រយះពេល៥ឆ្នាំហេីយដែលណាំជូនតាមមេីលថែនាងតូចម៉ូជេមិន
ឲ្យខ្វះចន្លោះត្រង់ណាម្ដងឡេីយ នាយតែងតែស្ពាយ៍នាងតូចទៅ
តាមខ្លួនគ្រប់ទិសទីអ្វីកាន់តែហួសចិត្ដនោះសូប្បីបន្ទប់ប្រជុំមាន
ភ្ញៀវកិត្តិយសមហាសាគរប៉ុណ្ណាក៏បញ្ឈប់ដោយសារសំឡេងម៉ូជេ
យំដែរ វាគ្មានអ្វីប្លែកសម្រាប់ណាំជូននោះទេ គេសាំនិងទិន្នភាព
អ៊ីចឹងស្រាប់ហេីយ
" ម៉ូជេ " រាងក្រាស់ហៅឈ្មោះក្មួយស្រីទាំងគ្រឺតធ្មេញតិចៗនាង
ចូលចិត្ដរំខាននាយប្រជុំសន្ទនាមុខជំនួញអ្វីម្ល៉េះ
ក្រុមហ៊ុនរបស់គេគឺនាំចេញបន្លែផ្លែឈេីស្រស់ៗផ្គាច់មុខហេីយ
ថែមមានរោងចក្រផលិតស្រាក្រហមមួយកន្លែងទៀតផងអ្វីកាន់
តែមិនជឿនិងភ្នែកនោះ មនុស្សប្រុសដែលជាសុភាពរាបសារមិន
ដែលពាក់ពន្ធ័និងស្រីញីអូនបងនោះគឺជាព្រាននារីលាក់មុខទៅវិញ
ម្នាក់នោះគឺ ណាំជូន ឈៀឡាគ្រីស្ទាល៍ ។
ឯម៉ូជេជាឈ្មោះហៅក្រៅដែរណាំជូនជាអ្នកដាក់ហេីយឈ្មោះនិង
សម្រាប់សាច់ញាតិស្និទ្ធស្នាលហៅប៉ុណ្ណោះ នាងជាកូនស្រីរបស់ជីមីន ហ្គាលីណានិងម្ដាយឈ្មោះឈិន អូម៉ូអុី ពួកគេព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលកូនស្រីក្បាលរឹងដែកថែបមួយនិងណាស់ថាកុំទៅ
តាមប៉ាអ៊ំអី ប៉ាអ៊ំធ្វេីការងារនាងគ្មានស្ដាប់ទេថែមយំស្រែកននា
និងដីប្រកាច់ប្រកិនចាប់មិនឈ្នះឯទឹកភ្នែកហូរមករហាមយ៉ាងស
ស្រាក់សស្រាំធ្វេីមេីលមានរឿងអ្វីខូចចិត្ដខ្លាំងណាស់អ៊ីចឹង នាងឈ្មោះជីទ្រីម៉ូ ហ្គាលីណា ។
" យ៉ា! ! ប៉ាៗស្រែកដាក់អូន " រាងតូចពេបមាត់រលេីងរលោង
" អាៗៗ កុំយំអីណា សុំទោសប៉ាៗគ្រាន់ម៉ួម៉ៅពេកទេីបបញ្ចេញ
កំហឹងដាក់កូនណា ប៉ាៗសុំទោស ជុបៗ " រាងក្រាស់រហ័សមក
ឱបលួងលោមនាងតូច គ្រាន់ស្រែកបន្ដិចសោះទឹកភ្នែកមកមួយ
ធុងហេីយពិតជាតារាសម្ដែងទឹកភ្នែកពិតៗម៉ង់ ។
" ហុឹកហុឹក អូនខឹងហៃ លួងអូន " រាងតូចជ្រមុជនិងដេីមទ្រូងហេីយ
មិនភ្លេចផ្អឹបមុខជាប់មិនខ្ចីងេីយមេីលមុខម្ចាស់ដេីមទ្រូងឡេីយ
" អូៗៗ សំណប់ចិត្ដប៉ាៗ ម៉ូជេក្មេងឆ្លាតមិនត្រូវយំច្រេីនទេប្រយ័ត្ន
លែងស្អាតណា " រាងក្រាស់ព្យាយាមវាចាបញ្ចុះបញ្ចូលកុំឲ្យនាង
ខឹងមកកាន់ខ្លួន លេីកទីមួយហេីយដែលបុរសម៉ត់ច៉ត់ម្នាក់និងមក
ឱបលួងលោមក្មេងដោយសម្ដីផ្អែមអ៊ីចឹងនោះ
" យំអ៊ីចឹងអត់ស្អាតមែនឬ ប៉ាៗ " រាងតូចឈប់យំភ្លាមព្រោះលឺគេ
និយាយពាក់ព័ន្ធរឿងសម្រល់
" មែនណាប៉ាឯណាទៅហ៊ានកុហកកូនសំណប់ចិត្ដទៅនោះ "
ក្មេងកំហូចគ្រាន់ឧទានថាចាស់ប៉ុន្មានម៉ាត់សោះប្រែឈប់យំមក
ជាធម្មតាវិញចំជាកំហូសចំតួហេីយ
" មែនហេីយលែងស្អាត យប់និងជក់លៀងរបស់ប៉ាអ៊ំសូហ្គាផង "
ល្ងាចនិងមានកម្មវិធីជក់លៀងលេីកប៉ាល់របស់សូហ្គាដោយហៅ
ម្យ៉ាងទៀតការបេីកសម្ពោធន៍ក៏បានដែរអ៊ីចឹងហេីយនាយក្រាស់
បានហៅបងប្អូនទាំង៦ចូលរួមកុំអាក់ខានឲ្យសោះមិនអ៊ីចឹងទេ
ទំនាក់ទំនងបងប្អូនដាច់គ្នាហេីយ ។
" ចាំប៉ាៗជូនកូនទៅតុបតែងខ្លួនមិនឲ្យចាញ់ស្រីៗក្រមុំទេណា "
" ប៉ាៗសន្យាមក "
" បាទ ជុប " រាងក្រាស់ថេីបថ្ពាស់ហ៊ាៗសុទ្ធសាច់មួយខ្សឺតហេីយ
លេីនាងពរសំដៅទៅ office របស់ខ្លួនដាក់នាងតូចលេីភ្លៅគេ
ពិនិត្យមេីលឯកសារហេីយសុីញ៉ែបណ្ដេីរៗឯនាងតូចប្រឹងបេីកភ្នែក
សម្លឹងមេីលដៃរបស់នាយ មិនទាន់ប៉ុន្មានផងម៉ូជេគេងលង់លក់បាត់
ទៅហេីយ នាយក្រាស់ឱនមេីលនាងគេងអ៊ីចឹងលួចសេីចក្នុងចិត្ដ
ហេីយលេីបីនាងដាក់លេីសាឡុងថ្នមៗយកអាវធំដណ្ដប់ពីលេី
ទៀតផង
" ជុប គេងឲ្យស្រួលទៅណាសំណប់ចិត្ដរបស់ប៉ាៗ " រាងក្រាស់
លុតជង្គង់ទៅថេីបថ្ងាស់នាងមួយខ្សឺតហេីយសំងំធ្វេីការងារបន្ដ
នាយឈ្ងោកត្រួតពិនិត្យរហូតដល់ម៉ោង១១ថ្ងៃត្រង់ទេីបផ្អាកវា
សិនហេីយទៅដាស់ក្មេងកំហូចដេីម្បីទៅទទួលអាហារពេលថ្ងៃ
" ម៉ូជេហ្អា ភ្ញាក់ឡេីងកូន ថ្ងៃត្រង់ហេីយណា " រាងក្រាស់ហៅ
ឈ្មោះនាងតូចយ៉ាងស្រទន់ហេីយទះស្មានាងតិចៗខ្លាចក្មួយស្រី
ឈឺ តាំងពីនាងធំដឹងក្ដីមកស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងនិងមេីលថែ
ដោយណាំជូន ឈៀឡាគ្រីស្ទាល៍ទាំងអស់ នាយថែនាងតូច
ល្អិតនេះណាស់ស្រមោចមួយមិនឲ្យខាំផង អ្វីកាន់តែគួរឲ្យព្រឺឆ្អឹង
ខ្នងគឺនាយនិងហេីយគម្រាមប៉ាម៉ាក់បង្កេីតនាងមិនឲ្យស្រែកជេរ
ឬគំហកសម្លុតក្មួយស្រីគេឡេីយ ប្រយ័ត្នខ្ទេចក្រុមហ៊ុនគ្រប់សាខា
ប្រាប់ឲ្យហេីយ ។
" ហុឹម ប៉ាៗ " រាងតូចបេីកស្របកភ្នែកឡេីងសន្សឹមៗហេីយក្រោក
អង្គុយលាន់ដៃបេីកចាំឲ្យនាយក្រាស់លេីពរនាងឡេីង
" ទៅលុបសិនហេីយចាំញុំាបាយណា ក្មេងកំហូចរបស់ប៉ាៗ "
" ច៎ាលោកប៉ា " រាងតូចងក់ក្បាលបន្ដិចហេីយផ្អឹកមុខនិងប្រឡោះ
ករបស់នាយ បិទភ្នែកសំងំគេងនាងមិនទាន់ស្វាងស្រួលបួលទេ
" ជូតមុខទៅណា ម៉ូជេ " រាងក្រាស់ដាក់កន្សែងជ្រលក់និងទឹក
ហេីយហុចឲ្យនាងតូចជូតមុខខ្លួនឯង តែនាងគ្រវីក្បាលទទ្រើត
មិនព្រមគេដកដង្ហើមធំហេីយជូតមុខនាងថ្នមៗ
" ប៉ុណ្នឹងបានហេីយប៉ាៗអូនឃ្លានហេីយ "
" បាទតោះយេីង " រាងក្រាស់នាំនាងទៅហាងមួយកន្លែងដែល
ធំនិងល្បីល្បាញក្នុងប្រទេសគេហៅម្ហូបដែរនាងចូលចិត្ដមកទាំង
អស់ហេីយដួសដាក់ចានឲ្យទៀត អាហារពេលថ្ងៃបានបញ្ចប់គេ
លេីកពរនាងតូចដេីរសម្លឹងមេីលរ៉ូបស្អាតៗនិងស្បែកជេីងកែងទាប
ឲ្យក្មួយស្រី រាងក្រាស់ដៀងភ្នែកឃេីញរ៉ូបមួយនិងល្អស្អាតទេីប
ចូលទៅមេីលហេីយទិញយកម៉ង់ដោយមិនមេីលតម្លៃវាឡេីយគឺ
ខ្ទង់មុឺនឯណោះ
" ប៉ាៗហ្អា "
" បាទសំណប់ចិត្ដរបស់ប៉ា "
" អូនសុំតុក្កតានោះបានទេវាស្អាតណាស់ " នាងតូចចង្អុលទៅ
តុក្កតារូបកូនទន្សាយកាន់ការ៉ុតមួយផ្លែនាងស្រឡាញ់វាណាស់
នាងចង់បានអ៊ីចឹងហារមាត់សុំប៉ាៗចិត្ដល្អរបស់ខ្លួនឲ្យជួយទិញវា
ឲ្យមកនាងផងដែរ ។
" កូនស្រឡាញ់ខ្លាំងទេ "
" ចាស្រឡាញ់ខ្លាំង "
" ចុះតុក្កតានិងប៉ាៗកូនស្រឡាញ់មួយណាជាងទៅ ម៉ូជេ "
" អូនប្រាកដជាស្រឡាញ់ប៉ាៗជាងហេីយ ហិហិ "
" អ៊ីចឹងសន្យាថាបានហេីយកុំយកវាទៅគ្រែពួកយេីងណា ម៉ូជេ
សន្យាមកណា " ទម្លាប់ទៅហេីយដែរម៉ូជេតូចទៅគេងក្បែរនិង
នាយនោះតាំងពីតូចបាតជេីងក្រហមមកម្ល៉េះ
" អូនសន្យា អូនត្រឹមយកមកលេងប៉ុណ្ណោះ គ្មានបំណងយកវាមក
ទេីសទាស់មុខអូនទេណាប៉ាៗ "
" សឺត កុំភ្លេចសម្ដីរបស់កូនផង " ណាំជូនញញឹមបន្ដិចហេីយបោះ
ជំហានសំដៅទៅហាងលក់តុក្កតា ហេីយចង្អុលកូនទន្សាយនោះ
ឲ្យគេវិចខ្ចប់ហុចទៅឲ្យកូនចៅកាន់ព្រោះវាធំណាស់ឲ្យនាងតូច
លេីកសង្ស័យផ្គាប់ចូលរួមកុមុខមិនអ៊ីចឹងទេដាច់ផ្ងារក្រោយហេីយ
" ចា៎មិនភ្លេចទេ "
ទីបំផុតណាំជូនត្រឡប់មកភូមិគ្រិះហ្គាលីណាគេរេីមកនៅទីនេះ
តាំងពីនាងតូចកេីតមកម្ល៉េះ ដោយសារមិនចង់ឃ្លាតឆ្ងាយទេីបនៅ
ទីនេះបន្ដទៀត ដោយមានបងប្អូន៥នាក់ផងដែរ ពួកយេីងនៅជុំគ្នា
ក្នុងភូមិគ្រឹះជីមីន
" ម៉ាក់ប៉ាហ្អា អូនមកហៃ " រាងតូចម៉ូជេស្រែកមួយអស់សំឡេង
ចង់ប្រាប់ដំណឹងឲ្យអ្នកខាងក្នុងផ្ទះដឹងថានាងមកហេីយមកទទួល
នាងផង ជីមីននិងអូម៉ូអុីក៏មកទទួលនាងតាមទម្លាប់
" សឺត ថ្ងៃនិងកូនមានរំខានប៉ាអ៊ំទេ " ជីមីនអង្អែលក្បាលកូនស្រី
ពោរពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះនាងទោះបីមិនសូវបានមេីល
ថែនាងស្និទ្ធស្នាលដូចបងប្រុសណាំជូនក៏ដោយ ។
" អត់ទេ ប៉ាម៉ាក់មេីលនេះកូនបានទិញកូនទន្សាយមកទៀតផង
ប៉ាៗចិត្ដល្អចំពោះកូនណាស់ កូនសុំអ្វីគាត់ទិញឲ្យនិង " នាងតូច
សរសេីរពីទឹកចិត្ដរបស់រាងក្រាស់ដែរមិនជំទាស់នាងម្ដងណាទេ
" ច៎ាកូនហត់ហេីយឆាប់ទៅងូតទឹកទៅណា បន្ដិចទៀតមានជាង
ផាត់មុខគេមកផ្ទះយេីងហេីយណា ម៉ូជេ " អូម៉ូអុីឆ្លេីយតបយ៉ាង
ស្រទន់ទៅកូនស្រី នាងជូតញេីសដែលតោងជាប់លេីសរសៃ
សក់និងថ្ងាស់របស់នាងតូច ថ្នមៗ
" កូនមានរ៉ូបឬនៅ បេីសិនជានៅចាំប៉ាទិញឲ្យណាកូនស្រី "
" មិនបាច់ទេ យេីងទិញឲ្យនាងហេីយៗអ៊ីចឹងយេីងនាងទៅងូត
ទឹកសិនហេីយ " ណាំជូនលេីកនាងពរហេីយបោះជំហានវែងៗ
ទៅជាន់ខាងលេីបាត់ វាជាទម្លាប់ទៅហេីយពួកគេជាម្ដាយឱពុក
មិនដែលប៉ះពាល់នាងតូចម៉ូជេយូរទេ មកពីនាយហួងហែងពេក
មិនឲ្យប៉ះសូប្បីប៉ាម៉ាក់បង្កេីតយ៉ាប់ណាស់ ។
ណាំជូននាំម៉ូជេទៅសម្អាតខ្លួនក្នុងបន្ទប់ ដោយនាយជាអ្នកធ្វេីវា
ដោយផ្ទាល់ នាយមិនចង់ឲ្យនរណាប៉ះសាច់សខ្ចីរបស់ក្មួយឡេីយ
អ្វីកាន់តែហួសចិត្ដនោះគឺនាយហាមគ្រប់គ្នាហាមថេីបថ្ពាស់ឬផ្នែក
ណានៃរាងកាយម៉ូជេទាំងអស់ វាជារបស់នាយម្នាក់គត់ ។
ពួកគេកាន់តែហួសចិត្ដយកតែមែនទែនមិននឹកស្មានថាណាំជូន
មកងប់ងុលនិងក្មេងមិនទាន់ដឹងពីនិយមន័យថាអ្វីទៅជាស្នេហា
នោះទេ វាជាស្នេហាតែម្ខាងប៉ុណ្ណោះ គឺនាយក្រាស់ប្រគល់បេះ
ដូងស្រស់ស្អាតមួយនិងទុកឲ្យម៉ូជេម្នាក់គត់
បន្ទាប់ពីសម្អាតកាយម៉ូជេហេីយ រាងក្រាស់លេីពរនាងដាក់លេី
ពូកហេីយទាញម្សៅកូនក្មេងមកលាបពេញរាងកាយឲ្យនាង
ហេីយយករ៉ូបមួយឲ្យនាងស្លៀកបន្ទាប់លេីកនាងតូចមកពរដេីម្បី
ចុះទៅខាងក្រោម តុបតែងកាយទៅកម្មវិធីរបស់សូហ្គាហ្យុង
" នោះម៉ូជេមកហេីយ " អូម៉ូអ៉ីញញឹមយ៉ាងស្រស់ទៅកាន់កូនស្រី
ក្នុងដៃបងប្រុសធម៍របស់នាង ហេីយចង្អុលបង្ហាញទៅជុងហ្គុក
គេក៏មកចូលរួមផងដែរ ដំបូងឡេីយថាជាប់ក្ដីកិច្ចការងារនៅក្នុង
ប្រទេសចិនទេីបនាយបធិសេធតែគិតចុះឡេីងក៏ប្រញាប់ឡេីង
យន្ដហោះយ៉ាងតក់ក្រហល់តែម្ដង ព្រោះនឹកនាងល្អិតម៉ូជេពេក
ទេីបរហ័សហោះមកនោះ ដោយដៃគេមានកាដូរពីប្រអប់មកជូនម៉ូ
ជេក្មេងស្រីសំណប់និងមួយប្រអប់ទៀតសម្រាប់ប្អូនស្រីភ្លោះរបស់
នាងផងដែរ តែកាដូរតូចមួយដែរនាយលាក់ក្នុងឡាននោះគឺវា
ជាកាដូរពិសេសជូនដល់ជេម៉ូសុីកូនទី០៣របស់អូម៉ូអុីផងដែរ ។
" ម៉ូជេ " ជុងហ្គុករហ័សបោះជំហានសំដៅទៅបងប្រុសទី៣
បម្រុងនិងលេីកដៃពរនាងទៅហេីយតែណាំជូនវៃដៃហេីយ
សម្លក់មុខទៀត
" កុំប៉ះ និយាយត្រង់និងហេីយ ថយ៣ជំហានទៅអាហ្គុក "
" បងប្រុស " ជុងហ្គុករៀងហួសចិត្ដបន្ដិចដែលឃេីញអ៊ីចឹងអត់ឲ្យ
គេពរម៉ង់ ប៉ះសាច់ក៏អត់បានដែរ នេះនាងក៏ជាក្មួយគេដែរមិនមែន
កម្មសិទ្ធិតែឯងឯណា
" កុំប៉ះ យេីងមិននិយាយម្ដងទៀតទេ ជុងហ្គុក " រាងក្រាស់សម្លក់
ដោយការមិនពេញចិត្ដនិងជុងហ្គុកជាខ្លាំង
" អូម៉ូអុី ឯងមេីលគាត់ធ្វេីចុះ " ដោយធ្វេីអ្វីមិនបានទូតពិតអូម៉ូអុីឲ្យ
ជួយព្រោះមានតែនាងទេអាចយកម៉ូជេមកឲ្យខ្លួនពរបានតែអ្នក
ណាទៅដឹងទៅនាងក៏មិនហ៊ានក្អកនិងណាំជូនដែរ
" ខ្ញុំមិនដឹងទេ រឿងរបស់បងតេី " អូម៉ូអុីធ្វេីមិនដឹងមិនលឺហេីយដេីរ
ចេញទៅបាត់ទុកឲ្យជុងហ្គុកធ្វេីមុខជូរ ងាកមុខមកលួងលោម
បងប្រុសដេីម្បីពរក្មួយសំណប់
" បងជូន យល់អារម្មណ៍ថាខ្ញុំខំមកឆ្ងាយមកណា ខ្ញុំបែកក្មួយ៣ឆ្នាំ
ហេីយសូមមេត្ដាបីបន្ដិចមកបង " ជុងហ្គុកធ្វេីភ្នែកម៉ក់ៗដូចកូន
ទន្សាយគួរឲ្យស្រឡាញ់ដេីម្បីឲ្យម្ចាស់បងទន់ចិត្ដយល់ព្រមនិងខ្លួន
" យល់មុខឯងម្ដងចុះ " ណាំជូនរៀងគ្រឺតធ្មេញខឹងនិងជុងហ្គុក
បន្ដិចដែរ នូវទទូចសុំគេពរនាងល្អិតរហូត អ៊ីចឹងលេីកលែងម្ដងទៅ
ចុះយល់មុខថាបាត់៣ឆ្នាំមកនេះ
" អួយ អរគុណណាស់ មកពូមកណា ម៉ូជេ " រាងក្រាស់ត្រដាងដៃ
រង់ចាំឲ្យក្មួយស្រីមកឱបករបស់ខ្លួននិងបានឱបក្រសោបបីនាង
" ប៉ាៗ " រាងតូចសម្លឹងមុខរង់ចាំការអនុញ្ញាតរបស់ប៉ាអ៊ំខ្លួនព្រោះ
នាងភ្លេចមុខជុងហ្គុកបាត់ទៅហេីយ
" ទៅតាមពូទៅកូន "
" ចា លោកពូ " រាងតូចក្រសោបឱបកគេជាប់ហេីយជ្រមុជនិង
កញ្ចឹងកក្រអូបរបស់លោកពូសែនសង្ហាខ្លួន
" ម៉ូជេចាំពូដែរទេ " ជុងហ្គុកទះស្មានាងតិចៗហេីយអង្រួនក្មួយ
ដេីរចេញពីមនុស្សអ៊ូអរដេីម្បីណែនាំខ្លួននិងបបួលក្មួយស្រីវាចា
រឿងសប្បាយៗផងដែរ
" អូនអត់ចាំទេ " រាងតូចគ្រវីក្បាល នាងពិតជាមិនចាំមែនព្រោះ
ណាំជូនមិនសូវឲ្យនាងនិយាយស្ដីរកនរណាក្រៅពីនាយក្រាស់
ឡេីយអ៊ីចឹងនាងកម្រចាំមុខឬហារស្ដីណាស់
" អ៊ីចឹងពូណែនាំខ្លួនណា ពូឈ្មោះជុងហ្គុក " នាយមិនប្រាប់ត្រកូល
ភ្លេចព្រោះវែងពេកខ្លាចនាងល្អិតមិនចាំ
" ពូស្គាល់អូនហេីយអ៊ីចឹងអូនមិនបាច់ត្រូវណែនាំខ្លួនទេត្រូវដែរ
ទេចា " ក្មេងតូចបូរបាច់មិនធម្មតាសម្ដីរបស់នាងចាក់ទឹកមិនលិច
ឡេីយពូកែវាហោអ៊ីចឹងអ្នកណាក៏ខ្នាញ់និងភាពក្រមិចក្រមើម
របស់នាងដែរ ។
" គួរឲ្យស្រឡាញ់ណាស់ ជុប " អត់ទ្រាំនិងភាពគួរឲ្យខ្នាញ់របស់
នាងមិនបាន ជុងហ្គុកថេីបថ្ពាស់ក្រមុំមួយខ្សឺត
" ពូៗថេីបអូនធ្វេីអី " រាងតូចសម្លឹងមុខគេទាំងមិនដឹងខ្យល់ហេីយ
ស្ទាបកន្លែងគេថេីបទាំងថ្ពាស់ក្រហមអស់ ហាក់ខ្មាស់អៀនអ៊ីចឹង ជុងហ្គុកផ្ទុះសំណេីចគ្រាន់ថេីបប៉ុណ្នឹងសោះនាងអៀនព្រាន
ដូចស្រ្ដីក្រមុំទៅហេីយ
" ម៉ូជេអៀននិងពូឬ "
" ចាអូនអៀន ប៉ាៗហាមមិនឲ្យប្រុសណាថេីបថ្ពាស់ទេ គាត់និង
ខឹងអូន ប៉ុន្ដែអូនឲ្យពូៗថេីបដោយសារពូៗសង្ហានោះអី ហិហិ "
រាងស្ដេីងសេីចកក្អឹកកាច់កនាងហ៊ានល្មេីសបញ្ជាប៉ាអ៊ំដោយសារ
ជុងហ្គុកប្រុសសង្ហាអ៊ីចឹងចង់ថេីបប៉ុន្មានក៏បានដែរ
" ហិហិ ក្មេងឆ្គួត ដឹងស្អីទេហ្អា " រាងក្រាស់ញញឹមញញែមពេល
លឺក្មួយសំណប់សរសេីរខ្លួនសង្ហាអ៊ីចឹងចង់អៀនដែរតេី គេទទួល
ស្គាល់ថាគេសង្ហាមែន ទោះអាយុនាយចូល៣០ក្រាស់ក៏ដោយ
ទម្រង់មុខនិងខ្លួនប្រាណរឹងមាំដដែរ ឯមុខគឺស្រស់សង្ហាលេីស
ដេីមមិនចាញ់ក្មេងៗអាយុ១៨ទេ
" ពូៗអៀននិងអូនឬ "
" យ៉ា! ! អត់ទេ តោះចូលក្នុងទៅក្រែងម៉ូជេតែងខ្លួនទៅកម្មវិធី
នោះអី ភ្លេចហេីយឬ " ជុងហ្គុកបង្វែងដានវាចាអ្វីផ្សេងដេីម្បីបន្លំ
កុំឲ្យនាងល្អិតដេញជេីងគេទាន់ ដឹងស្អីទេក្មេងសោះមកចេះដឹង
អាពាក្យអៀនព្រានមកពីណាទេ នរណាបង្រៀនទៅលោកអេីយ
" អូ! ! មែនហេីយឆាប់ទៅពូៗអូនចង់ស្អាតដូចម៉ាក់ៗ "
" បាទៗបានណាក្រមុំតូចរបស់ពូ " អារម្មណ៍តាងតឹងបានរំសាយ
អស់ពេលជួបនាងតូច គេមានអារម្មណ៍ល្អៗចំពោះនាយតូចខុស
ប្លែកណាស់ ជាពិសេសស្នាមញញឹមក្រមិចរបស់នាងធ្វេីឲ្យទ្រូង
ខាងឆ្វេងរបស់នាយលោតញ័រខុសប្លែកពីសព្វដង ។
" បងប្រុស " ជុងហ្គុកឃេីញណាំជូនដេីរមកទាំងទឹកមុខរាបស្មេី
អ៊ីចឹងរៀងភ័យខ្លួនដែរ ព្រោះជីមីនតែងតែរំលឹកនាយថាកុំប៉ះពាល់
នាងល្អិតដោយគ្មានការអនុញ្ញាតពីបងប្រុសទី០៣ឲ្យសោះមិនចឹង
ទេសាកសពលែងស្អាតហេីយ
" យ៉ាងម៉េច " រាងក្រាស់កម្រេីកបបូរមាត់បន្លឺទាំងរឹងកំព្រឹស
" ខ្ញុំបម្រុងនាំម៉ូជេទៅរកបងហេីយ តែបងមកក៏ល្អម្យ៉ាងដែរនេះ
បងយកនាងទៅតែងខ្លួនចុះណា " ជុងហ្គុកកម្រេីកអណ្ដាតសឹង
