១៧

811 16 0
                                    

នាងតូច​ទះតប់​គ្រេស្ទ៍ឡា​មួយចាស់ដៃហេីយធ្វេីជាដួលលេីឥដ្ឋ
ដេីម្បីចោទប្រកាន់ថា​គ្រេស្ទ៍ឡា​ជាអ្នកធ្វេីវាដោយខ្លួនឯងឃេីញទេ
នាងឆ្លាតសឹងអីហេីយ
"​ នាងកំពុងធ្វេីស្អី​ គ្រេស្ទ៍ឡា​ "​ ណាំជូនរហ័សដេីរចូលក្នុង office
គេមិននឹកស្មានថា​គ្រេស្ទ៍ឡា​ថ្លេីមធំហ៊ាន​ច្រានបណ្ដូលចិត្ដគេឲ្យ
ដួលសោះ
"​ ខ្ញុំមិនបានធ្វេីអ្វីទេ​ នាងទេដែរ​ទះតប់​ខ្ញុំហេីយដួលខ្លួនឯងនោះ​ "
"​ យ៉ា!! ! អ្នកមីងម៉េចក៏ពូកែសម្ដែងម្ល៉េះ​ មីងច្រានខ្ញុំណា​ ម៉េចមក
ទម្លាក់កំហុសលេីខ្ញុំអ៊ីចឹង​ "​ ម៉ូជេស្រែកមួយទំហឹងសម្ដែងធ្វេីជាខក
ចិត្ដនិងទង្វេីរបស់​គ្រេស្ទ៍ឡា​ វាស្ដែងៗដេីម្បីឲ្យណាំជូនដឹងថានាង
ជាអ្នកច្រានខ្លួនពិតមែន​
"​ ឆាប់ចេញទៅ​ "​ ណាំជូនរហ័សដេញ​គ្រេស្ទ៍ឡា​ឲ្យចេញហេីយ
ក្រសោបកាយ​នាងតូចដាក់លេីសាឡុង
"​ យ៉ាងម៉េចហេីយ​ មានឈឺត្រង់ណាទេ​ "​
"​ អូនអត់ឈឺទេ​ តែនាងពិតជា​គូរដណ្ដឹង​បងមែនឬ​ "​ ម៉ូជេ​ភ្នែករក
រលេីងរលោង​ពេបមាត់ដោយក្ដីអន់ចិត្ដ​ មិននឹកស្មានថាបុរសដែរ
នៅក្បែរខ្លួនរហូតមាន​គូរដណ្ដឹង​ដូច្នេះទេ
"​ អត់ទេ​ មិនដូច​គ្រេស្ទ៍ឡា​និយាយឡេីយ​ អូនកុំជឿលឺទេ​ "​ ណាំជូន
រហ័សប្រកែកថាមិនពិតឡេីយ​ នរណាមកបញ្ជាក់បានថាស្រីម្នាក់
និង​និយាយការពិតឬ​កុហក​ ហេីយណាមួយតាំងពីដេីមគេមានតែ
ខ្លួនមួយ​ប៉ុណ្ណោះ​
"​ តែនាងនិយាយថា​ នាងជា​គូរដណ្ដឹង​បង​ "
"​ អូនកុំខ្វល់សម្ដីនាង​ និយាយអ៊ីចឹងអូនមកទីនេះធ្វេីអី​ "
"​ មកយកបាយឲ្យបងញុំា​ "​
"​ អ៊ីចឹងញុំាវាជាមួយគ្នាទៅ​ "
"​ ចា​ "​
ណាំជូននិងម៉ូជេកំពុងញុំាបាយយ៉ាងរីករាយខុសពី​គ្រេស្ទ៍ឡា​ស្រែក
ទាំងខឹងច្រឡោតហេីយមេីលកញ្ចក់ទាំងខឹងឆេះឆួល​
"​ គ្មានថ្ងៃលេីកទី២ឡេីយ​ នាងក្មេងឆ្គួត​ "​ គ្រេស្ទ៍ឡា​បេីកឡានចេញ
ពី​ក្រុមហ៊ុន​របស់នាយក្រាស់បាត់​ ដោយសម្ដៅទៅ​ភូមិគ្រឹះ​ខ្លួននិង
ទៅ​ទូលពិតប្រាប់ប៉ារបស់នាង​ ចាំមេីលប្រាកដណាស់នាយក្រាស់
និងត្រូវមាត់មិនខាន​ (​ level ជឿជាក់​ហួសកម្រិត😞 )
"​ អូនចង់ទៅណាទៀត​ បន្ទាប់ចេញពីនេះ​ "​
"​ ប្រហែល​ផ្សារទំនើប​ បង​អនុញ្ញាត​ឲ្យអូនទៅដែរទេ​ "​ នាងតូច
ញញឹមខ្ចប់ដោយសង្ឈឹមថាគេនិងដោះលែងឲ្យនាងដេីរហេីរ
ដោយសេរីបាន​
"​ បង​អនុញ្ញាត​តែ​ លក្ខខណ្ឌ​ដដែល​ "​ លក្ខខណ្ឌ​របស់គេគ្មានស្អី
ក្រៅពីឲ្យ​អង្គរក្ស​ដេីរតាមពីក្រោយនោះទេ
"​ អូនដឹងហេីយ​ "​ ទឹកមុខញញឹម​ញញែម​អម្បាញ់មិញ​ប្ដូរជាក្រញ៉ូវ
"​ បងធ្វេីដេីម្បី​សុវត្ថិភាព​អូន​ប៉ុណ្ណោះ​ "​ ណាំជូនក្រសោបកាយនាង
មកអោប​លួងលោម​  គេដឹងថានាង​ធុញថប់​និងការមានមនុស្សមក
ដេីរតាមដូច្នេះ​ តែវាពិតជាចាំបាច់មែន​
"​ អូនដឹងហេីយ​ អ៊ីចឹង​អូនលាហេីយ​ "​
"​ ឈប់សិន​ "
"​ យ៉ាងម៉េចឬ​ "​
"​ នេះយកវាទៅ​ "​ ណាំជូនហុចកាតខ្មៅឲ្យនាងតូច​ គេដឹងថានាង
មានលុយផ្ទាល់ខ្លួន​ ប៉ុន្ដែគេពិតជាឲ្យនាងមែន​
"​ មិនបាច់ទេអូនមានហេីយជូន​ "​ នាងតូចបធិសេធដោយក្រែងចិត្ដ
នាង​ព្រម​ទាក់ទង​គេមិនមែនដេីម្បី​ទ្រព្យសម្បត្តិ​នោះទេដោយចិត្ដ
ប៉ុណ្ណោះ​ អ៊ីចឹងហេីយនាងមិនអាចទទួលកាតខ្មៅនិងឡេីយ
"​ យកទៅ​ យ៉ាងណាក៏វាគង់ជារបស់អូនដដែលទេ​ ជេ​ "​
"​ អូខេ​ អូនទៅហេីយ​ " នាងក៏ព្រមទទួលតែមិនប្រាកដថានាងនិង
ចាយវាយលុយគេដែរ
"​ ឈប់សិន​ "​ ណាំជូនមុខជូរ​ភ្លាមៗដោយឃេីញនាងប្រញាប់ទៅ
ដូច្នេះ​
"​ យ៉ាងម៉េចឬ​ "
"​ ថេីបបងផង​ "​ ណាំជូនញញឹមកំហូចហេីយចង្អុលថ្ពាស់ខ្លួន
"​ ទេមិនចង់​ "​
"​ ឲ្យលឿន​បេប៊ឺ​ "​
"​ សឺត​ ពេញចិត្ដឬនៅម្ចាស់ប្រុស​ "​ នាងតូចអោនទៅថេីបមួយខ្សឺត
"​ ពេញចិត្ដស្ដូកម៉ង់​ អូនទៅចុះ​ "​
នាងតូចប្រញាប់សម្ដៅទៅផ្សារទំនេីបដេីម្បីទៅទិញ​សម្ភារះមួយ
ចំនួនសម្រាប់​ប្រេីប្រាស់​ នាង​សម្លឹងបណ្ដេីរ​ដេីរបណ្ដេីរដោយមិន
មិនប្រយ័ត្នក៏ប៉ះទៅនិង​គ្រេស្ទ៍ឡា​ដែរកំពុងបម្រុងនិងចូលហាងលក់
ក្រវ៉ាត់កនាង​ គិតថាទិញវាឲ្យ​ណាំជូន​ ដោយព្យាយាមធ្វេីដូច្នេះអាច
គេនិងបាក់ចិត្ដមកលេីនាងខ្លះ​
"​ អួយ​ សូមទោសអ្នកនាង​ "​ ម៉ូជេអោនគំនាបសូមទោសគេដោយ
មិនបានងេីយមុខថាម្នាក់ខាងមុខជានរណាឡេីយ​ ប្រសិននាងដឹង
ប្រហែលផ្ទុះសង្រ្គាមហេីយ
"​ អួយ​ ដេីរ​រប្រៀបម៉េចមកបុកមនុស្សទាំងរស់នេះ​ "​ គ្រេស្ទ៍ឡា​
ម៉ួម៉ៅតាសម៉ងអាមនុស្សកំពុងមានអារម្មណ៍ល្អផងមកបំផ្លាញអស់
"​ គឺនាង​ "​ ម៉ូជេរហ័សឈរធម្មតាវិញ​ បេីដឹងថាអ្នកខាងមុខនេះជា
មនុស្សស្រីដែរប្រកាសក្ដែងៗថា​ជាគូដណ្ដឹងម្ល៉េះនាងមិនសូមទោស
ឡេីយ​
"​ តាមពិតនាងឯងសោះ​ "​ គ្រេស្ទ៍ឡា​បែរខ្លួនមកឃេីញ​សត្រូវស្នេហ៍
ហេីយក៏ពេបជ្រាយនាង​
"​ យ៉ាងម៉េចបេីជាខ្ញុំ​ "​ ម៉ូជេស្អប់នរណាសម្លឹងមកមេីលនាងដោយ
ក្រសែភ្នែក​ពេបជ្រាយណាស់យាយមែន
"​ មានយ៉ាងម៉េច​ នេះកុំប្រាប់ថា​ណាំជូនមិនមកតាមណា​ ពុទ្ធោ​
ខំប្រឹងសម្ដែងធ្វេីជា​គូរស្នេហ៍តែបែបជាគាត់មិនមកតាមនាងទៅ
វិញ​ គួរឲ្យអាណិតនាងណាស់សង្ស័យគាត់ធុញផងមិនដឹង​ "​
គ្រេស្ទ៍ឡា​បោះសម្ដីមួយនេះហាក់មានបំណងចង់ដុតកំហឹងឲ្យនាង
ខឹងយ៉ាងអ៊ីចឹងទាំងមិនដឹងថា​នាងមិនបធិសេធមិនព្រមឲ្យគេមកតាម
ឡេីយ​
"​ ហិហិ​ ខ្ញុំគួរអាណិតនាងទៅវិញទេ​ អ្នកមីង​ ប្រុសគេមិនយកភ្នែក
និងមេីលផង​ ប្រឹងត្រដរស្រវារកគេទៀត​ អ្នកមីងគួរឲ្យ​សង្វែក​ជាង
ខ្ញុំទៅទៀត​ "​ នាងតូចធ្វេីជាលេីដៃរឹតទ្រូងហាក់​អាណិត​គ្រេស្ទ៍ឡា​
ស្ទេីរអួលដេីមក​ថប់ទ្រូងសម្បេីមណាស់​ ចេះស្អីតែឯងនាងក៏ចេះ
សម្ដីវៃប្រហារទៅវិញដែរ
"​ នាង​ "​ ដោយលឺនាងតូចនិយាយចំចំនុចដូច្នេះ​ គ្រេស្ទ៍ឡា​ ពុះកញ្ជ្រោល​ជាខ្លាំង
"​ យ៉ាងម៉េចអ្នកមីងខឹងខ្ញុំឬ​ ពុទ្ធោ​ ម៉េចក្មេងនិយាយចាក់ដោតពេក
ទទួលយកមិនបានឬ​ "​ នាងតូចញញឹមញញែមព្រោះនាងស្រដី
ចេញមកមានប្រៀបជាអ្នកម្ខាងទៀត​ អ្វីដែរនាងនិយាយគឺសុទ្ធជា
ការពិត​
"​ ផ្ញេីទុកសិនចុះ​ នាងឯង​ "​ គ្រេស្ទ៍ឡា​គ្រឺតធ្មេញមិនសុខចិត្ដក៏រហ័ស
ដេីរចេញពីទីនេះយ៉ាងលឿន​
"​ គ្រាន់ប៉ុណ្នឹងសោះចាញ់ហេីយ​ ហិហិ​ "​ ម៉ូជេហាក់សប្បាយនិង
ការមានជម្លោះមួយនិងណាស់​ នាងប្រញាប់ទៅទិញសម្ភារះមួយ
ចំនួនហេីយរហ័សទៅ​ភូមិគ្រឹះ​វិញតាមសម្ដីដែរខ្លួនបាននិយាយជា
មួយណាំជូន
"​ ទិញអីក៏ច្រេីនម្ល៉េះ​ម៉ូជេ​ "​ យ៉ុងអា​ឃេីញនាងតូចមកដូច្នេះក៏ដេីរមក
មេីលមិត្ដថានាងទិញអ្វីមកខ្លះមេីលចុះឡេីង​សំពីងសំពោង​មិនឲ្យ
អ្នកបម្រេីមកជួយលេីសោះ​ ខ្លួនតូចតាសមួយនិង
"​ របស់ប្រេីនិងណាឯង​ ចុះឯណា​ពូហ្គុកម៉េចក៏បណ្ដោយឲ្យឯងនៅ
តែឯងអ៊ីចឹង​ "​
"​ បងជុងគាត់ទៅទិញខេកឲ្យយេីង​ "
"​ ឃ្លានទៀតហេីយឬ​ "
"​ អឹម​ ឃ្លានហេីយ​ យេីងមិនទំនេរមាត់សោះ​ បន្ដិចឃ្លានបន្ដិចឃ្លាន
