12.BÖLÜM

6.9K 298 54
                                    

Ağlama sesleriyle uyanmıştım yanıma baktığımda ağlayan kişinin rüzgar abim olduğunu görünce şaşkınlığı arttı

"Abi?"

Bu ses bendenmi çıktı sesim neredeyse içime kaçmıştı hani şu sigara bağımlısı amcalar olur sesi pürüzlü çıkara ha işte onun gibi.
Rüzgar abime seslenmemle oturduğu yerden kalkıp yanıma gelmişti o kadar yıkılmış görünüyordu ki

"İyimisin bir yerin ağrıyor mu?"

Kafamı hayır anlamında sallamış ve elimi gözlerine götürmüştüm gözyaşlarını sildikçe akmaya devam ediyordu bende inatla siliyordum elimi tutup dudaklarına götürdü ve öptü gözünden akan yaşlara rağmen gülümsedi

"Durucakmış gibi durmuyor güzelim bırak aksın bende durdurmaya çalışmicam"

Onu kendime çekip sarılmıştım saçlarının üzerine öpücük kondurmuş

"yağmur abi ve adnan amca nerede?"

" O pisliği şikayet etmeye gittiler karan sarp amca ve Araf ta gitti bende gittim ama hemen geldim diğerleri aşağıda"

Onu göğsüme yatırmış ve saçlarını okşamaya devam etmiştim göz yaşları tişörtümü ıslatıyor ve vücüdüma değiyordu

"O kazanın olduğu zaman benim yanıma gelmiş"

"Nasıl? Bize bundan bahsetmedim"

Yatakğa oturmuş ve bana bakıyordu bende onun gibi oturup sırtımı yatak başlığına dayadım

"Ben zaten hatırlamıyordum onu bayılmadan önce hatırladım sonra bayıldım zaten benim benim yanıma gelip 'Beni unutma' dedi ben onu unuttum özür dilerim özür dilerim aptal kafam hayırlasaydım şimdi böyle olmuyacaktı"

Ellerimi kafama koymuş saçlarımı çekiyordum bedenim benden ayrı haraket ediyordu kendi istedikleri gibi hareket ediyorlardı saçlarımı yolduğumu fark ettikten sonra rüzgar abim elleriyle ellerimi saçlarımdan uzaklaştırıp bana sarılmıştı

" Hayır hayır güzelim olurmu öyle şey senin hatırlayıp hatırlamaman onun amcam olduğu gerçeğini değiştirmiyor suçlama kendini lütfen"

Elimde değildi eğer onu hayırlasaydım önceden hapishaneye giricekti nur ablanın katilimi bulmuş olucaktık ama unuttum onun benim yüzümden işte

(karakterim kendini suçlayıp salak kız olucak çünkü niye olmasın burası watty)

Rüzgar abim beni sanki içine sokmak istermişçesine sarılmış sonra geri çekilip alnıma öpücük kondurmuştu

"Hadi gel aşağıya inelim seni merak etmişlerdir"

Kafamı sallayıp ayağa kalkmala önümde dans eden uzaylı görmem bir olmuştu kendime gelip yürümeye devam etmiştim merdivenlerde annemin ağlama sesleri gelmişti kulağıma salon kapısından içeri girdiğimizde etraftaki vazoların kırıldığını görmüştüm salon savaş alanıydı annem bir koltukta oturmuş ağlıyordu yiğit abim ona destek olmak istercesine omuzlarından ona sarılmıştı Yağız abim oturduğu tekli koltukta kafasını ellerinin arasına almıştı bizim içeriye girmemizle kafalar bize döndü annem kalkıp yanıma geldi ve bana sarıldı abi şu kadını ağlatmayın artık göz yaşı kalmadı kadında
(bakarız)

~~~~~~

Aradan geçen 2 saatin ardından zil çalmış ve gelmişlerdi babam ve Adnan amca dokunsan yıkılırmış gibiydi sessizce onları izliyorduk ilk konuşan Adnan amca oldu

"Hepsini yaptığını kabul etti.... Nuru o öldürtmüş... Kayrayı o değiştirmiş... Karanıda o ölü göstermiş... Nur o zamanlar yetimhanenin müdürüydü ona karanı öldürmesini söylemiş nur kabul etmeyince.... Katil tutup öldürtmüş...."

kod adı: karıştırılmışHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin