Smoorverliefd of toch niet?

~2~

Mijn wekker gaat en ik kijk naar het plafond. Ik denk na bij mijn zelf over alle dingen die al zijn gebeurd in mijn leven. Mijn ouders die zijn gescheiden en het hele gedoe rondom mijn school. Ik wou gewoon op dezelfde school blijven, maar moest er vanaf wegens omstandigheden. Ik snapte het af en toe niet meer en wou soms gewoon weg uit het leven. Sarah stond me altijd bij, maar alsnog. Soms voelde het alsof ik helemaal alleen was op deze wereld..

Ik kijk op mijn wekker en zie dat ik al 10 min aan het staren ben naar het plafond. Snel stap ik uit bed en struikel over was die nog op de grond ligt. Shit denk ik bij mezelf, die ben ik nog vergeten te wassen gisteren. Ewa m3hlish (maakt niet uit) die ruim ik wel op als ik van school kom, denk ik. Ik loop naar de badkamer en stap snel onder de douche. Ik hoor mijn moeder zuchtte en ze stapt de badkamer binnen. "hoevaak moet ik je nog zeggen dat je 's ochtends niet moet douche, dat geeft zo een lawaai! Je maakt me voor de zoveelste keer wakker" zegt mijn moeder. "sorry" zeg ik dan snel terug.

Mijn moeder verdwijnt weer naar haar kamer en ik blijf alleen achter. Ik spoel me snel af als ik mijn haar heb gedaan, trek mijn badjas aan en loop naar mijn kamer. Ik doe de deur dicht en ga voor de spiegel staan, niet wetende wat ik aan ga doen. Ik pak een lichte spijkerbroek uit de kast en doe er een zwart truitje bovenop met een tekst erop in witte letters. Ik loop naar mijn kaptafel toe en kies vandaag voor niet teveel makeup, heb het toch niet zo nodig eigenlijk. Ik doe het op en smeer wat olie in mijn haar. Ik kijk naar de tijd en zie dat ik al 10 minuten geleden naar beneden had moeten gaan, mijn bus gaat over 10 minuten en als ik niet snel ben red ik dit nooit. Ik sprint naar beneden, smeer een broodje voor mezelf en maak er snel een voor mijn broertje. Ik roep naar boven toe dat ik weg ben en hoor doei terug van mijn moeder.
Daar ga ik weer voor de zoveelste keer, rennen naar de bus. Onderweg hoor ik een paar jongens roepen: "dushi wat ren je snel en nog is met zo een lichaam, sang hoor". Ik doe alsof ik ze niet hoor en ik ren snel door. Daar komt mijn bus al aan gereden, ik ren wat sneller en haal mijn bus net. In de bus word ik aangekeken en ik hoor wat meiden achterin de bus lachen. Wat grappig zeg denk ik bij mezelf, nog nooit een meisje zien rennen ofzo?

Op school aangekomen ren ik door naar de klas. Onderweg kom ik Sarah tegen. "Ik zie je in de pauze, moet snel zijn heb die man voor economie toch" roep ik naar haar toe. "Is goed, zie je straks moppie" hoor ik Sarah roepen. In de les kan ik me niet concentreren. Het uur gaat snel voorbij en ik loop de klas uit. Onderweg bots ik tegen een jongen op. "kun je niet uitkijken waar je loopt" zegt hij en kijkt me aan. Ik kijk in zijn mooie groene ogen en kijk dan snel weg. "Sorry, dit was niet mijn bedoeling ik heb een beetje haast en keek niet om me heen" zeg ik tegen hem. "M3hlish (maakt niet uit) kijk de volgende keer maar wel om je heen dame" zegt hij lachend en loopt dan weg. Wauw, wat had hij mooie ogen zeg denk ik bij mezelf. Ik loop door en moet lachen, Jas doe toch niet zo dom. Je kent hem niet eens en jongens maken je toch alleen maar kapot.

Mijn focus was al helemaal weer terug en ik was op Sarah aan het wachten. Mijn lessen waren snel gegaan en in de pauzes zat ik met Sarah. We waren vandaag toevallig even laat uit en ik was net zo gehaast als haar. Ik loop Sarah tegemoet en we lopen samen naar buiten. Elke maandag zouden Sarah en ik wat doen, maar vandaag ging dat niet. We hadden wel dezelfde bus, maar ik ging er eerder uit. Ik moest werken vandaag. Ik heb een sollicitatie gehad en ben Al Hamdoulilaah aangenomen, wat me eigenlijk nooit overkomt. Telkens word ik afgewezen, maar deze keer had ik geluk. Ik ben aangenomen als cassiere. Het is geen wereldbaan, maar het is in iedergeval wat. Sarah en ik zitten in de bus en praten over van alles en nog wat, dan vertel ik haar over die jongen. "hoe heet hij" vraagt Sarah. "Oh dat heb ik niet eens gevraagd" zeg ik met een bigsmile op mijn gezicht. En we schieten allebei in de lach. Sarah en ik zijn altijd al onhandig geweest, gewoon wederhelfjes zijn we af en toe. Mijn halte is gekomen en ik zeg Sarah gedag.

Mijn eerste werkdag, wauw. Allemaal onbekende mensen en nieuwe gezichten, daar ben ik eigenlijk helemaal niet zo van, maar goed wat moet dat moet. Ik moet tevreden zijn met wat ik heb en dat doe ik dan ook. Ik zit achter de kassa en heb me voorgesteld aan mijn nieuwe collega's, eigenlijk zijn ze best aardig. Ik moest nog wat papieren invullen en heb daarom mijn kassa gesloten, maar alsnog komt er een klant aanlopen. Wanneer hij voor mij staat kijk ik op en ik zie dat het die jongen is waar ik vanmorgen tegen op botste. "Zo dame, van jou kom ik vandaag niet meer af zeker" zegt hij lachend. "heee, haha. Nee dat denk ik niet, maar ik ben gesloten, je moet naar een andere kassa toe" zeg ik hem zacht met een blozend gezicht.