Sabah 9'du. Dün gece hepimiz çok geç yattığımız için bu saatte kimse uyanık değil herkes mışıl mışıl uyuyordu. Ben iki saatlik uykuyla duruyordum. Dün gece ne olmuştu öyle? Hala şoktaydım. Ama aklıma gelince midemde kelebekler uçuşuyordu. Umarım gece söylediği her şeyi hatırlar. Umarım artık beraber oluruz. Özledim. Çok özledim. Ozan'ın kapısının önüne geldim. Anahtar deliğinden yatıp yatmadığını anlamaya çalışıyordum. Ama görünmüyordu. Kapıyı hafif aralayıp ordan görmeye çalıştım. Üstsüz bir şekilde arkasını dönmüş dolapından kıyafet beğeniyordu. "Siktir, kalkmış." dedim kapıdan uzaklaşarak. Bir saniye vücut mu yapmıştı o? O kanatlar neydi öyle? "Demir yumruk Ozan olmuş Maşallah." dedim fısıltıyla. Üzerine bir tişört giyip kapıya doğru yöneldi. Hızla mutfağa girdim. Bir bardağa su doldurup meşgul taklidi yaptım. Kendisi de mutfağa gelince beni bir stres bastı. Beni görüp gülümseyerek "Günaydın Esra Hanım." dedi. Hatırlıyordu. Hatırlıyordu. Çekmeceden kahve çıkarıp kendisine acı bir kahve yaptı. "Günaydın Ozan Bey." dedim bende gülümsemeyle. "Gününüz nasıl geçiyor?" dedi. Hatırlayacağını umarak, "Bir Marmaris değil ama.." dedim. Arkasını dönüp muzdarip bir gülüş attı. Kahvesini alıp "Gitmeliyim, iyi günler." dedi. "İyi günler." diyip bardağımdan bir yudum aldım. Hatırlıyordu işte. Şu an sadece doğru zamanı bekliyordum. Bende ona açılacaktım. Seke seke odama gidip Gaye'yi uyandırdım. Gaye uyanınca bir çok kişi de uyanmaya başladı. Herkesi mutfağa giderken görüyordum. "Esra Hanım çok mutlusunuz?" dedi Gaye. "Mutluyum. Çok mutluyum." "Allah daim etsin ne diyeyim." Kahkaha attım. Birazdan büyük ihtimalle kahvaltıya gidecektik. "Gaye ben yanıma kıyafet almadım. Bana birini ödünç verebilir misin?" dedim. "Olur tabi. Buyrun." dedi. "Sağol canım." diyip valizindeki kıyafetlere baktım. O da makyajını yapıyordu. Bir tane bana çok yakışacağını düşündüğüm ve aynı zamanda eskiden Ozan'ın en sevdiği desenlerde tarzda bir elbise gördüm. Mükemmel olacaktı bu. "Aklını başından alacağım senin. Ozan efendi." Kıyafeti giyip saçlarımı salık bıraktım. Makyaj yapmadım. Zaten güzel ve pürüzsüz bir yüzüm vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çok yakışmış." dedi Gaye. "Sen nerden buldun bu elbiseyi ya?" "Valla doğum günümde almıştım çok eskiden. Tam hatırlamıyorum." dedi. "Zevkini çok beğendim." "Teşekkürler." "Yalnız Gaye.. Benim ayakkabım bu kırmızı var. Hadi aşağı inelim de bana birkaç parça bir şey alalım." "Olur tamam giyinip geliyorum."
Gaye aşağı indik. Bir butikçi gördük ve hemen içeri girdik. Bir ayakkabı, iki çanta. Bir elbise alıp çıktım ve takı alıp çıktım. Epey tuzluydu ama değdi. Bordo tonlarında bir topuklu ve siyah düz bir çanta almıştım. Aslında bir gece kombiniydi bu. Ama Ozan için giymek istemiştim. Çok mu şeydi? Sevenler kavuşsun artık. Çok mu şeydi?
