My Lover is a Cheater (Lover Series #1)

CHAPTER 34

Chapter 34

Pinunasan ko ang tumulong luha sa mata ko.

Looking back in time does not change how I feel. It's still painful. Remembering the pain he caused tears my heart to shreds.

Akala ko talaga kaya ko na but I'm always wrong. Umalis ako para lumayo sa kaniya and to heal. Sinubukan kong i-distract ang sarili sa pag-aaral at sa resort pero noong nasa third year ako, I stopped. I dropped out because I lost my dream.

Nawala ang pangarap ko nung nawala siya.

And that's what makes me more in pain. I don't know what to do in my life anymore. I just drown myself in tears and hatred.

I'm madly in love with him. I've always adored him. He was my first love, my first boyfriend, and my first heartbreak all at the same time. I adore him to the point where I want to return. I want to beg and plead for another chance. I'd like to reclaim him.

But what about me? What about me? What about the agony he inflicted on me? Babaliwalain ko na lang ba 'yon dahil mahal ko siya? Babaliwalain ko na lang 'yung mga taong iniyakan ko dahil lang mahal ko siya? Is it worth it for me to do that? Will it be worthwhile to try again?

I don't know.

I hate him but I hate myself more.

Bakit mahal ko pa siya? Bakit hindi pa rin mawala 'yung sakit kahit ilang taon na? Bakit nandito pa rin ako? Bakit ayaw pa rin ng puso kong makalimot? Bakit siya pa rin? At bakit umaasa pa rin ako? Bakit?

I took a deep breath and let it out as I laid myself on the bed.

Wala ng saysay ang pag-iyak kong 'to. Tapos na lahat. Nangyari na. Hindi ko na mababalik.

I closed my eyes and let myself rest. It's 4 AM in the morning and I am still awake. Masakit ang ulo ko at nahihilo siguro ay dahil sa alak na ininom ko. Stupid of me. Alam ng hindi marunong uminom pero nilaklak ang isang bote na parang tubig lang.

Bumuntong hininga ako at inalala ang nangyari kanina. Kanina pa umuwi si Dreo pagkatapos nang naging sagutan namin.

And honestly, I don't what to feel. He obviously wants me back at ito ako, nagiging mahina. Iniisip ko, siguro nga nagbago na talaga siya. Siguro hindi na niya ulit ako sasaktan at hindi na niya ulit ako lolokohin. But I don't want to see myself in that place again. Nakakatakot.

Hindi ko namalayan na nakatulugan ko na pala ang pag-iisip. Nagising na lang ako nang marinig kong bumukas ang pintuan.

"Amira, gising na. Breakfast na tayo."

Pumupungay na minulat ko ang mata ko at nilingon si Seth.

"May gamot ako doon. Tumayo ka na riyan, may pag-uusapan din tayo," sabi niya at binuksan ang bintana ko.

Napapikit ulit ako nang masilaw sa liwanag. Dahan-dahan ay umupo ako sa kama at nag-unat ng braso. Lumabas si Seth ng kwarto at sinabihan lang ako na bilisan kong kumilos.

Kinuha ko ang cellphone ko na nasa side table. Chineck ko ang mga social media accounts ko at nagchat rin kay Charish para magthank and magsorry. She said na okay lang 'yon at pupunta na lang daw siya mamaya sa condo.

Naghilamos at naligo na rin bago lumabas ng kwarto at dumiretso sa kusina. Kasama pala ni Sethere si Camira at ito ang nagluluto.

"Goodmorning," bati ko kay Camira.

She just smiled at me said goodmorning also.

Umupo ako sa dining at kumuha ng isang tinapay na nasa lamesa. Kumunot ang noo ko kay Seth nang iabot niya sa akin ang cellphone niya.