part 14

814 104 17
                                    

Unicode

"ကဲရောက်ပြီ "

ကားကို ရပ်လိုက်ပြီး ဘေးမှာထိုင်နေတဲ့ဦးကို
ကြည့်လိုက်တော့ seat beltကိုတင်းနေအောင်ကိုင်ကာ ဖြူဖပ်ဖြူလျော်နဲ့ ဦး....

"အဟွန့်  အဆင်ပြေရဲ့လားဦး "

"အ..အဆင်ပြေပါတယ် အရင်ကလောက်တော့
မဆိုးတော့ဘူး "

ကားကိုအမြန်မောင်းလို့ကြောက်နေတဲ့ဦးက
ဟိုနေ့ညက မောင်းတုန်းက ဘာမှမဖြစ်ဘူးလား..။
နောက်နေ့ကျ အမြန်မောင်းလို့ဒဏ်ငွေဆောင်ရတဲ့
အထိမောင်းလာပြီးတော့....

ကိုယ့်ကြောင့်ဆိုတဲ့အသိနဲ့ ရင်ထဲနွေးခနဲ။

"အဆင်ပြေရင်ဆင်းတော့လေ  ဆေးရုံရှေ့ရောက်နေပြီ"

"ဟုတ်လား..."

အခုမှ beltကိုဆွဲဖြုတ်ပြီး ကားပေါ်က ဆင်းလေသည်။ ဖြူဖတ်ဖြူလျော်ဖြစ်နေတာတော့
မပျောက်သေးဘူး ။အထူးသဖြင့်....

"အော် seok ..."

ဆေးရုံထဲ၀င်ဖို့ပြင်ပြီးမှ နောက်လည့်လာတာမလို့
မှန်တံခါးကိုချပြီး နားထောင်လိုက်သည်။

"ဟင်"

"ကားကိုဖြေးဖြေးမောင်းပါ ကောင်လေးရယ်
ကိုယ့်ကိုစိတ်မချအောင်လုပ်နေသလားပဲ "

"ဦးကလဲ ကျွန်တော်ကဒီလိုပဲ မောင်းနေကြကို ..
ဘယ်လိုမောင်းရမှာလဲ "

အလိုမကျသလို ပြောမိတော့ အပြောင်သပ်တင်ထားတဲ့ ဆံပင်ကိုလာဖွသည်။

"ဟာ ပုံသွင်းလာတာကို ဦးနော် "

"ကလေးဆိုးလေး သိပ်လှချင်နေတယ် ဘယ်လိုပဲ
ဖြစ်ဖြစ်ထိန်းမောင်းပါကွာ ကိုယ့်ကိုစိတ်ပူရအောင်
မလုပ်ဖူးမလား ဟင်"

အပျော့ဆွဲနဲ့ ချော့နေမှတော့ ဒီကောင်က ဘာမလို့
တင်းခံနိုင်မလဲ။

"အွန်း  ထိန်းမောင်းပေးမယ် "

"ကိုယ့်ကလေးက လိမ္မာလိုက်တာ.."

"ဒါနဲ့ လာအုံး ဦး  ပြောစရာရှိလို့"

သူ့ကိုခေါ်လိုက်တော့ ကားမှန်ထဲကိုခေါင်းလေး၀င်ကာ
ဘာပြောမလဲ နားထောင်နေတယ် ။

❝ 𝚅.𝙸.𝙿 ❞ ( 𝙲𝙾𝙼𝙿𝙻𝙴𝚃𝙴𝙳 )Where stories live. Discover now