ណាំជូននាំម៉ូជេទៅសម្អាតខ្លួនក្នុងបន្ទប់ ដោយនាយជាអ្នកធ្វេីវា
ដោយផ្ទាល់ នាយមិនចង់ឲ្យនរណាប៉ះសាច់សខ្ចីរបស់ក្មួយឡេីយ
អ្វីកាន់តែហួសចិត្ដនោះគឺនាយហាមគ្រប់គ្នាហាមថេីបថ្ពាស់ឬផ្នែក
ណានៃរាងកាយម៉ូជេទាំងអស់ វាជារបស់នាយម្នាក់គត់ ។
ពួកគេកាន់តែហួសចិត្ដយកតែមែនទែនមិននឹកស្មានថាណាំជូន
មកងប់ងុលនិងក្មេងមិនទាន់ដឹងពីនិយមន័យថាអ្វីទៅជាស្នេហា
នោះទេ វាជាស្នេហាតែម្ខាងប៉ុណ្ណោះ គឺនាយក្រាស់ប្រគល់បេះ
ដូងស្រស់ស្អាតមួយនិងទុកឲ្យម៉ូជេម្នាក់គត់
បន្ទាប់ពីសម្អាតកាយម៉ូជេហេីយ រាងក្រាស់លេីពរនាងដាក់លេី
ពូកហេីយទាញម្សៅកូនក្មេងមកលាបពេញរាងកាយឲ្យនាង
ហេីយយករ៉ូបមួយឲ្យនាងស្លៀកបន្ទាប់លេីកនាងតូចមកពរដេីម្បី
ចុះទៅខាងក្រោម តុបតែងកាយទៅកម្មវិធីរបស់សូហ្គាហ្យុង
" នោះម៉ូជេមកហេីយ " អូម៉ូអ៉ីញញឹមយ៉ាងស្រស់ទៅកាន់កូនស្រី
ក្នុងដៃបងប្រុសធម៍របស់នាង ហេីយចង្អុលបង្ហាញទៅជុងហ្គុក
គេក៏មកចូលរួមផងដែរ ដំបូងឡេីយថាជាប់ក្ដីកិច្ចការងារនៅក្នុង
ប្រទេសចិនទេីបនាយបធិសេធតែគិតចុះឡេីងក៏ប្រញាប់ឡេីង
យន្ដហោះយ៉ាងតក់ក្រហល់តែម្ដង ព្រោះនឹកនាងល្អិតម៉ូជេពេក
ទេីបរហ័សហោះមកនោះ ដោយដៃគេមានកាដូរពីប្រអប់មកជូនម៉ូ
ជេក្មេងស្រីសំណប់និងមួយប្រអប់ទៀតសម្រាប់ប្អូនស្រីភ្លោះរបស់
នាងផងដែរ តែកាដូរតូចមួយដែរនាយលាក់ក្នុងឡាននោះគឺវា
ជាកាដូរពិសេសជូនដល់ជេម៉ូសុីកូនទី០៣របស់អូម៉ូអុីផងដែរ ។
" ម៉ូជេ " ជុងហ្គុករហ័សបោះជំហានសំដៅទៅបងប្រុសទី៣
បម្រុងនិងលេីកដៃពរនាងទៅហេីយតែណាំជូនវៃដៃហេីយ
សម្លក់មុខទៀត
" កុំប៉ះ និយាយត្រង់និងហេីយ ថយ៣ជំហានទៅអាហ្គុក "
" បងប្រុស " ជុងហ្គុករៀងហួសចិត្ដបន្ដិចដែលឃេីញអ៊ីចឹងអត់ឲ្យ
គេពរម៉ង់ ប៉ះសាច់ក៏អត់បានដែរ នេះនាងក៏ជាក្មួយគេដែរមិនមែន
កម្មសិទ្ធិតែឯងឯណា
" កុំប៉ះ យេីងមិននិយាយម្ដងទៀតទេ ជុងហ្គុក " រាងក្រាស់សម្លក់
ដោយការមិនពេញចិត្ដនិងជុងហ្គុកជាខ្លាំង
" អូម៉ូអុី ឯងមេីលគាត់ធ្វេីចុះ " ដោយធ្វេីអ្វីមិនបានទូតពិតអូម៉ូអុីឲ្យ
ជួយព្រោះមានតែនាងទេអាចយកម៉ូជេមកឲ្យខ្លួនពរបានតែអ្នក
ណាទៅដឹងទៅនាងក៏មិនហ៊ានក្អកនិងណាំជូនដែរ
" ខ្ញុំមិនដឹងទេ រឿងរបស់បងតេី " អូម៉ូអុីធ្វេីមិនដឹងមិនលឺហេីយដេីរ
ចេញទៅបាត់ទុកឲ្យជុងហ្គុកធ្វេីមុខជូរ ងាកមុខមកលួងលោម
បងប្រុសដេីម្បីពរក្មួយសំណប់
" បងជូន យល់អារម្មណ៍ថាខ្ញុំខំមកឆ្ងាយមកណា ខ្ញុំបែកក្មួយ៣ឆ្នាំ
ហេីយសូមមេត្ដាបីបន្ដិចមកបង " ជុងហ្គុកធ្វេីភ្នែកម៉ក់ៗដូចកូន
ទន្សាយគួរឲ្យស្រឡាញ់ដេីម្បីឲ្យម្ចាស់បងទន់ចិត្ដយល់ព្រមនិងខ្លួន
" យល់មុខឯងម្ដងចុះ " ណាំជូនរៀងគ្រឺតធ្មេញខឹងនិងជុងហ្គុក
បន្ដិចដែរ នូវទទូចសុំគេពរនាងល្អិតរហូត អ៊ីចឹងលេីកលែងម្ដងទៅ
ចុះយល់មុខថាបាត់៣ឆ្នាំមកនេះ
" អួយ អរគុណណាស់ មកពូមកណា ម៉ូជេ " រាងក្រាស់ត្រដាងដៃ
រង់ចាំឲ្យក្មួយស្រីមកឱបករបស់ខ្លួននិងបានឱបក្រសោបបីនាង
" ប៉ាៗ " រាងតូចសម្លឹងមុខរង់ចាំការអនុញ្ញាតរបស់ប៉ាអ៊ំខ្លួនព្រោះ
នាងភ្លេចមុខជុងហ្គុកបាត់ទៅហេីយ
" ទៅតាមពូទៅកូន "
" ចា លោកពូ " រាងតូចក្រសោបឱបកគេជាប់ហេីយជ្រមុជនិង
កញ្ចឹងកក្រអូបរបស់លោកពូសែនសង្ហាខ្លួន
" ម៉ូជេចាំពូដែរទេ " ជុងហ្គុកទះស្មានាងតិចៗហេីយអង្រួនក្មួយ
ដេីរចេញពីមនុស្សអ៊ូអរដេីម្បីណែនាំខ្លួននិងបបួលក្មួយស្រីវាចា
រឿងសប្បាយៗផងដែរ
" អូនអត់ចាំទេ " រាងតូចគ្រវីក្បាល នាងពិតជាមិនចាំមែនព្រោះ
ណាំជូនមិនសូវឲ្យនាងនិយាយស្ដីរកនរណាក្រៅពីនាយក្រាស់
ឡេីយអ៊ីចឹងនាងកម្រចាំមុខឬហារស្ដីណាស់
" អ៊ីចឹងពូណែនាំខ្លួនណា ពូឈ្មោះជុងហ្គុក " នាយមិនប្រាប់ត្រកូល
ភ្លេចព្រោះវែងពេកខ្លាចនាងល្អិតមិនចាំ
" ពូស្គាល់អូនហេីយអ៊ីចឹងអូនមិនបាច់ត្រូវណែនាំខ្លួនទេត្រូវដែរ
ទេចា " ក្មេងតូចបូរបាច់មិនធម្មតាសម្ដីរបស់នាងចាក់ទឹកមិនលិច
ឡេីយពូកែវាហោអ៊ីចឹងអ្នកណាក៏ខ្នាញ់និងភាពក្រមិចក្រមើម
របស់នាងដែរ ។
" គួរឲ្យស្រឡាញ់ណាស់ ជុប " អត់ទ្រាំនិងភាពគួរឲ្យខ្នាញ់របស់
នាងមិនបាន ជុងហ្គុកថេីបថ្ពាស់ក្រមុំមួយខ្សឺត
" ពូៗថេីបអូនធ្វេីអី " រាងតូចសម្លឹងមុខគេទាំងមិនដឹងខ្យល់ហេីយ
ស្ទាបកន្លែងគេថេីបទាំងថ្ពាស់ក្រហមអស់ ហាក់ខ្មាស់អៀនអ៊ីចឹង ជុងហ្គុកផ្ទុះសំណេីចគ្រាន់ថេីបប៉ុណ្នឹងសោះនាងអៀនព្រាន
ដូចស្រ្ដីក្រមុំទៅហេីយ
" ម៉ូជេអៀននិងពូឬ "
" ចាអូនអៀន ប៉ាៗហាមមិនឲ្យប្រុសណាថេីបថ្ពាស់ទេ គាត់និង
ខឹងអូន ប៉ុន្ដែអូនឲ្យពូៗថេីបដោយសារពូៗសង្ហានោះអី ហិហិ "
រាងស្ដេីងសេីចកក្អឹកកាច់កនាងហ៊ានល្មេីសបញ្ជាប៉ាអ៊ំដោយសារ
ជុងហ្គុកប្រុសសង្ហាអ៊ីចឹងចង់ថេីបប៉ុន្មានក៏បានដែរ
" ហិហិ ក្មេងឆ្គួត ដឹងស្អីទេហ្អា " រាងក្រាស់ញញឹមញញែមពេល
លឺក្មួយសំណប់សរសេីរខ្លួនសង្ហាអ៊ីចឹងចង់អៀនដែរតេី គេទទួល
ស្គាល់ថាគេសង្ហាមែន ទោះអាយុនាយចូល៣០ក្រាស់ក៏ដោយ
ទម្រង់មុខនិងខ្លួនប្រាណរឹងមាំដដែរ ឯមុខគឺស្រស់សង្ហាលេីស
ដេីមមិនចាញ់ក្មេងៗអាយុ១៨ទេ
" ពូៗអៀននិងអូនឬ "
" យ៉ា! ! អត់ទេ តោះចូលក្នុងទៅក្រែងម៉ូជេតែងខ្លួនទៅកម្មវិធី
នោះអី ភ្លេចហេីយឬ " ជុងហ្គុកបង្វែងដានវាចាអ្វីផ្សេងដេីម្បីបន្លំ
កុំឲ្យនាងល្អិតដេញជេីងគេទាន់ ដឹងស្អីទេក្មេងសោះមកចេះដឹង
អាពាក្យអៀនព្រានមកពីណាទេ នរណាបង្រៀនទៅលោកអេីយ
" អូ! ! មែនហេីយឆាប់ទៅពូៗអូនចង់ស្អាតដូចម៉ាក់ៗ "
" បាទៗបានណាក្រមុំតូចរបស់ពូ " អារម្មណ៍តាងតឹងបានរំសាយ
អស់ពេលជួបនាងតូច គេមានអារម្មណ៍ល្អៗចំពោះនាយតូចខុស
ប្លែកណាស់ ជាពិសេសស្នាមញញឹមក្រមិចរបស់នាងធ្វេីឲ្យទ្រូង
ខាងឆ្វេងរបស់នាយលោតញ័រខុសប្លែកពីសព្វដង ។
" បងប្រុស " ជុងហ្គុកឃេីញណាំជូនដេីរមកទាំងទឹកមុខរាបស្មេី
អ៊ីចឹងរៀងភ័យខ្លួនដែរ ព្រោះជីមីនតែងតែរំលឹកនាយថាកុំប៉ះពាល់
នាងល្អិតដោយគ្មានការអនុញ្ញាតពីបងប្រុសទី០៣ឲ្យសោះមិនចឹង
ទេសាកសពលែងស្អាតហេីយ
" យ៉ាងម៉េច " រាងក្រាស់កម្រេីកបបូរមាត់បន្លឺទាំងរឹងកំព្រឹស
" ខ្ញុំបម្រុងនាំម៉ូជេទៅរកបងហេីយ តែបងមកក៏ល្អម្យ៉ាងដែរនេះ
បងយកនាងទៅតែងខ្លួនចុះណា " ជុងហ្គុកកម្រេីកអណ្ដាតសឹង
មិនបានព្រោះវារឹងអស់ហេីយដោយសារទឹកមុខកំណាចមួយនិង
" ហុឹម តែថ្ងៃក្រោយកុំប្រហេីនថេីបនាងឲ្យសោះ យេីងប្រមាថ
ឯងឲ្យហេីយ ប្រសិនឯងរឹងទទឹងបំពានវាកុំបន្ទោសយេីង "
" បាទ " ជុងហ្គុកឈ្ងោកមុខចុះដោយអាក់អន់ស្រពោនចិត្ដគ្រាន់
ថេីបតិចតួចសោះ ចាំបាច់និយាយសំឡេងអ៊ីចឹងដែរឬ ។
" ម៉ូជេហ្អា ឃ្លានឬនៅកូន " រាងក្រាស់ទទួលម៉ូជេហេីយបោះ
ជំហានចេញឲ្យឆ្ងាយពីជុងហ្គុកបន្ដិចហេីយចោទសួរនាងតេីឃ្លាន
ឬនៅស្មាននេះម៉ោងជិត៣ហេីយតេី ក្រែងនាងឃ្លាននំចំណីអ្វី
" ប៉ាៗហ្អាអូនអត់ទាន់ទេ តែអូនសួរប៉ាៗមួយបានទេ ច៎ា "
" បាទសួរមកសំណប់ចិត្ដប៉ា "
" ពូៗសង្ហាពរអូនអម្បាញ់មិញជាប្អូនប្រុសរបស់ប៉ាៗមែនទេ "
" ត្រូវហេីយគេជាប្អូនរបស់ប៉ាយ៉ាងម៉េចឬ "
" គាត់សង្ហាណាស់ប៉ាៗ ពិសេសគាត់ញញឹម "
" ម៉ូជេហ្អា កុំនិយាយផ្ដេសផ្ដាសទៀតលឺទេ ប្រយ័ត្នប៉ាខឹងណា "
លឺប៉ុណ្នឹងហេីយនាយចាប់ផ្ដេីមម៉ួម៉ៅក្ដៅក្រហាយតែម្ដងស្អីគេ
នាងច្រម៉ក់នេះទៅសរសេីរអាប្អូនកំហូចខ្លួនអ៊ីចឹងឬ ចុះគេនោះម៉េច
មិនសរសេីរខ្លះផង នាងតូចនេះលំអៀងណាស់
" អូនគ្រាន់និយាយការពិតតេី តែប៉ាៗខឹងអូនសុំទោសណា ជុប "
នាងតូចឃេីញទឹកមុខក្រញ៉ូវរបស់ប៉ាអ៊ំហេីយឱនទៅថេីបថ្ពាស់
មួយខ្សឺតទុកជាការលួងលោមកុំឲ្យខឹងនិងនាងទៀត ។
" បានប៉ាៗឈប់ខឹងហេីយ " ណាំជូនញញឹមស្ងួតបន្ដិចហេីយនាំ
នាងចូលទៅក្នុងដោយជាងផាត់មុខរង់ចាំជាស្រេច គេដាក់នាង
តូចអង្គុយលេីកៅអីហេីយមិនភ្លេចផ្ដាំផ្ញេីពាក្យមួយចំនួន
" ចាំនៅទីនេះហេីយណា ប៉ាយកនំខេកឲ្យកូនញុំាលឺទេ "
" ច៎ា ឲ្យលឿនមកណា អូនឃ្លានហេីយ "
" បាទម៉ូជេរបស់ប៉ា សឺត " រាងក្រាស់ឱនទៅថេីបមួយខ្សឺតហេីយ
ងាកមុខមាំរាបស្មេីទៅជាងផាត់ហេីយនាយនិយាយបន្ដ
" ផាត់ម្សៅស្រាលៗបានហេីយ យកម្សៅណាដែរល្អហេីយជា
របស់ថ្មី ប្រសិននាងយករបស់ដដែលគេផាត់លេីមុខកូនយេីង
នាងដឹងគ្នាហេីយ " រាងក្រាស់បោះស្រដីគម្រាមជាងផាត់ដោយ
ប្រយោលហេីយដេីរទៅផ្ទះបាយបាន ទុកឲ្យជាងផាត់បែកញេីស
មកតក់ៗភ័យខ្លាចសាងកំហុសដោយអចេតនាណាមួយ មិនចឹង
ទេនាងងាប់គ្មានដីកប់ឡេីយ
ពេលវេលាក៏មកដល់គ្រួសាររបស់សូហ្គាមកទាំងអស់ទោះបីពួក
គេមិនមែនឈាមបង្កេីតនិងគ្នាក៏ដោយយ៉ាងណាពួកគេរាប់អាន
គ្នាជាបងប្អូនភ្ជាប់សាច់ទៅហេីយ កាមេរ៉ាចាប់ផ្ដេីមផ្ដិតរូបភាព
កម្រនៃវង្សត្រកូលនៃគ្រួសារពួកគេ យកទៅបោះផ្សាយព្រោះ
កម្មវិធីធ្វេីឲ្យពួកគេចាប់រូបភាពបានគ្រប់សមាជិក សូប្បី ថេយ៍
ខូហ្សៀយូ ជារាជបុត្រកំណាចបាត់ដំណឹងរាប់ឆ្នាំក៏លេចមុខក្នុង
កម្មវិធីនិងដែរ ។
