Bütün duygularımı, saçma sapan da olsa bu kağıda dökmüştüm. Her şeyi anlatıp rahatlamak istiyordum. Umarım saatlerce düşünüp bu uzun mektubu yazdığıma değerdi.
"Tzuyu, hadi yap şu işi artık!"
"Sabırlı olun kızlar, halledeceğim."
Okul koridorunda duvarlara monte edilmiş öğrencilerin özel dolapları vardı. Yugyeom'un dolabının önüne doğru koşup mektubumu dolabın kenarından içeriye gönderdim, yakında her şeyi öğrenecekti ve çok heyecanlıydım. Belki de duygularım karşılık bulurdu, imkansız gibi görünüyor olsa da.
"İsmini yazmayı unutmadın değil mi?" Dedi Sana. İsmimi yazdığımdan kesinlikle emindim, böyle bir salaklık yapmayacaktım asla.
"Saçmalama, yazmak için o kadar uğraştığım mektubu ismimi eklemeyi unutarak çöp edecek lükse sahip değilim."
"İyi bari, belli olmaz sana o yüzden uyarayım dedim."
"Her neyse, artık sadece beklemem gerekiyor. Acaba neler olacak?"
"Umarım iyi şeyler olur." Dedi Mina bana cevap olarak.
Umarım gerçekten iyi şeyler olurdu.
