Chapter 17: Torned between two

146 21 16
                                    

Ace's POV

"Arrghhh!" sigaw ko habang nakahiga ako sa kama ko sa room. Tumayo ako bigla and shouted again, "Noooo! Hindi pwede 'to!"

"Hoy, Ace, ano nangyayari sa'yo? Baliw ka na?" Chester said while he's playing ML with Harry and sitting on the floor at magkaharapan silang dalawa...again!

"Bakit may pasigaw ka d'yan? Ano na naman nangyari sa'yo?" Harry asked.

Tumayo ako sa gitna nila and said, "Masama ba akong tao?"

"Hindi ka masama... masakit ka lang magsalita." Chester said.

"Tsaka matalim ang dila." Harry added.

"Kaibigan ko ba talaga kayo?" I asked but then I know that they were joking, "But kidding aside, pakiramdam ko ang sama kong tao!"

"Bakit mo naman narealize na masama kang tao? Bakit ngayon mo lang narealize 'yan, Ace! Sana matagal na!" Chester said and laughed.

"Masama talaga 'yan, pagsabayin ba naman 'yung tatlong lalaki eh." Harry added and laughed as well.

Wala talaga, hindi matino kausap 'tong mga tropa ko. Wala kaming patutunguhan nito. I walked out of our dorm and bago ko sinara 'yung pinto, I shouted, "Harry, lagyan mo ng 1 point each sina Lucas and Seph. Mabango hininga nila!" then I slammed the door. Ayoko na marinig sasabihin nila dahil alam ko hindi ako matutuwa sa mga pang aasar nila sa akin!

Then my phone suddenly beeped and got a text from Chester.

"Ace! Nahalikan ka na ng dalawa? Potek ka! Bilis mo! —Chester"

Nope! I won't reply! Endure! Endure!

I went to the rooftoop sa dorm namin since may mini gazeebo doon and the view is really astonishing lalo na pag sunset na parang gusto mong matulog na lang doon. Sana nga lang, walang tao para solo ko.

As soon as I got to the rooftop, good thing dahil walang katao-tao! Makakapag senti din ako sa wakas from all these horrific moments na na-encounter ko the past few days!

Nakaupo lang ako sa isang malambot na chair sa mini gazeebo and I was just appreciating the beauty of the sunset. And while I'm having my moment, may biglang nagsalita and said, "Cool ng sunset dito no, cutie boy?" and from that alone, I knew it was Joker kahit hindi ko na tingnan kung sino ang taong ito.

"Can I sit with you?" Joker asked.

"Ayoko, para sa isang tao lang 'to!" I said even though for 4 ang seat sa mini gazeebo.

"Grabe ka naman talaga cutie boy." he said then went on ahead. Umupo din naman siya sa tabi ko and he sighed. "Nakakamiss dito. Ngayon na lang ako ulit napaupo dito." Joker said while staring at the sunset.

Napatingin ako sa kanya and wondered. So I asked him what's bothering him.

"Ano naman 'yang dinadrama mo? Joker pangalan mo pero ang drama mo masyado. Alam mo 'yun?" I said.

"Alam mo, nagtataka ako kina Seph at Lucas kung bakit o paano ka nila nagustuhan. Haha! Eh mapanakit ka kaya magsalita." Joker teased me.

"Ganoon lang ako magsalita, but it doesn't mean na galit ako. I may have a sharp tongue, but maniwala ka sa akin, I'm not that bad as I sound." I explained.

Joker paused for a while then huminga siya ng malalim and said to me, "Alam mo, Ace, nagalit ako sayo."

Biglang nanlaki 'yung mga mata ko sa sinabi ni Joker na parang sinabi niya lang casually na galit siya sa akin. I never got the chance to ask why pero siya na din ang nag explain.

Secret of a Straight Fudanshi (Pinoy BL - Book 1 of S.O.A.S.F)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon