1.1K 21 1
                                    


"​ ស្អីសារភាព​ មកមីក្មេងនេះវា​ឈ្លេីយ​ លោកឯងគិតឬថាខ្ញុំព្រម
ទទួលកំហុសទាំងខ្ញុំបានធ្វេី​ "​ ហ្សាតា​ពេីតទ្រូងដាក់គេដោយមិន
ភ្លេចបោះ​ស្រដី​ក្រអឺតក្រទម​មានអំនួតនាងមិនបានធ្វេីអ្វីខុសទេ
គេជាស្អីបានឲ្យនាងមកសូមទោសនោះនោះដេកចាំដាំចេកទៅ
"​ ល្អៗ​ "​ រាងក្រាស់ញោចស្នាមញញឹមចុងមាត់​យ៉ាងលាក់គំនួចគិត
ឬថាគេព្រមបញ្ឈប់ត្រឹមនិង​ វាគ្មានថ្ងៃទេសាច់ម៉ូជេក្រហមជាំមួយ
ដុំនេះគេនិងសងឲ្យនាងស្លាបមិនកេីត​ រស់ដកដង្ហេីមយ៉ាង​វេទនា​
ពូកែផ្គេីនប្រហេីនហ៊ាន​ក្រមិចក្រមើម​ដាក់គេផង​ ល្អណាស់ល្អ
យកតែមែនទែន​គេចូលចិត្ដ​ទារុណកម្ម​មនុស្សប្រភេទនិងណាស់
"​ល្អស្អីរបស់លោកឯង​ ខ្ញុំទៅហេីយមិនទំនេរ​ "​ ហ្សាតា​ដេីរចេញ
ទាំងអារម្មណ៍​មិនល្អព្រោះនាងប្រកែកឈ្លោះជាមួយមនុស្សដែរ
មានអំណាចតែមិនអីទេបំភ្លេចចោលទៅ​ គេមិនហ៊ានធ្វេីស្អីនាង
ទេព្រោះអីប៉ានាងធំមិនចាញ់គេប៉ុន្មានដែរ​ យ៉ាងណាគេយល់មុខ
ប៉ានាងលេីកលែងទោសឲ្យម្ដងដែរ​ អ៊ីចឹង​ហេីយខ្ជិលខ្វល់ច្រេីន
"​ នាងមានធ្វេីបាបកូនផ្សេងទៀតទេ​ម៉ូជេ​ "​ ណាំជូនប្ដូរពីស្នាម
ញញឹមពិសពុលប្រែក្លាយជាទឹកមុខព្រួយបារម្ភក្មួយស្រីនេះបេី
សិនមិននឹកសំឡេងនាងតូចទេម្ល៉េះប្រហែលគេចាប់ម៉ូជបោះចូល
ទឹកសមុទ្របាត់ហេីយ​ ។
"​ ប៉ាៗអ៊ំស្រីនិងវៃកូនមួតក្ដិចសាច់កូន​ ហេីយ​ ហុឹកហុឹក​ គម្រាមកូន
ទៀតប៉ាៗ​ ហុឹកហុឹក​ "​ រាងតូចស្រែកយំ​ទ្រហឹងក្នុងទ្រូងរបស់ប៉ាអ៊ំ
នាង​ ថែមរំអួយនិងនិយាយ​ពន្លេីសបន្ដិចបន្ដួចដេីម្បីឲ្យ​ហ្សាតា​
ស្គាល់ថ្នាំខ្លាំងម្ដង​ ឆេីសពូកែធ្វេីបាបក្មេងមែនទេដល់ពេលនាង
ត្រូវសងសឹកទៅវិញហេីយ​ អ៊ំស្រីមុខបិសាច​
"​ បាទកូនស្រីប៉ាឈប់យំទៅណាកូនណា​ "​ រាងក្រាស់ហារមាត់
លួងលោម​ក្មួយស្រី​ទាំងឈឺចិត្ដស្អិតទ្រូងបំផុត​នាយថ្នាក់ថ្នមនាង
ណាស់ថ្នមសូប្បីតែមួយដៃក៏មិនដែរទៅប៉ះពាល់លេីសាច់​ម៉ត់
រលោងដូចពងទាបកដែរ​ គេខ្លាចបំផុតនាងឈឺ​ ប៉ុន្ដែ​ឥឡូវនាង
កំពុង​ទ្រហូយំដោយសារអ្នកដទៃ​ គេនិងចងចាំ​ហ្សាតា​ទុកគេនិង
សងនាងទ្វេដប់ដង​ គេនិងបំផ្លាញត្រកូលនាងឲ្យខ្ទេចគ្មាន​ស្លាក
ស្នាមនូវលេីសង្គមឡេីយគេនិងរំលាយត្រកូលមួយនិងឲ្យ​ដុះដាប
គ្មានថ្ងៃងេីបមុខឡេីងម្ដងទៀតផង ។
"​ គិតឬថាធ្វេីបាបកូនយេីងហេីយ​ ត្រកូល​គ្រួសារ​ពួកឯងសប្បាយ
រីករាយនោះ​ "​ រាងក្រាស់បោះជំហានចូលបន្ទប់សម្រាកដោយមិន
ភ្លេចឲ្យជំនិតយកអាហារមកផង​ គេគ្មានអារម្មណ៍ស្អីលេបចូល
ទៀតទេព្រោះ​កំហឹងកំពុងឆេះឆួលក្នុងទ្រូង​យ៉ាង​សន្ធោសន្ធៅ​រង់
ចាំពេលវេលាបញ្ចេញកំហឹងសងសឹកសត្រូវបុណ្ណោះ​ ។
ណាំជូន​ទះស្មាក្មួយស្រីថ្នមៗដេីម្បីលួងឲ្យនាងគេង​ នាយក្រាស់
មិនចង់ឃេីញដំណក់ទឹកភ្នែកស្រកមកឡេីយសូប្បីតែមួយដំណក់
ក៏ដោយគេមិនចង់ឲ្យនាង​ខូចចិត្ដឬជួបរឿង​ពិបាកចិត្ដនោះទេវា
ទាំងអស់និងសូមមកកាន់គេមក​ គេព្រមទទួលវា​ដោយចេញពីចិត្ដ
"​ ប្រសិនផ្ទេរការឈឺចាប់របស់​ជេបានយេីងព្រមទទួលវា​ យេីង
មិនអាចឲ្យជេទទួលរង​ប៉ះទង្គិច​ផ្លូវចិត្ដនិងផ្លូវកាយឡេីយ​ "​ ណាំជូន
បន្លឺឡេីងទាំង​ទឹកមុខ​ស្រងូតស្រងាត់​នាយសម្លឹងមុខក្មួយកំពុងគេង
ទាំងឈឺចិត្ដ​ គេក្រោកទៅរកប្រេងក្រឡាលាបដៃឲ្យនាងបាត់
ស្នាមជាំ​ ហេីយទាញភួយបិទអោនទៅថេីបថ្ងាស់នាងមួយខ្សឺត
ហេីយដេីរចេញទៅខាងក្រៅ​ ។
ណាំជូនឈរសម្លឹងមេីលផ្ទៃ​ទឹកសមុទ្រយ៉ាង​ស្ងៀមស្ងាត់​នូវមុខ
កប៉ាល់​ នាយក្ដាប់ប្រកាន់ដៃជាប់ហេីយបិទភ្នែកស្រូបយកខ្យល់
អាកាស​បរិសុទ្ធ​ដេីម្បី​បន្ធូរអារម្មណ៍​តាងតឹងខ្លះ​
"​ ម៉េចមកនៅនូវទីនេះតែឯង​អ៊ីចឹង​ ណាំជូន​ "​ ហ៊ូស៊ុក​ដេីរចេញមក
ហេីយងាកមុខសម្លឹងមេីលគេដោយបន្លឺឡេីងទាំងស្នាមញញឹមតិចៗ
"​ អូ! ! ជេហូបទេឬ​ មកទីនេះធ្វេីអីដែរ​ "​
"​ ស្រូបខ្យល់​អាកាស​ បែបមេីលទៅឯង​ពិបាកចិត្ដណាស់​ "​ ជេហូប
សង្កេតឃេីញទឹកមុខមិនសូវល្អ​បោះរបស់គេក៏សួរនាំទាំងព្រួយ
បារម្ភចំពោះមិត្ដ​ មានតែគេប៉ុណ្ណោះដែរជួយឲ្យមិត្ដភាពនាយរវាង
និងជីមីនបានល្អប្រសេីរជាងមុន​ ហេីយក៏ចង់អរគុណគេងដែរបាន
ជួយផ្ដល់​មតិយោបល់​មួយចំនួនឲ្យគេភ្លឺភ្នែកងាកមករកផ្លូវល្អវិញ
"​ ពិបាកចិត្ដរឿងខ្លះនិងណា​ "
"​ ឯងនិយាយមកយេីងរង់ចាំស្ដាប់​ "
"​ យេីងឈឺចិត្ដពេលឃេីញមនុស្សយេីងស្រឡាញ់ទទួលរងរបួស
ពីអ្នកដទៃទាំងយេីងមិនដែរហ៊ានធ្វេីបាបនាងសូប្បីមួយចុងក្រចក
ផងនោះ​ ជេហូប​ "​ ទុក្ខកង្វល់របស់គេគឺរឿងមួយនិងហេីយគ្មានអ្វី
ផ្សេងទៀតដែរឲ្យគេយកខួរក្បាលដល់​ឆ្លាតវៃ​ទៅគិតឡេីយ​ ។
"​ ចង់សំដៅទៅនាងល្អិតនោះមែនទេ​ "​
"​ ត្រូវហេីយគឺនាងនិងហេីយគ្មាននរណាផ្សេងទេ​ "
"​ ហុឹម​ ពេលខ្លះការឈឺចាប់​វាបង្ក​ឡេីង​ដោយ​ចេតនា​ប៉ុណ្ណោះ​យ៉ាង
ណាឯងគួរ​រៀនទម្លាប់និងវាទេីបល្អជាង​ ណាំជូន​ "
"​ ហេតុអ្វីឯងនិយាយ​អ៊ីចឹង​ ? ? "​
"​ ស្រឡាញ់ខ្លាំងខ្លាចនាងឈឺខ្លាំង​ ប៉ុន្ដែរៀនបេីកចិត្ដទទួលរៀន
ទម្លាប់និងការឈឺចាប់​ ប្រសិនបេីវាធ្វេីឲ្យឯងឃ្នេីសចិត្ដគឺសម្លាប់
ចោលតែយេីងមិនមែនសំដៅលេីនាងគឺសំដៅលេីអ្នកបង្កឲ្យនាង
ឈឺ​ អ៊ីចឹង​ហេីយប្រហែលឯងស្ងប់ចិត្ដត្រូវទេ​ ណាំជូន​ "​ ជេហូប​
អាចអានចិត្ដមិត្ដបានព្រោះមនុស្សប្រភេទ​ណាំជូនមិនមែនចេះខូច
ចិត្ដងាយៗទេវាក្នុង​ករណីមនុស្សសំខាន់​ប៉ុណ្ណោះ​ហេីយការឈឺ
ចាប់នោះវា​សាមញ្ញ​ទៅហេីយនរណាតែងតែទទួលនិងវាដែរមិន
ថាការឈឺចាប់ដោយសារ​ គេធ្វេីបាប​ ផ្លូវចិត្ដនិងផ្លូវកាយ​នោះទេ
មនុស្សគ្រប់រូបតែងតែជួបនិងវា​ មានតែប្រឈមមុខចំពោះវា
ប៉ុណ្ណោះ​ទេីបយេីង​ធូរស្រាលបាន​ អ្វីដែរគេវាចាមកមិនមែនចង់
ឲ្យនាយក្រាស់សម្លាប់មនុស្សផ្ដេសផ្ដាស​ទេ​ គ្រាន់ថានរណាគេ
រញ៉េរញ៉ៃ​បង្ករឿងឈឺផ្សារដដែលៗ​ ធ្វេីតាមវិធីនេះគេនិងគ្មានថ្ងៃ
ជួបវាម្ដងទៀតឡេីយ​ ។
"​ មនុស្សឯងនេះ​ ឃោឃៅ​ណាស់​ "
"​ ថាតែយេីងចុះឯងនោះ​ ឃោឃៅ​ទេ​ "
"​ កម្រិតមធ្យម​ប៉ុណ្ណោះ​ ហាសហា​ "​ មានរឿងប៉ុណ្ណាក៏មានមិត្ដ
កំដរទុក្ខសោកនោះដែរ​ វាមិនអីទេ​ គេអារម្មណ៍ល្អមកវិញហេីយ
"​ ឯណា​ម៉ូជេរបស់ឯងនោះ​ មិននាំនាងជួបយេីងទេឬ​ ណាំជូន​ "
"​ ទេទៅរកនាងល្អិតរបស់ឯងទៅ​ ក្រែងថ្ងៃមុនយេីងលឺជីមីនប្រាប់
ថា​នាងល្អិតនោះ​ចង់ដណ្ដឹងឯងធ្វេីជាស្វាមីផងណា​ ជេហូប​ "
"​ តែផ្ដាសហេីយ​ យេីងទៅហេីយ​ "​ នាយអៀនមុខឡេីងក្រហម
ហេីយខ្វះស្អីមកនិយាយ​ ចំមែនហេីយ​ ជេហូបរហ័សដេីរគេចពី
ណាំជូនបេីនៅបន្ដទៀត​ អាម្សៀលនេះបាញ់គេចុកឈាមឥឡូវ
ហេីយ​ ។
"​ ប្រញាប់តែគេច​ ឯងញ៉ោះមិនទាន់ឆ្អែតផង​ ហិហិ​ អរគុណ
ហេីយ​  "​   ណាំជូនឈរនៅទីនិងសម្លឹង​មេីល​ទេសភាព​និង​ពិចារណា​រឿងរបស់​ហ្សាតា​គេគួរធ្វេី​រប្រៀបណាដេីម្បីឲ្យនាង​វេទនា​។
នាងល្អិតក្រោកហេីយងេីបចេញពីគ្រែដេីរទៅខ្លោងទ្វាហេីយ
បេីកចេញទាំងញីភ្នែកងងុយនូវឡេីយ​ នាងប្រឹងសម្លឹងមេីលរក
ប៉ាអ៊ំរបស់នាង​ គាត់ទៅណាបាត់ហេីយម៉េចក្រោកមកបាត់
ស្រមោលអត់ឃេីញអ៊ីចឹង
"​ ហុឹម​ គាត់ទៅណា​ ទៅតាមរកមេីលសិន​ "​ ម៉ូជេដេីរទាំងបាត
ជេីងទទេហេីយ​ប្រឹងបេីកភ្នែករកមេីល​វត្ដមាន​ណាំជូនតែមិន
ឃេីញសោះ​ ប្រហែលរៀងឆ្ងាយពីបន្ទប់បន្ដិចជួបមុខមនុស្សសែន
គួរឲ្យស្អប់មក​រាក់ទាក់​នាង​
"​ អេ! ! បម្រុងទៅណាដែរ​ មីក្មេងឆ្គួត​ "​ ហ្សាតា​ឃេីញនាងតូច
មកម្នាក់ឯងអ៊ីចឹងសប្បាយចិត្ដមិនស្ទេីរទេ​ ប៉ុណ្នឹងនាងធ្វេីបាបក្មេង
ឈ្លេីយនេះឲ្យចាស់ដៃម្ដងចាំតែមេីលទៅ​
"​ អៅ​ ! ! អ៊ំស្រីទេតេីនេះ​ ទៅណាអ៊ំដែរ​ "​ នាងមិនឆ្លេីយតបនិង
សំនួរហ្សាតាទេថែមសួរបកទៅវិញទាំង​ទឹកមុខ​ក្រមិចក្រមើម​
ហេីយ​ថយមួយជំហានព្រោះជិត​សត្រូវពេកពិបាកគេចខ្លួនណាស់
"​ អ្អាយៗ​ មីក្មេងឆ្គួតអញមែនអ៊ំនាងឯងទេ​ "​ ម៉េចជាប់មាត់ហៅ
នាងអ៊ំស្រី​អ៊ីចឹង​មុខពិននាងដែរ​អ៊ំ​អ៊ីចឹង​ឬ​ ថាចំពោះមុខណាំជូនទៅ
នាងមិនថាស្ដីអ្វីទេតែក្រោយខ្នងកុំសង្ឈឹមនាងជេរឲ្យ​ស្រុះសាច់ម៉ង់
"​ ទទួលស្គាល់ទៅអ៊ំ​អេីយចាស់ហេីយកុំប្រឹងឲ្យក្មេងប្រដៅពេក​ "
ម៉ូជេ​គ្រវីក្បាល​ហួសចិត្ដ​និងមនុស្សចាស់ដែររៀនមិនទទួលស្គាល់
ថាខ្លួនជាមនុស្សចាស់សោះ​ អាយុជិតចូល៣០ហេីយបម្រុងឲ្យ
នាងហៅថាអូនស្រី​អ៊ីចឹង​ឬ​ យីណ៎ចាំតែឲ្យក្មែង​ដៀលតេីនេះ
"​ នាងឯង​ខ្លាំងដៃណាស់ចាំមេីលយេីងនិងប្រដៅនាងឯងម្ដង​ "
ហ្សាតាផ្ទុះកំហឹងឡេីងក្រហមមុខក្រហមមាត់អស់ហេីយឈាន
ជេីងទៅមុខបម្រុងនិងអោនទៅចាប់នាងតូចទៅហេីយតែនាង
រត់ចេញយ៉ាងលឿនដោយមិនភ្លេចលានអណ្ដាតបញ្ឈឺទៀត
ហ្សាតា​គ្រឺតធ្មេញទាំងច្រឡោតនាងរត់ដេញតាម​ម៉ូជេមិនដាច់
រហូតនាងល្អិត​ភ្នាត់ស្នៀតបុកទៅនិង​តុហេីយ​រអិលជេីងដួលចូល
ទៅក្នុងទឹកលឺសូរតែប្រូស​ ធ្វេីឲ្យនាយ​ហ្សាតា​ស្រឡាំងកាំង​ភ័យ
ខ្លាច​ នាងមិនបានមានបំណងឲ្យក្មេងតូចធ្លាក់ចូលទឹកទេ​
"​ ហុឹកហុឹក​ យេីងគ្មានបំណងទេ​ យេីង....សូមទោស​ "​ ហ្សាតា​
រហ័សរត់ចេញយករួចខ្លួនសិន​ ទាំងទង្វេីនេះនាងហាក់​អត្មានិយម​
ណាស់នាងគេចនិងកំហុសដែលសាងមក​ នាងធ្វេី​អ៊ីចឹង​តេីក្មេង
តូចដែរធ្លាក់ចូលក្នុងទឹកសមុទ្រនោះមានជីវិតរឿងដែរឬទេ? ?
𝗧𝗼 𝗯𝗲 𝗖𝗼𝗻𝘁𝗶𝗻𝘂𝗲𝗱
សូមទោស​សម្រាប់​ការសរសេរខុស​អក្ខរាវិរុទ្ធ​មួយចំនួន​
សរសេរដោយៈម៉ូ

អន្ទាក់បេះដូងប្រុសចាស់ ( សាច់រឿងចាស់ ) ចប់Where stories live. Discover now