" ប៉ាៗហ្អា " ម៉ូជេអផ្សុកគ្មាននរណានិយាយជាមួយឡេីយព្រោះ
ម្នាក់ៗកំពុងមមាញឹកនិងការសន្ទនារវាងដៃគូមុខជំនួញសូប្បីតែ
លោកប៉ានាងក៏អ៊ីចឹងដែរ ឯអូនីម៉ូវិញមិនដឹងដេីរទៅណាបាត់ទេ
ឯជេម៉ូសុីតាមពូថេហ្យុងបាត់ ហ៊េីយ
" បាទសំណប់ចិត្ដ ហៅប៉ាធ្វេីអ្វី " រាងក្រាស់បញ្ចប់ការសន្ទនាជា
មួយមន្រ្ដីធំៗហេីយឈ្ងោកមុខនាងតូចក្នុងរង្វង់ដៃដោយឆ្លេីយតប
ទៅនិងស្នាមញញឹមកម្ររបស់នាយ គេតែងតែញញឹមដាក់នាង
តូចមួួយប៉ុណ្ណោះ ឯអ្នកផ្សេងគឺមិនឡេីយ នាងតូចករណីពិសេស
" អូនលឺម៉ាក់ៗ និយាយថាប៉ាមានកោះនូវកណ្ដាលសមុទ្រនោះ "
" បាទមែនហេីយ "
" ម៉ូជេចង់ទៅលេងកោះរបស់ប៉ាៗណាស់ តេីអាចជូនម៉ូជេទៅ
បានទេ ណាៗប៉ាណា "
" ហៃយ៉ា ស្អែកទៅល្អទេ ចាំប៉ាបបួលអ៊ំៗនិងពូៗទៅទាំងអស់គ្នា
ល្អដែរទេ សំណប់ចិត្ដប៉ា ជុប "
" ល្អៗៗ " រាងតូចទះដៃទះជេីងទាំងសប្បាយចិត្ដ ដែលការសុំ
នាងគ្មានពាក្យបធិសេធមកវិញអ៊ីចឹងនាងស្រឡាញ់ណាំជូនរឹតតែ
ខ្លាំងជាងមុនទៅទៀត ។
" ត្រូវចាំណា ម៉ូជេ អ្វីដែលកូនសុំឬស្នេីរសុំប៉ាដោយផ្ទាល់ប៉ានិង
ធ្វេីឲ្យម៉ូជេ សប្បាយចិត្ដរីករាយជានិច្ច "
" ម៉ូជេស្រឡាញ់ប៉ាៗជាអ្នកណាគេបង្អស់ ជុប "
" ប៉ាក៏ស្រឡាញ់កូនដែរ " (ប៉ុន្ដែមិនមែនន័យប៉ាកូនឡេីយ ប៉ា
ស្រឡាញ់កូនក្នុងន័យស្នេហាណា ម៉ូជេ ) រាងក្រាស់វាចាក្នុងចិត្ដ
លឺតែម្នាក់ឯង គេហ៊ានបំពេញតម្រូវការនាងល្អិតទាំងអស់ដោយ
មិនត្អូញត្អែរអ្វីឡេីយគេស្រឡាញ់នាងអស់ចិត្ដថ្លេីមទៅហេីយ
ស្រឡាញ់សឹងលេបទុកក្នុងពោះឯណោះ ។
ថ្ងៃស្អែកបានមកដល់គ្រួសាររបស់ជីមីនបានរៀបចំវ៉ាលីរួចស្រេច
សម្រាប់ដំណេីរកំសាន្ដទៅកោះកណ្ដាលសមុទ្ររបស់នាយក្រាស់
ម៉ូជេញញឹមញញែមបិទមាត់លែងជិតទៅហេីយ នាងសប្បាយអរ
ណាស់ដែរណាំជូនព្រមធ្វេីតាមសម្ដីដូច្នេះ ដំបូងនាងស្មានថាប៉ាអ៊ំ
របស់នាងគ្រាន់និយាយចោលទេតេីអ្នកណាទៅដឹងថាណាំជូនធ្វេី
តាមសម្ដីអ៊ីចឹងនោះ
" ម៉ូជេ ឯណាវ៉ាលីកូន " ណាំជូនលេីកវ៉ាលីខ្លួនដាក់ចូលគូទឡាន
រួចរាល់ហេីយងាកមុខមកសួរនាងល្អិតដែរកំពុងឈរក្បែរឡាន
" វ៉ាលីអូននៅទីនោះប៉ាៗ " រាងតូចចង្អុលទៅវ៉ាលីពណ៍ទឹកសមុទ្រ
ដែលទុកចោលនៅមុនខ្លោងទ្វាផ្ទះ ដោយសារធ្ងន់ពេកនាងមិន
បានអូសមកទេ ព្រោះចាំប៉ាអ៊ំបណ្ដូលចិត្ដជាអ្នកលេីកវាដោយ
ផ្ទាល់ប៉ុណ្ណោះ
" កូនចូលក្នុងឡានទៅ ចាំប៉ាអ្នកលេីកឲ្យណា "
" ចាប៉ាៗ "
ក្រោយពីដេីរទៅយកវ៉ាលីនាងល្អិតហេីយគេលេីកដាក់គូទឡាន
ហេីយបិទទៅវិញ ណាំជូនចូលទៅខាងក្នុងចេញដំណេីរទៅមុន
ដោយម៉ូជេសួរសំនួរជាច្រេីនឲ្យណាំជូនឆ្លេីយតបគេមិនធុញ
ឡេីយក្មេងៗចូលចិត្ដឆ្ងល់ច្រេីនអ៊ីចឹងហេីយទម្រាំទៅដល់កប៉ាល់
របស់សូហ្គាប្រេីពេល២ម៉ោងទេីបទៅដល់ ពួកគេនាំគ្នាដេីរចូល
ទៅហេីយសម្រាកតាមបន្ទប់រៀងខ្លួន ព្រោះអីពីទីនេះទៅកោះ
របស់គេត្រូវប្រេីពាក្យប្រហែល៤ទៅ៥ម៉ោងទេីបទៅដល់ក្នុង
នោះថេយ៍ ខូហ្សៀយូផងដែរ ទំនាក់ទំនងជីមីននិងហ៊ូស៊ុក(ថេយ៍
ខូហ្សៀយូជាឈ្មោះពិតខ្ញុំសរសេរកាត់ ) ស្រុះស្រួលក្លាយជា
មិត្ដនិងគ្នាធម្មតាទៅវិញ ពួកគេលះបង់ការខឹងស្អប់រៀងៗខ្លួន
នាងតូចម៉ូជេ ផ្គាប់មុខជំទិតគូទឡេីងហេីយស្រមុកតិចៗរាងក្រាស់
គ្រវីក្បាលហួសចិត្ដក្មេងសោះចេះស្រមុកអីណាចំមែនហេីយ
ប្រហែលរសៀលបន្ដិចណាំជូនពរម៉ូជេទៅជាន់ខាងលេីដេីម្បី
ទទួលទានអាហារពេលថ្ងៃត្រង់គេទាញកៅអីហេីយដាក់នាង
តូចអង្គុយលេីកៅអីដោយចាប់ចានស្លាបព្រាដួសបាយនិងម្ហូប
ចូលនាងតូចជាស្រេច
" ហារមាត់ ម៉ូជេចាំប៉ាបញ្ចុកណា "
" ច៎ា " រាងតូចងក់ក្បាលហេីយព្រមហារមាត់ចាំឲ្យគេបញ្ចុក
៥នាទីក្រោយមានមនុស្សស្រីឆេីតឆេីយសុិចសុីម្នាក់ដេីរចូលមក
រាក់ទាក់ណាំជូន ព្រោះនរណាមិនល្បីកំលោះអាយុ៣០ស្ដេីង
ម្នាក់នេះស្រស់សង្ហាពូកែខាងមុខជំនួញនិងមានលុយរាប់លាន
ដុល្លារក្នុងដៃ មិនទាំងប៉ុណ្ណោះនាយគ្មានម្ចាស់ចិត្ដឡេីយទេ(អ្នក
ណាថាគេមានហេីយគ្រាន់មិនចង់បញ្ចេញឈ្មោះ )
" សួស្ដីលោកឈៀឡាគ្រីស្ទាល៍ "
" សួស្ដី នាងស្គាល់យេីងឬ "
" អ្នកណាមិនស្គាល់លោកចំជាល្ងង់ហេីយថ្ងៃនេះសំណាងណាស់
ដែរខ្ញុំបានជួបលោក រីករាយដែរបានស្គាល់ខ្ញុំ ហ្សាតា ម៉ាអៀសា
ជាកូនស្រីទោលក្នុងគ្រួសារម៉ាអៀសា " ហ្សាតាណែនាំខ្លួនឲ្យ
នាយក្រាស់ចាប់អារម្មណ៍លេីកខ្លួនដោយមិនភ្លេចប្រកាសឈ្មោះ
វង្សត្រកូលផងដែរ
" តាមពិតនាងជាកូនស្រីលោកម៉ាអៀសាទេឬ យេីងស្មានថាអ្នក
ណារីករាយដែរបានស្គាល់ ម៉ូជេឆ្អែតឬនៅកូន " រាងក្រាស់ងក់
ក្បាលហេីយលែងចាប់អារម្មណ៍និងនាងទៀង គេទៅសួរនាំ
នាងតូចកំពុងអង្គុយផឹកទឹក
" អូនឆ្អែតហេីយប៉ាៗ "
" អូនេះកូនលោកឬ " ហ្សាតាមិនព្រមនូវស្ងៀមឡេីយនាងមុខ
ក្រាស់ធ្វេីបែបណាឲ្យគេចាប់អារម្មណ៍និងខ្លួន
" មិនឡេីយ (តែជាអនាគតប្រពន្ធច្រេីនជាង ) " ពាក្យចុងកន្ទុយ
នាយក្រាស់វាចាក្នុងចិត្ដប៉ុណ្ណោះ ទោះគេប្រាប់ថាប្រពន្ធស្រី
ម្នាក់នេះម៉េចនិងជឿស្រដីគេទៅ នរណាទៅជឿទៅយកក្មេង
អាយុ៥ឆ្នាំធ្វេីជាប្រពន្ធនោះចំមែនហេីយ
" អ៊ីចឹងត្រូវជាអ្វីនិងលោកដែរ " នាងនូវទាមទារចម្លេីយពិតដដែរ
" យេីងចាំបាច់ត្រូវរាយការណ៍ប្រាប់នាងទេ " ណាំជូនមុខមាំ
គេធុញថប់នរណាសួរដេញដោលចាប់ចង្រិតគេសួរចម្លេីយបែប
និងណាស់ស្អប់បំផុត
" អូ! ! ខ្ញុំសូមទោសលោកដោយសារខ្ញុំចង់ដឹងប៉ុណ្ណោះ "
" ហុឹម " រឺងៗ សំឡេងទូរស័ព្ទរបស់នាយរោទិ៍ឡេីងធ្វេីឲ្យគេឈប់
សម្លឹងនាងបែបមកលេីកទូរសព្ទ៍ទៅវិញ ប៉ុន្ដែមុននិងចុចទទួលគេ
មិនភ្លេចប្រាប់នាងច្រម៉ក់អង្គុយនេះទេ
" ចាំបន្ដិចណា បន្ដិចទៀតពួកយេីងទៅវិញប៉ាសុំលេីកទូរសព្ទ៍
បន្ដិចណា ម៉ូជេ "
" ចាប៉ាៗៗ " ណាំជូនដេីរចេញទៅរៀងឆ្ងាយបន្ដិចដេីម្បីលេីក
ទូរស័ព្ទព្រោះនាយមានការសំខាន់ត្រូវនិយាយឯម៉ូជេអង្គុយលេី
កៅអីយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ហ្សាតាទាញកៅអីមកអង្គុយជិតនាងត្រូវ
ដឹងរឿងណាំជូនពាក់ពន្ធ័និងក្មេងតូចនិងឲ្យបានចាំតែមេីលចុះ
" ម៉ូជេហ្អា មីងសូមសួរម៉ូជេមួយសំនួរបានទេ "
" កុំហៅខ្ញុំថាម៉ូជេឲ្យសោះ ហៅខ្ញុំថាជីទ្រីម៉ូមកអ៊ំស្រី " នាងតូច
ងេីយមុខសម្លក់មុខហ្សាតាទាំងមិនពេញចិត្ដឈ្មោះរបស់នាងមិន
មែនសម្រាប់ឲ្យអ្នកដទៃហៅដោយងាយៗអ៊ីចឹងទេ ឈ្មោះមួយ
និងសម្រាប់មនុស្សជិតស្អិតប៉ុណ្ណោះ ឯអ្នកក្រៅគ្មានសិទ្ធិឡេីយ
" ជីទ្រីម៉ូឯងនិងលោកឈៀឡាគ្រីស្ទាល៍ត្រូវជាអ្វីនិងគ្នា " (មី
ក្មេងឆ្គួតគ្រាន់ឈ្មោះសោះកំណាញ់ស្អីម្ល៉េះ ) ហ្សាតាខាំមាត់ខាំក
ខឹងនិងម៉ូជេជាខ្លាំងដោយសារចង់ដឹងទេីបនាងរំងាប់ចិត្ដកុំខឹង
