8.Bölüm-Gerçekler

263 15 56
                                    

Selamün Aleyküm

Bölüm sınırı: 10 Oy, 70 Yorum

"Tamam bak söz biraz daha uyuyup kalkacağım."

Kaç seferdir bunu söylüyordum, hiçbir fikrim yoktu.

Yatağın bir tarafı daha baskın gelince Onur'un yatağa oturduğunu anlamıştım.

Parmakları şakağımın yanındaki saçları geriye doğru iterken kendimi daha da mayışmış hissediyordum.

Dudaklarını alnımda hissetmiştim.

"Bebeğim, kalkman gerekiyor."

Başımı iki yana sallamıştım uyuşuk bir şekilde.

Burnumu sıktığını hissedince homurdanıp elimi elinin üzerine koydum, zira elini tutmaya bile üşeniyordum.

"Kalkmazsan okula geç kalacaksın ve maalesef öyle bir imkanın yok."

Sinirle gözlerimi açıp yataktan çıktım. Aniden görüş alanım kararıp kulaklarım uğuldamaya başlayınca refleks olarak elimi başıma götürüp gözlerimi sıkıca yumdum.

Belimde hissettiğim kollar üzerine tek elimle omuzundan tutup dik durmaya çalıştım.

"İyi misin?"

Gözümü aralayıp başımı salladım.

"İyiyim, bir anlığına gözüm karardı."

Kollarını belime daha sıkı sarınca kollarımı boynuna dolamıştım.

Kafamı boynuna gömüp mırıltılı çıkan sesimle konuştum.

"Bir an önce ara tatil gelse."

"Emin misin?"

Onaylar şekilde bir mırıltı çıkarıp kokusunu içime çektim.

Çenesinin altından öpüp kollarımı ondan ayırdım. Çatık kaşlarıyla bana bakarken konuştum.

"Daha da mayışmak istemiyorum."

Gülünce, ortaya çıkan gamzesinden öpüp banyoya gittim.

İşlerimi hallettikten sonra odaya geçip bol bir pantolon giyip direk feracemi giyinmiştim. Gün boyu zaten feraceyi çıkarmadığım için tunik giyme ihtiyacı duymadım. Zira eve gelene kadar kan ter içinde kalıyordum.

Şalımı da bağladıktan sonra mutfağa gidip bir bardak su içtim.

"Ben gidiyorum!" Gittiğimi haber vermek adına konuştuğumda Onur koşar adım yanıma gelip askılıkta duran deri ceketini giyinmişti.

Sorgucu bakışlarımı yüzünde gezdirince konuştu. "Karımın okuluna kadar eşlik edeceğim, ne var bunda?"

Tam konuşacağım sırada abim gelmişti. "Kahvaltı yapmadan mı gidiyorsun?"

Başımı iki yana salladım. "Aç olduğumu hissetmiyorum, sonradan yerim."

Gözlerini kısıp sordu. "Gece gece bir şeyler mi yedin yoksa?"

Gözüm istemsizce Onur'a kayınca gülmemek için zor durduğunu gördüm.

"Yani... Bir şeyler atıştırdım."

Sinirli bir ifade takınmaya çalışıp işaret parmağını salladı. "Bir daha görmeyeyim!"

Gülerek başımı salladım. Ayakkabılarımı giydikten sonra dış kapıyı açıp sağ ayağımla ilk adımı attıktan sonra evden çıktım. Peşimden Onur'un geldiğini görünce ondan önce merdivenlerden inmeye başladım.

MECBURİYET - IIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin