Civcivim |Texting

🦋|2.8

.

Telefon numarasını aldığım kadının yanından ayrılıp aşağı kata indim. Masada oturan Bora'nın yanına vardığımda elinde ki kahvesini bıdakıp karşısında ki sandalyeyi çekti.

"Gerek yoktu-"

"Geç otur"

İtiraz etmeden sandalyeye oturdum. Karşıma geçti. "Ee ne oldu?" diye sorduğunda ofladım.

"Deneme süreci mi ne varmış? Burası bi cafe... Yani neyin denemesi bu, bardağa süt bazlı kahve koyup koyamadığımın mı?"

"Ben de yardım edebilirim sana, illa ki burada çalışmaya başlamana gerek yok."

"Yolda konuşurken işime karışma demiştim. Sen de tamam dedin."

"Of iyi."

"Yarın sabah sekizde burada olmam lazım. Muhtemelen girerim"

"Maaş konusunda ne dediler?"

"Haftalık olarak 500. Daha az bekliyordum. Sabah sekizde gelip akşam sekize kadar çalışacağım. Zaten burada biraz çalışır sonra çıkarım."

"Yine de ben yardım etse-"

"Bora..."

"Sustum. Lavaboya gidip geleceğim, çıkıyor muyuz?"

Sandalyemi geri itip "Evet ben beklerim seni cafenin önünde." dedim.

Dışarıya çıktığımda derin bir nefes aldım.

Bu iş meselesini hallettiğime göre biraz olsun ders çalışabilirdim. Bir sene sonra üniversite sınavına girmek için kendim çabalamayı düşünüyordum.

Herhangi bir okula kaydolursam iş ile vakitler çakışır, o zaman da para kazanamam...

Üniversite'ye kadar para biriktirirsem o zaman işi bırakırdım ve rahatlardım. Belki de başka bir şehirde okurdum. Huh... Evet hayatımı böyle düzene sokabilirim.

Kol çantamda ki gözlük bezimi alıp buhulanan gözlüğümü gözümden çıkarttım. Gözlümün camını silip tekrar taktım. Bezi çantama koyup telefonumu elime aldım. Saat henüz öğleden sonra dörttü.

Telefonu kapatıcakken gelen bildirim beni durdurdu.

|Instagram
Tna.sonmez'den gelen mesaj isteği.

Tek kaşım havaya kalkarken parmak izimi telefona okuttum. İnstagram'a girip mesaj isteklerine girdim.

Tna.sonmez:Biliyorum mesaja bakmayacaksın ama buluşmamız lazım.

Tna.sonmez:Hâlâ izmirdeysen konun at, manisa'ya döndüysen gelip seni alabilirim?

Tna.sonmez:Ayrıca seni aldatmadığımı da bilmeni isterim. Konuşsak her şey yoluna girecek. Eğer bunları okuyorsan ve İzmir de isen o sahilde bu akşam yedi de buluşabilir miyiz.. Yani seni orada görebilir miyim?

"Bir tane su istedim 7TL dediler, puştlara bak."

Bora'nın sesini duyduğum an telefonumu kapatıp kot pantolonumun arka cebine koydum.

"Efendim?"

"Cafe diyorum kazık amk"

"Ha.. Öyle biraz."

"Pekiii, şimdi nereye gidiyoruz?"

"Yemek yeriz diye düşündüm. Ne yemek istersin?"

"Sen- aa.. Bilmem."

"Benim için fark etmez, o yüzden sana sordum" diye kısa bir açıklama yapma gereği duydum. Kaldırımdan inip karşıya geçerken Bora da yanımdan geliyordu.

Karşı kaldırımda yan yana yürürken, etrafıma bakmaktaydım. Bu civarda bir çok restoran vardı.

"Bade ile konuşmayacak mısın?"

"Sana yemek ile ilgili soru sorduğumu hatırlıyorum..."

"Kardeş gibiydiniz. Tamam kavga ettiğinizi söyledin ama-"

"Aması yok, söylediği sözlerden sonra yüzsüz gibi aramam onu. Bu ne ya, herkes Esen'in ağzına sıçsın ama Esen alttan alsın değil mi amk!?"

"Tamam, tamam bir şey demedim say Kelebek."

"Deme o zaman"

"Hamsi"

"Ne?"

"Ekmek arası hamsi yememiz yok mu?"

Gözlerimi Bora'nın gözlerinden çekip, biraz uzakta kalan sahilin girişine baktım. "Var..." diyip adımlarımı sahile doru attım. Bora "Mükemmeliz ya" diyip kendi halinde gülerken ben de ister istemez gülüsemiştim.

Sahile yaklaşık on beş dakika sonra vardığımız da gözlerim ekmek arası yapan küçük dükkanlarda gezinmeye başladı.

"Şurası nasıl?" diye sorarken parmağımla denize yakın olan bi dükkanı gösterdim.

"İlk kez izmir'de dışarıdan zıkkımlanacağım, güzel görünüyor yani ne demem lazım? 'Satıcı hamsi koydum tavaya da bailadı oynamaya demediği için ben ordan yemem asla' falan?"

"Bora sakin ol ben de dışarıda hiç balık yemedim." dedikten sonra kahkaha atıp "Öyle şarkı söyleyen balıkçı mı var?" diye sordum.

"Var tabi. Bizim rüstem ustayı göreceksin, adamın ağzı hiç kapanmıyor. Tuvalette bile şarkı söylüyor olabilir-"

"Tövbe"

"Tövbe yabi imanlıyız, nerede benim baş örtüm"

"Sus çapılıcaz" derken hâlâ gülüyordum.

Konuşarak balıkçının yanına gittik ve ekmeklerimizi alıp deniz'e bakan bankalardan birine oturduk.

Ekmeğimden bir ısırık aldığım sırada şarkı mırıldanan Bora'yı duydum ve bir kulağımı ona verdim.

"Onu bunu bilmem anlamam, kim ne derse desin lan.. Arkanızdan yol almam. Onlar ister alınsın, isterlerse darılsın.
Onu bunu bilmem karışmam, kim ne derse desin lan... Ben alınıp satılmam. Onlar ister alınsın isterlerse satılsın."

Bir kaç saniye susup bana döndüğünde göz göze geldik. Gözlerime bakarken sözlerine devam etti;

"Ooofff seni kendime sakladım
Hepsini ben hesapladım...
Seni kendime sakladım,
Hepsini ben hesapladım..."

🐣🦋

Sonunu yazarken miğdemde ki kelebekler kalbime uçtu..

Vote verin canlarım