part 9

682 87 8
                                    

Unicode

ပြေးထွက်သွားတဲ့ကောင်လေးနောက်ကို လိုက်မိသော်ငြား
အပြင်ရောက်တော့ ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိအောင်
ပျောက်ထွက်သွားလေသည်။
ကိုယ်လဲ ညီလေးကိုသွားပို့ရမှာမလို့ ဆက်ပြီးလိုက်မနေတော့ပဲ Tae hyung  တို့ဆီ
ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

"ပြန်ကြရအောင် အမေမျှော်နေတော့မယ် "

အိမ်ပြန်လမ်းတစ်လျှောက် ဘယ်သူမှစကားမပြောဖြစ်ခဲ့။
သူ့အတွေးနဲ့သူ စိုးမိုးကာ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လို့။
အလာတုန်းက အိပ်ပုပ်လေးထိုင်ခဲ့တဲ့ နေရာဟာလဲ
အခုတော့ ဟာလာဟင်းလင်း.....
ဟင်းးးး ဘယ်တွေသွားနေတာလဲကွာ။
အနောက်ကနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြန်တော့ အတွေးနယ်ကျွံနေတဲ့ Tae hyungကို  jiminလေးက
အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့......
ပုံမှန်ထက်အဆင်မပြေဖြစ်နေတဲ့ ဒီအခြေအနေက
ဘာကြီးလဲ?

"ဟယ် သားငယ်လေး လာပြီ "

အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း အမေက မတွေ့ရတာကြာတဲ့
အငယ်လေးကို ၀မ်းပန်းတသာနဲ့ ဖက်ကာ ကြိုဆိုတော့သည်။

"နေကောင်းတယ်နော် မေမေ "

"ကောင်းပါ့ရှင် မေမေက မင်းလေးကိုလွမ်းနေတာ
မင်းနော် တစ်ချက်လေးတောင်ဖုန်းမဆက်ဘူး
နေနိုင်လိုက်တာများ "

"မဟုတ်ပါဘူးဗျာ ကျွန်တော်လဲ အလုပ်တွေတော်တော်ရှုပ်နေလို့ပါ  မေမေကို
အရမ်းအရမ်း လွမ်းနေတာ "

ပိုတိုးလို့ဖက်ကာ ချွဲတဲတဲဆိုတဲ့ စကားနောက်
မေမေက သဘောတကျရယ်သည်။

"ဟုတ်ပါပြီ အိမ်ထဲ၀င်ရအောင်လာ မေမေမင်းကြိုက်တာတွေ
ချက်ထားတယ် jimin  လေးသားပါလာ...
ဟင်... သားကြီး hoseok  လေးရော? "

မေမေ့အမေးကြောင့် အကုန်လုံးရဲ့ မျက်နှာဟာ
ကွက်ခနဲ ပျက်ကျသွားကြသည်။
ကိုယ်ကလဲ သေချာဟန်ဆောင်ရင်း...

"အာ အဲ့တာက  seok  ကနေသိပ်မကောင်းလို့
သားအိမ်မှာပဲ သိပ်ထားခဲ့လိုက်တယ် မေမေ "

"ဟယ် ဟုတ်လား မေမေက  hoseok  လေးကို
လွမ်းနေတာ.... "

"........."

"ကဲပါ အိမ်ထဲ၀င်ကြရအောင် seok  နေကောင်းတဲ့အခါကျ
သားခေါ်လာခဲ့မယ် ဟုတ်ပြီလား "

❝ 𝚅.𝙸.𝙿 ❞ ( 𝙲𝙾𝙼𝙿𝙻𝙴𝚃𝙴𝙳 )Where stories live. Discover now