ប្រហែល​អំពុលទុក្ខបងជុងណាស់ហេីយ​ "​ យ៉ុងអា​ងក់ក្បាលតិចៗ​
នាងអាណិតស្វាមីណាស់ដែរព្យាយាមបំពេញតម្រូវការរបស់នាង
ដោយមិន​ត្អូញត្អែរ​អ្វីសោះ
"​ កុំនិយាយអ៊ីចឹងមេីល​ គេសប្បាយចិត្ដទៅវិញទេឯង​ "
"​ ហុឹម​ មក​ចាំយេីងជួយណា​ "​ យ៉ុងអា​បម្រុងនិងលូកដៃទៅហេីយ
តែ​ម៉ូជេដាក់ថង់ផ្អឹបនិង​ឥដ្ឋយ៉ាងលឿន​
"​ មិនបាច់ទេយេីងទុកចឹងឲ្យបងៗ​លេីទៅខាងលេីហេីយ​ ឯងមិន
បាច់ប៉ះពាល់ទេ​ ខ្លួនមានកូន​កុំប្រឹងលេីអីធ្ងន់ៗពេក​ "​ ម៉ូជេព្រួយ
បារម្ភនិងម្ដាយកូនមួយនេះណាស់​ ម៉េចក៏ប្រហែសខ្លួនយ៉ាងនេះចឹង
"​ ហុឹម​ យេីងដឹងហេីយ​ អរគុណដែរបារម្ភ​ "
"​ យេីងមិនចេះធ្វេីអ្វីទេ​ តែឯងចង់ញុំាអីយេីងកម្ម៉ង់ឲ្យណា​ "
"​ មិនបាច់ទេ​ ម៉ូជេ​ បងជុងទិញមកអស់ហេីយឯងកុំខ្លាចយេីងអត់
មានអីញុំាអី​ "​
"​ ខិខិចេះតាសខ្លាចទៅ​ យេីងទៅប្រាប់បងៗឲ្យលេីក​អីវ៉ាន់​បន្ដិចសិន
ណា​ "​ នាងតូចប្រញាប់ទៅប្រាប់អ្នកបម្រេីឲ្យជួយលេី​អីវ៉ាន់​ដែរ
ខ្លួនបានទិញមកទៅជាន់ខាងលេី​ អ្នកបម្រេីដាក់ពួកវាលេីការ៉ូហេីយ
ក៏ចុះទៅខាងក្រោមធ្វេីការតាមធម្មតា​ ឯនាងតូចអង្គុយរេីសយក
សម្ភារៈ​ចេញពីថង់ហេីយយកទៅរៀបចំទុក
មួយស្របក់ក្រោយ​ឡានណាំជូនក៏ត្រឡប់មកផ្ទះវិញនាយសម្ដៅ
ទៅជាន់ខាងលេីដេីម្បីសួរនាំថាចេញពីផ្សារហេីយមានទៅណា
ទៀតឬអត់
ក្រាក​ សំឡេងបេីកទ្វាក៏បន្លឺឡេីង​ សំឡេងមួយនិងមិនវានធ្វេីឲ្យ
អ្នកនូវក្នុងបន្ទប់ទឹកបានដឹងឡេីយ​ នាងកំពុងសប្បាយរីករាយនិងការ
រាំក្រលែងក្រោមដំណក់ទឹក​ នាយទាញទ្វាបិទដោយមិនភ្លេចចាក់
សោរឡេីយ
"​ ប្រញាប់ងូតទឹកលឿនម្ល៉េះ​  ងូតដែរសិន​ "​ ណាំជូនញញឹមកំហូច
ហេីយក៏សម្រូត​សម្លៀកបំពាក់​ចេញអស់ដោយសល់តែ​រាងកាយ
អាក្រាត​ នាយបោះជំហានថេីរៗចូលក្នុងបន្ទប់ទឹក​ នាងពិតជា
ប្រហែសមែន​ មិនចេះចាក់សោរទ្វាសោះចុះនរណាគេមានគំនិត
ខូចអីនាងមិនចប់របស់គេហេីយ​
"​ អ្អាយ​ "​ នាងតូចស្រែកទាំងភ័យខ្លាច​ ងូតទឹកសុខៗស្រាប់តែមាន
ប្រអប់ដៃមកពីណាក្រសោបអោបកាយនាងពីក្រោយ
"​ គឺបងទេ​ "​
to be continued
សូមទោសសម្រាប់ការ​សរសេរខុស​អក្ខរាវិរុទ្ធ​
សរសេរដោយៈ​ម៉ូណា​🐍

អន្ទាក់បេះដូងប្រុសចាស់ ( សាច់រឿងចាស់ ) ចប់Where stories live. Discover now