ច្រឡោតប្រយ័ត្នមិនដឹងរឿងពីទំនាក់ទំនងពួកគេ។
" អ៊ំស្រីជាអ្វី ចាំបាច់ឲ្យខ្ញុំឆ្លេីយដែរឬ "
" នែ! ! មីក្មេងឆ្គួតកុំឈ្លេីយនិងយេីងពេក យេីងសួរត្រូវតែឆ្លេីយ "
ហ្សាតាឃ្នេីសចិត្ដពេកលូកដៃទៅមួតក្ដិចសាច់សខ្ចីដូចព្រិលនោះ
មួយទំហឹងធ្វេីឲ្យនាងតូចស្រែកយំមួយទំហឹងលាន់លឺទៅដល់រាង
ក្រាស់នូវខាងក្រៅ គ្រាន់លឺអ៊ីចឹងភ្លាមណាំជូនរហ័សរត់មកមេីល
ក្មួយស្រីទាំងព្រួយបារម្ភ
" ម៉ូជេ កូនកេីតអ្វីបានយំ " រាងក្រាស់ប្រញាប់ឡេីងនាងបីហេីយ
ទះគូទតិចៗឲ្យនាងផ្អឹបក្បាលទៅនិងដេីមទ្រូងរបស់គេ
" ហុឹកហុឹក អ៊ំស្រីម្នាក់នេះក្ដិចអូន ហុឹកហុឹក ប៉ាៗអូនឈឺ " រាងតូច
លេីដៃដែរមានស្នាមជាំមួយដុំធំបង្ហាញឲ្យគេមេីល ណាំជូនគ្រឺត
ធ្មេញខឹងក្រោធនិងហ្សាតាជាខ្លាំង នាងមានសិទ្ធិស្អីប្រហេីនប៉ះ
សាច់បណ្ដូលចិត្ដគេនោះ គេខំថ្នមបីមិនហ៊ានលេីកដៃវាយមួយដៃ
ផងហេីយនាងក៏សម្បេីមដៃម្ល៉េះ
" លោកឈៀឡាគ្រីស្ទាល៍មិនដូចនាងនិយាយឡេីយដោយសារ
នាងឈ្លេីយកោងកាចមិនចេះគោរពមនុស្សចាស់ពេកទេីបខ្ញុំវៃ
នាងនោះ " ហ្សាតានិយាយមួតប្រកាច់ទម្លាក់កំហុសលេីនាងតូច
ទាំងអស់
" ស្អីគេ ក្មេងកោងកាចអ៊ីចឹងឬ នាងកុហកយេីងពេកហេីយទោះ
យេីងទំនេីងតាមចិត្ដនាងពេកក៏ដោយនាងមិនដែលកោងកាច
ឈ្លេីយឡេីយ យេីងស្គាល់នាងច្បាស់ជាងនរណាទាំងអស់អ៊ីចឹង
ហេីយកុំចង់មកកុហក ឆាប់សារភាពភ្លាមប្រសិនមិនចង់ងាប់នៅ
ទីនេះ " រាងក្រាស់ខាំធ្មេញគ្រឺតនិងស្រដីភូតកុហករបស់ហ្សាតា
មែនទែន គេចិញ្ចឹមនាងតូច៥ឆ្នាំហេីយគ្មានឃេីញនាងល្អិតទៅ
វាចាឈ្លេីយមិនគោរពចាស់ទុំទេ អ្វីជាពិសេសចរិតកោងកាច
នោះវាសឹងគ្មានក្នុងខ្លួននាង១%ផង ។
𝚃𝚘 𝙱𝚎 𝙲𝚘𝚗𝚝𝚒𝚗𝚞𝚎𝚍
សូមទោសសម្រាប់ការសរសេរខុសអក្ខរាវិរុទ្ធ
សរសេរដោយៈម៉ូ
YOU ARE READING
អន្ទាក់បេះដូងប្រុសចាស់ ( សាច់រឿងចាស់ ) ចប់
Romanceលក្ខខណ្ឌខនៃសន្យារវាងណាំជូន និងអូម៉ូអុីដែលជា ប្រពន្ធរបស់ជីមីន ហ្គាលីណា នាយក្រាស់បានសូម តាមការសន្យានោះគឺសូមមេីលថែនាងតូចតាំងពី បាតជេីងក្រហមរហូតពេញក្រមុំចូលរោងការជាមួយ គ្នាពេលនាងពេញអាយុ អ្វីកាន់តែចម្លែកគឺនាយអាយុក្រាស់ជិតចូលសែក្រាស់ទៅហេីយបែបស...
