepimiz ona gülmüştük içeri giren annem elimdeki terlikle bize bakıyordu

"Sabahtan beri kendimi yırttım gelin yemeğe diye sağırmısınız çabuk yemeğe"

Annem o kadar sinirli gözüküyordu ki gözleri bana dönünce gülücekti son anda vaz geçti

"Kayra kızım kıyafetim tam seni anlatıyor çok yakışmış"

Annemin dalga geçerek konuşmasını. Ardından sinirle kalkmış ve yemek odasına geçmiştim tabi bu sıra size tripliyim demek için ayaklarımı yere sert sert vurmuştum sandelyeyi bir hırsla çekip gürültülü bir şekilde oturmuş ve diğerlerini beklemeye başlamıştım elimdeki çatalla içeri giren yasin abim

"Öfkeli civciv dehşet saçtı şok! şok!"

Yüzümü buruşturup kafamı çevirdim ha ha ha çok komik...

Yemeğimizi yemiştik babam gil Ilgaz abimgilin eşyalarını toplamak için onlarla eve gitmişlerdi yağmur abim restorana gitmişti asrın abim ise bu gün Bi okula gideyim demiş ve hepimizi şaşırmıştı Araf abim ve rüzgar abim bir dosya üzerinde çalışmak için şirkete gitmişlerdi adnan amcamın da işimi ne varmış o da gitti kerem ve Karan oyun oymak için keremin odasına gittiler annam ise bahçede dergi okuyor yiğit ve Yağız abim nerede hiçbir fikrim yok ben de salonda ayaklarımı masaya uzatmış televizyon izliyordum yukarı çıkmaya üşendiğim için hala üzerimde civcivli pjamam vardı televizyondan Youtube ye girip Bon Bon Chocolat açıp masayı geriye çektim ve açılan alanda dans etmeye başladım bir kaç dakika sonra kan ter içinde kalmıştım ama dans etmeye devam derken arkadan gülüşüme sesleri duydum kafamı çevirip baktığımda Yağız ve yiğit abim elindeki telefonlarla beni çekiyorlardı yavaş yavaş onlara yaklaşıp elimi uzattım

"Eller yukarı donlar aşağı!!"

Benim bağırmamla ikisi de kaçmaya çalışmış ama onların üstlerine atlayarak yere düşürmüştüm yiğit abimin sırtında bir o yana bir bu yana giderken saçlarını tutup kafasını ısırdım bir yanda da elindeki telefonu almaya çalışıyordum kapı zili çalmıştı ama şuan çok meşgul olduğumdan ötürü kafamı kaldırıp bakmamıştım bile yiğit abim ile yerde debelenirken bir el tarafından uzaya çıkarılmıştım

Dönüp baktığımda bana çatmış kaşlarıyla bakan rüzgar abimi gördüm

"Abiiiğğ ben bir şey yapmadım onlar beni gizli bir şekilde çekti avukat istitorum avukatım gelmeden konuşmam!"

Rüzgar abim tek kaşını kaldırıp bana alayla baktı sonra yerdeki yiğit abime elini uzatıp telefonu aldı ve videoyu izledi videoyu izledikçe gülmemeye çalışıp kızarmıştı beni yere bırakıp kahkaha atmaya  başladı ve elindeki telefonu Araf abime verdi Araf abim yanındaki Ilgaz abinle videoyu izlerken koşarak yukarı çıktım

Uyuyup her şeyi unutucaktım.....

Bu bölümde yaşanan tüm olaylar gerçek hayattan esinlenerek yazılmıştı tşk öd bb

Oy ve yorum yapmayı unutmayın bb

kod adı: karıştırılmışHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin