Broken Man (ABNLS SEASON TWO)

Twenty Six

Only one chapter for tonight :>
You can play the video above.

JONATHAN'S POINT OF VIEW

Every steps we make feels so hard to do. Is this a karma?

All the battles we fought together, this kind of winning is not we want. We want him by our side. But... He already left us.

This is the last day of his funeral. Veniz didn't talk to anyone of us for the whole week. She choose to isolate herself in her room.

We all tried to talk to her but she gave us no response.

But now, she insisted to pay a visit in Rhynee's last day. Her eyes are fluffy indicated that she cried a lot this days.

Maraming tao sa loob ng chapel. Dahil na rin siguro sa huling araw na ng lamay.

"Tita, Tito," we greeted them as we say our deepest condolences.

Rhynee's mother cried upon seeing us. Veniz immediately comforted her by hugging and tapping her back.

"Hindi ko alam," patuloy na umiiling si Tita Rina sa mga bisig ni Veniz.

"Hindi ko alam na huling pag-uusap na pala namin iyon. Sana...sana hindi nalang kami umalis. Sana mas pinagtuunan nalang namin siya ng pansin. Alam kong hindi namin naibigay ang pangangalaga at pagmamahal na hinahanap niya sa amin mula pa noon. Nagsisisi ako. Nagsisisi ako na pinabayaan ko ang anak ko. Kung alam ko lang na mangyayari ito, sana pinahalagahan ko nalang ang anak ko." Nabigla kami nang lumayo sa kanya si Veniz at tinignan niya ng malamig si Tita Rina.

"Why?" Napa-ha naman kami pati na si Tita Rina.

"Bakit ngayon lang kayo nagsisisi? Bakit ngayon wala na siya? Bakit ngayong hindi na niya naririnig ang mga sinasabi niyo? Bakit ngayon lang na nais niyong bigyan siya ng pansin gayong noong buhay pa siya ay binabalewala niyo lang si Rhynee? Bakit mas pinili niyo ang trabaho niyo kaysa bigyan ng pagmamahal ang anak niyo?" She breathe heavily, trying to stop the tears in her eyes.

"Bakit ngayong wala na siya? Bakit hindi noong buhay siya?!" Tumayo naman si Tita at galit na tumingin kay Veniz.

"Wala kang alam! Wala kang alam sa amin, sa anak ko, sa pamilya namin! Kaya wala kang karapatang pagsabihan ako ng mga ganyang salita!"

Veniz just laugh sarcastically not minding the anger from the old lady.

"Then how deep do you know your youngest son? Do you even know how he suffered alone? You're not by his side when he need you the most-- when he need his real family." Tita Rina was backfired to Veniz words. She did not dare to utter another word again.

After a minute, she invited us to sit. And then she finally talk again.

Nanatili lang kaming nakikinig sa kanila.

"Hindi ko alam kung bakit nila pinatay ang anak ko. Bakit nila iyon gagawin? Ano naman ang dahilan nila?"

Si Master Henri ang nagprisintang magpaliwanag at magbigay ng rason sa pamilya ni Rhynee. Sinabi niya sa amin na hindi niya sinabi ang totoong dahilan kung bakit namatay si Rhynee. Pero sinabi ni Master Henri na patay na ang pumatay sa anak nila.

"He died protecting his treasures." We then lowered our heads upon hearing the words of Veniz. We know that it is meant for us. Rhynee died to protect us-- to save Veniz.

Tita Rina silently cried and when we already saw his husband approaching her, we left them.

Tahimik na sinulyapan ko si Veniz sa tabi ko. Nasa harap kami ng kabaong ni Rhynee at hindi mapigilan ng mga babae na maging emosyonal. Kaming mga lalaki ay pilit na itinatago ang sakit at hinagpis na nararamdaman namin.