Ik en Evert zitten nog steeds hand in hand, het voelt heel fijn. Dan opeens krijgt Evert een berichtje binnen. " Het is van Bram, ze hebben Lisa en die man alleen het is allemaal een beetje anders afgelopen, ze komen er zo aan" " Dat is fijn, ben benieuwd wat er allemaal gebeurd is" " Ik ook!" We praten nog even verder en Fenna krijgt een broodje gezond van de verpleegster. " zozo je word wel verwend Fen"
Liselotte, Bram, Menno en Carla lopen naar binnen. " Hey Fenna,hoe gaat het" zegt Liselotte. " hoi allemaal, het gaat eigenlijk best wel goed, voel me alleen nog een beetje moe, en hoe is het gegaan?" " Oe dat wil ik vertellen" zegt Bram. Iedereen begint te lachen. " Nou die man is naar het huisje gegaan waar jij en Evert toen ook geweest zijn, wij gingen daar ook naar toe en toen stond hij met een pistool gericht op Lisa, Liselotte heeft die met die man gepraat en uiteindelijk gaf die Lisa aan ons, maar heeft hij zichzelf door zijn hoofd geschoten" " wauw top Liselotte" zeggen Fenna en Evert tegelijk. Liselotte moet lachen, " Dankjewel" " Wanneer mag je naar huis Fenna?" Vraagt Menno. " " Ongeveer over 2 dagen, maar ik mag daarna ook niet teveel doen, het lopen gaat nog niet fantastisch, zou ik kantoor werk kunnen doen Carla?" We horen een mobiel een paar keer afgaan, Carla kijkt naar haar mobiel, " Uhm Carla, kan dat?" " ja tuurlijk hoor, ik moet deze even terug bellen het is belangrijk" " oke, dankje"
Carla loopt weg, en het gesprek duurt nogal lang..
" Wie was dat " vraagt Menno als Carla terug komt. " Nou niks belangrijks, maar ik moet nu gaan, heb zo een afspraak met een minister, ga je weer mee Menno?" " Ja is goed, kom eraan" " zullen wij ook maar gaan Liselotte," vraagt Bram. " Ja, is prima, we komen nog wel een keertje langs" " Ja leuk, dag jongens"
" Vond je dat daarnet met Carla niet heel raar, ze zegt eerst het is belangrijk, en als Menno er naar vraagt zegt ze verder niks" " Fenna, maak je niet zo druk, misschien belde ze wel met die minister" " Maar Fenna, ik ga zo ook naar huis, mijn dochters ophalen, ik kom morgen weer even langs" en hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd. Ik moet blozen maar volgensmij ziet hij het niet. " Dag Evert, tot morgen"
Die avond lig ik tv te kijken, maar mijn aandacht gaat steeds weg. Ik denk aan Evert en dat kusje, maar ook aan Carla met dat telefoontje, ze deed echt zo raar, toch moet ik hiermee op houden het zal vast niks ergs zijn zoals Evert ook zegt....