មិនបានព្រោះវារឹងអស់ហេីយដោយសារទឹកមុខកំណាចមួយនិង
" ហុឹម តែថ្ងៃក្រោយកុំប្រហេីនថេីបនាងឲ្យសោះ យេីងប្រមាថ
ឯងឲ្យហេីយ ប្រសិនឯងរឹងទទឹងបំពានវាកុំបន្ទោសយេីង "
" បាទ " ជុងហ្គុកឈ្ងោកមុខចុះដោយអាក់អន់ស្រពោនចិត្ដគ្រាន់
ថេីបតិចតួចសោះ ចាំបាច់និយាយសំឡេងអ៊ីចឹងដែរឬ ។
" ម៉ូជេហ្អា ឃ្លានឬនៅកូន " រាងក្រាស់ទទួលម៉ូជេហេីយបោះ
ជំហានចេញឲ្យឆ្ងាយពីជុងហ្គុកបន្ដិចហេីយចោទសួរនាងតេីឃ្លាន
ឬនៅស្មាននេះម៉ោងជិត៣ហេីយតេី ក្រែងនាងឃ្លាននំចំណីអ្វី
" ប៉ាៗហ្អាអូនអត់ទាន់ទេ តែអូនសួរប៉ាៗមួយបានទេ ច៎ា "
" បាទសួរមកសំណប់ចិត្ដប៉ា "
" ពូៗសង្ហាពរអូនអម្បាញ់មិញជាប្អូនប្រុសរបស់ប៉ាៗមែនទេ "
" ត្រូវហេីយគេជាប្អូនរបស់ប៉ាយ៉ាងម៉េចឬ "
" គាត់សង្ហាណាស់ប៉ាៗ ពិសេសគាត់ញញឹម "
" ម៉ូជេហ្អា កុំនិយាយផ្ដេសផ្ដាសទៀតលឺទេ ប្រយ័ត្នប៉ាខឹងណា "
លឺប៉ុណ្នឹងហេីយនាយចាប់ផ្ដេីមម៉ួម៉ៅក្ដៅក្រហាយតែម្ដងស្អីគេ
នាងច្រម៉ក់នេះទៅសរសេីរអាប្អូនកំហូចខ្លួនអ៊ីចឹងឬ ចុះគេនោះម៉េច
មិនសរសេីរខ្លះផង នាងតូចនេះលំអៀងណាស់
" អូនគ្រាន់និយាយការពិតតេី តែប៉ាៗខឹងអូនសុំទោសណា ជុប "
នាងតូចឃេីញទឹកមុខក្រញ៉ូវរបស់ប៉ាអ៊ំហេីយឱនទៅថេីបថ្ពាស់
មួយខ្សឺតទុកជាការលួងលោមកុំឲ្យខឹងនិងនាងទៀត ។
" បានប៉ាៗឈប់ខឹងហេីយ " ណាំជូនញញឹមស្ងួតបន្ដិចហេីយនាំ
នាងចូលទៅក្នុងដោយជាងផាត់មុខរង់ចាំជាស្រេច គេដាក់នាង
តូចអង្គុយលេីកៅអីហេីយមិនភ្លេចផ្ដាំផ្ញេីពាក្យមួយចំនួន
" ចាំនៅទីនេះហេីយណា ប៉ាយកនំខេកឲ្យកូនញុំាលឺទេ "
" ច៎ា ឲ្យលឿនមកណា អូនឃ្លានហេីយ "
" បាទម៉ូជេរបស់ប៉ា សឺត " រាងក្រាស់ឱនទៅថេីបមួយខ្សឺតហេីយ
ងាកមុខមាំរាបស្មេីទៅជាងផាត់ហេីយនាយនិយាយបន្ដ
" ផាត់ម្សៅស្រាលៗបានហេីយ យកម្សៅណាដែរល្អហេីយជា
របស់ថ្មី ប្រសិននាងយករបស់ដដែលគេផាត់លេីមុខកូនយេីង
នាងដឹងគ្នាហេីយ " រាងក្រាស់បោះស្រដីគម្រាមជាងផាត់ដោយ
ប្រយោលហេីយដេីរទៅផ្ទះបាយបាន ទុកឲ្យជាងផាត់បែកញេីស
មកតក់ៗភ័យខ្លាចសាងកំហុសដោយអចេតនាណាមួយ មិនចឹង
ទេនាងងាប់គ្មានដីកប់ឡេីយ
ពេលវេលាក៏មកដល់គ្រួសាររបស់សូហ្គាមកទាំងអស់ទោះបីពួក
គេមិនមែនឈាមបង្កេីតនិងគ្នាក៏ដោយយ៉ាងណាពួកគេរាប់អាន
គ្នាជាបងប្អូនភ្ជាប់សាច់ទៅហេីយ កាមេរ៉ាចាប់ផ្ដេីមផ្ដិតរូបភាព
កម្រនៃវង្សត្រកូលនៃគ្រួសារពួកគេ យកទៅបោះផ្សាយព្រោះ
កម្មវិធីធ្វេីឲ្យពួកគេចាប់រូបភាពបានគ្រប់សមាជិក សូប្បី ថេយ៍
ខូហ្សៀយូ ជារាជបុត្រកំណាចបាត់ដំណឹងរាប់ឆ្នាំក៏លេចមុខក្នុង
កម្មវិធីនិងដែរ ។
" ប៉ាៗហ្អា " ម៉ូជេអផ្សុកគ្មាននរណានិយាយជាមួយឡេីយព្រោះ
ម្នាក់ៗកំពុងមមាញឹកនិងការសន្ទនារវាងដៃគូមុខជំនួញសូប្បីតែ
លោកប៉ានាងក៏អ៊ីចឹងដែរ ឯអូនីម៉ូវិញមិនដឹងដេីរទៅណាបាត់ទេ
ឯជេម៉ូសុីតាមពូថេហ្យុងបាត់ ហ៊េីយ
" បាទសំណប់ចិត្ដ ហៅប៉ាធ្វេីអ្វី " រាងក្រាស់បញ្ចប់ការសន្ទនាជា
មួយមន្រ្ដីធំៗហេីយឈ្ងោកមុខនាងតូចក្នុងរង្វង់ដៃដោយឆ្លេីយតប
ទៅនិងស្នាមញញឹមកម្ររបស់នាយ គេតែងតែញញឹមដាក់នាង
តូចមួួយប៉ុណ្ណោះ ឯអ្នកផ្សេងគឺមិនឡេីយ នាងតូចករណីពិសេស
" អូនលឺម៉ាក់ៗ និយាយថាប៉ាមានកោះនូវកណ្ដាលសមុទ្រនោះ "
" បាទមែនហេីយ "
" ម៉ូជេចង់ទៅលេងកោះរបស់ប៉ាៗណាស់ តេីអាចជូនម៉ូជេទៅ
បានទេ ណាៗប៉ាណា "
" ហៃយ៉ា ស្អែកទៅល្អទេ ចាំប៉ាបបួលអ៊ំៗនិងពូៗទៅទាំងអស់គ្នា
ល្អដែរទេ សំណប់ចិត្ដប៉ា ជុប "
" ល្អៗៗ " រាងតូចទះដៃទះជេីងទាំងសប្បាយចិត្ដ ដែលការសុំ
នាងគ្មានពាក្យបធិសេធមកវិញអ៊ីចឹងនាងស្រឡាញ់ណាំជូនរឹតតែ
ខ្លាំងជាងមុនទៅទៀត ។
" ត្រូវចាំណា ម៉ូជេ អ្វីដែលកូនសុំឬស្នេីរសុំប៉ាដោយផ្ទាល់ប៉ានិង
ធ្វេីឲ្យម៉ូជេ សប្បាយចិត្ដរីករាយជានិច្ច "
" ម៉ូជេស្រឡាញ់ប៉ាៗជាអ្នកណាគេបង្អស់ ជុប "
" ប៉ាក៏ស្រឡាញ់កូនដែរ " (ប៉ុន្ដែមិនមែនន័យប៉ាកូនឡេីយ ប៉ា
ស្រឡាញ់កូនក្នុងន័យស្នេហាណា ម៉ូជេ ) រាងក្រាស់វាចាក្នុងចិត្ដ
លឺតែម្នាក់ឯង គេហ៊ានបំពេញតម្រូវការនាងល្អិតទាំងអស់ដោយ
មិនត្អូញត្អែរអ្វីឡេីយគេស្រឡាញ់នាងអស់ចិត្ដថ្លេីមទៅហេីយ
ស្រឡាញ់សឹងលេបទុកក្នុងពោះឯណោះ ។
𝚃𝚘 𝚋𝚎 𝚌𝚘𝚗𝚝𝚒𝚗𝚞𝚎𝚍
សូមទោសសម្រាប់ការសរសេរខុសអក្ខរាវិរុទ្ធ
សរសេរដោយ:ម៉ូណា
YOU ARE READING
អន្ទាក់បេះដូងប្រុសចាស់ ( សាច់រឿងចាស់ ) ចប់
Romanceលក្ខខណ្ឌខនៃសន្យារវាងណាំជូន និងអូម៉ូអុីដែលជា ប្រពន្ធរបស់ជីមីន ហ្គាលីណា នាយក្រាស់បានសូម តាមការសន្យានោះគឺសូមមេីលថែនាងតូចតាំងពី បាតជេីងក្រហមរហូតពេញក្រមុំចូលរោងការជាមួយ គ្នាពេលនាងពេញអាយុ អ្វីកាន់តែចម្លែកគឺនាយអាយុក្រាស់ជិតចូលសែក្រាស់ទៅហេីយបែបស...
