723 18 0
                                    

ណាំជូនឈប់ចតឡានក្បែរសាលាដេីម្បីរង់ចាំនាយតូចដេីរមកនាយលេី​នាឡិកា​មកមេីលម៉ោងព្រោះ​សល់ប៉ុន្មាននាទីទៀតសាលាចេញហេីយ​ គេចាំបណ្ដេីរ​ទាក់ទង​ឲ្យជំនិតរៀបចំ​ឯកសារមួយចំនួនដែរ​សំខាន់ឲ្យយកមក​សុីញ៉ែនៅផ្ទះព្រោះនាយប្រញាប់
ទទួលម៉ូជេពេកទេីបភ្លេចប្រមូលឯកសារមកជាមួយ​ នាយសម្លឹងមេីលខ្លោងទ្វាសាលាមិនព្រិច​ ប្រហែល៥នាទីក្រោយសាលាចាប់ផ្ដេីមមានសិស្សចេញទៅផ្ទះនាយប្រឹងបេីកភ្នែកធំៗសម្លឹងមេីលនាងតូចពីចម្ងាយ គេញញឹមយ៉ាងស្រស់ព្រោះឃេីញមុខ
តូច​ក្រមិចរបស់នាងតែត្រូវទម្លាក់ទឹកមុខវិញ​ ដោយ
សារនាងតូចញញឹមដាក់ប្រុសផ្សេង​ គេចាប់ផ្ដេីម​មួម៉ៅ​តែម្ដង​
"​ អាប្រុសនោះវាជានរណាម៉េចក៏វាត្រូវទទួលស្នាមញញឹមរបស់ម៉ូជេអ៊ីចឹង​ចង្រៃមែន​ "​ នាយក្រាស់វាយចង្កួតឡានមួយទំហឹងពុះកញ្ជ្រោល​ខឹងនាងតូចទៀត​ អាញញឹមអាញញែមសម្បេីម
ណាស់មានចាំស្រដីគេឬអត់​ សម្ដីគេជាខ្យល់ឬ​ ?
តុកៗៗ​ សំឡេងគោះកញ្ចក់ទ្វាបន្លឺឡេីងធ្វេីឲ្យនាយក្រាស់សម្រួលអារម្មណ៍​បន្ដិចហេីយចុចទម្លាក់កញ្ចក់បន្ដិច​
"​ ប៉ាៗ​ បេីកទ្វាបន្ដិចមកណា​ "​
"​ ហុឹមចូលមក​ "​ នាយក្រាស់ងក់ក្បាលហេីយហ៊ានទៅបេីកទ្វាឲ្យនាងតូចចូល​ ម៉ូជេទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយហេីយដោះកាតាបទុកផុតជេីងហេីយទាញទ្វាបិទវិញ​
"​ តោះយេីងប៉ាៗៗ​ "​
"​ ហុឹម​ "​
ចម្លែកថ្ងៃនេះ​ណាំជូនមិនសួរ​ដេញដោល​ថ្ងៃដំបូងនាងសោះម៉េចស្ងាត់មាត់ចម្លែកអ៊ីចឹងតេីមានរឿងអ្វីមែនទេ​ នាងមិនស្រណុកចិត្ដសោះឃេីញ​ប៉ាអ៊ំរបស់នាង​សោះអង្គើយ​អ៊ីចឹងនោះ​
"​ ប៉ាកេីតអ្វីមែនទេ​ "​ នាងតូចសម្រេចចិត្ដហារមាត់សួរគេហេីយព្រោះស្ងៀមបន្ដទៀតគឺមិនបានទេ​ ដាច់ខាតត្រូវតែដឹងរឿងតេីវាជាអ្វីបានធ្វេីឲ្យប៉ាអ៊ំមុខមិនស្រស់ដូច្នេះ
"​ បុរសម្នាក់នោះជានរណា​ "​ សំនួរ​កំបុតដាច់ក្បាលដាច់កន្ទុយបន្លឺចោទសួរទៅនាងតូច​
"​ បុរសម្នាក់ណាប៉ា​ "​ នាងឆ្ងល់ហេីយប៉ាអ៊ំនាងនិយាយអំពីស្អីចេះ
"​ ម្នាក់ដែរកូនសេីចដាក់​ "​ រឿងប៉ុណ្នឹងសោះម៉េចនាងមិនចាំទាំងនាងញញឹមយ៉ាងស្រស់ដាក់គេមុនសោះ​ គួរឲ្យខឹងមែន
"​ អរជាមិត្ដរួមថ្នាក់របស់ម៉ូជេប៉ាៗ​ "​ នាងតូចឆ្លេីយតបយ៉ាងងាយព្រោះនាងញញឹមគួរសមប៉ុណ្ណោះ​ មិនបានគិតអ្វីលេីប្រុសម្នាក់និងទេព្រោះអារម្មណ៍របស់នាងមានទៅលេី​ប៉ាអ៊ំសង្ហាអស់ហេីយ
"​ ក្នុងនាមប៉ាជា​អាណាព្យាបាល​របស់ឯងប៉ាបញ្ជាឯងហាម​ញញឹមដាក់នរណាក្រៅពីប៉ាឲ្យសោះ​ "​ សំឡេង​ផ្ដាច់ការវាចាមកទុកគម្រាមនាងព្រោះគេស្អប់នរណាម្នាក់ទទួលស្នាមញញឹមរបស់នាងណាស់
បេីអាចសម្លាប់អាម្នាក់និងចោលវារឹតតែល្អ​ កុំឲ្យទេីសទាស់ក្នុងចិត្ដរបស់គេពេក​
"​ ប៉ាប្រច័ណ្ឌ​ម៉ូជេ​ឬ​ "​ នាងអស់សំណេីច​និងស្រដី​ប្រច័ណ្ឌ​របស់ប៉ាអ៊ំ​ នេះគ្រាន់ស្នាមញញឹមសោះ​ចាំបាច់ហួងហែងថ្នាក់និង
"​ ទេ​កុំគិតស្អីឡប់ៗពេក​ "​ នាយក្រាស់គេចមុខចេញដោយផ្ដាតលេីការបេីកបរ​ ស្អីគេ​នាយបង្ហាញច្បាស់ៗពេកមែនទេីបនាងតូចអាចទាយដឹងនោះ​ ហុឹម​ ចប់ហេីយអាម៉ាសមុខណាស់លោកអេីយ
"​ តែ​ម៉ូជេមិនញញឹមគេឯងមិនរាប់ម៉ូជេទេប៉ា​ "​ នាងមុខក្រម៉ូវឬមុខងាប់ពេកនរណាហ៊ានរាប់អាននាងទៅ​ យ៉ាងណានាង​រួសរាយ​តាំងពីដេីមឲ្យបញ្ចេញទឹកមុខរាបស្មេីនិងស្រដី​សោះកក្រោះ​ដូចប៉ាអ៊ំនិងប៉ានាងគឺចប់ហេីយគ្មានញាតិឯណាចង់រាប់ទេ​ ។
"​ មិនរាប់កាន់តែល្អហេីយ​ "​ អ៊ីចឹងមិនបាច់ដេកភ័យខ្លាចនរណាលួចដណ្ដេីមនាងចេញពីខ្លួនផង
"​ ប៉ាហ្អាថាប្រច័ណ្ឌ​ ហួងហែងក៏ថាទៅម៉ូជេមានទៅថាអ្វីឯណា​ ជុបៗៗ​ "​ នាងតូចធ្វេីជុបៗ​បបូរមាត់ស្រួចដូចគូទម្ជុលដាក់នាយហេីយសេីចកក្អឹកមាត់រឹងណាស់ប្រច័ណ្ឌគេហេីយមិនព្រមសារភាពសោះ​ យ៉ាប់ណាស់ប្រុសចាស់នេះ
"​ ខ្ពេីមមាត់ណាស់​ "

អន្ទាក់បេះដូងប្រុសចាស់ ( សាច់រឿងចាស់ ) ចប់Where stories live. Discover now