Crossroads [SC SERIES #1]

Kabanata 5: Prince Klaxira

[Nhelandrie's POV]

Nung dumating na kami nang KPA ay agad na nagsilingunan ang mga estudyante sa amin at may halong pagtataka ang kanilang mga mata nung makita akong kasama ng mga Officers.

"Good morning, Students!" The Officers greeted them in chorus.

"Good morning, Officers!"

Hindi parin ako sanay. They are too obedient which makes me feel different than the rest of them. The school and the students are too systematic na parang nagiging army robots na sila.

"Proceed to your first period now, Mr. Aguilar." Seryosong ani ni Vice kaya napatango lang ako bago nagsimulang maglakad papunta sa first period ko. I glance at them and it got me confuse when she's heading towards the Staff Building along with the other officers.

Anong year niya na nga ulit?

.

Pumasok ako ng room at dahil nga wala pa yung lecturer, busy ang mga estudyante sa pag-uusap. Their voices are calm na kahit wala yung lecturer, masasabi mo na disiplinado talaga sila.

"Nhelandrie." Bago ako umupo sa upuan ko ay napalingon ako nung marinig ko ang aking pangalan. Nakangiting naglalakad papalapit ang isa kong kaklaseng lalaki.

"Yeah?"

"My name's Prince Klaxira." He extended his arms and I accepted it without hesitation.

"Nhelandrie Aguilar." Umupo na ako sa upuan ko at ganun din yung ginawa niya sa tabi ko.

"What's with you and the Student Council?"

"I'm a slave." Nagdalawang-isip pa ako kung sasabihin ko sa kanya ang totoo but I guess there is nothing to hide.

"Seriously?" Gulat na gulat na aniya.

"Why do you sound so surprised? Wala pa bang nakalabag sa rules?" Nakakunot-noong tanong ko.

"Nah. It's just so rare for someone to pick the slave in the Wheels of Laws. Talking about Rulebreakers, may isa o hanggang tatlo yung nakakalabag sa rules kada taon."

"Nakalabag kana ba ng rules?" I asked. I'm just so surprised na alam niya tungkol sa Wheels of Laws.

"Nah. Hindi pa naman and I think that it will never happen." He chuckled before looking down. He's blonde and has a face that says, I'm happy with my life.

"This school is pretty weird." Sabi ko and he instantly looked at me before letting out a laugh.

"You'll get use to it. You haven't experience the fun parts of the school year dahil transferee ka." This is the very first time that I ever got a proper conversation with someone after the tragedy happened.

"Fun parts?"

"Don't wanna be a spoiler, dude. Kung curious ka, do everything to get away from trouble." Tumayo na ito at bumalik sa kanyang upuan na nasa gitnang part ng room.

Fun part? I guess there are lots of things in this school than meets the eye.

"It's vacant. May pupuntahan ka?" Tanong sa akin ni Prince nung akmang lalabas na ako ng room.

"Yeah. Kailangan ko pumunta sa SC Office. I'm a slave, remember?" Nginiwian niya ako.

"Yeah. I'm looking forward to have chat with you." Nakita ko siyang kumaway sa akin pero tumalikod na ako bago lumabas ng room.

I looked around the campus and same as usual, dull and plain. I don't think I will ever get use to it. It's so peaceful, how can I ever be happy?

Nakatatlong katok muna ako bago bumukas ang pintuan. Tumambad sa akin ay isang estudyante na naka-braid yung buhok at malaki ang mga mata.

Dahan-dahan akong pumasok at nakita ko si Vice na nakaupo sa harapan ng isang mahaba at malapad na lamesa. Nakapalibot rin ay mga estudyanteng nakatingin sa kawalan habang matuwid na nakatayo.

"Vice President." Tawag ko at ramdam kong alam niyang dumating na ako kahit hindi pa siya lumilingon.

"Officers rin ba sila?" Tanong ko habang nakasulyap sa ibang mga estudyante na ramdam ko na pinipigilan lang nila ang sarili nilang huwag tumingin sa amin.

"They are scholars. In exchange for their full scholarship, they need to serve the Student Council." Walang kaemo-emosyong sagot niya bago pinagcross ang mga paa niya.

"What should I do now?"

"You can take a nap." Pabulong na sabi niya na parang hindi gumalaw yung kanyang mga labi.

Walang nag-ingay, walang nagsalita. Sa sobrang boring at unti-unti kong pinatong yung ulo ko sa mesa bago pinikit ang mga mata ko.

Is this my punishment of being a slave? Mas worse pa ang boredom kesa sa paglilinis ng sasakyan.

Napabangon yung ulo ko at napamulat nung may naramdaman akong paa na sumipa sa akin.

"Mr. Aguilar, please get me some water." Mariing utos niya sa akin habang nakaturo sa mini kitchen ng office.

Kaya pala...

Nagsipasok ang ibang Officers at kahit sino ay makakaramdam at makakapansin sa weirdo at mapanganib nilang aura.

Kumuha ako ng baso at nung mapuno iyun ay tsaka ako nagsimulang humakbang papunta kay Vice. Bago ko pa man mapatong yung baso sa lamesa ay tinabig iyun ni Vice dahilan para malaglag at mabasag yung baso.

"Sorry, I didn't mean it. Pakilinis na lang." Matigas na aniya. Diretsong nakatingin lang siya sa pader at hindi man lang nagbalak na tingnan ako.

Instead of getting piss, I was confused by her attitude. When we're alone, she's so gentle, kind, understanding, down-to-earth, and thoughtful. Palabas lang ba lahat ng ito?

Nagtataka kong inangat ang aking tingin at nahuling nakangisi yung ibang officers.

"Damn, Vice President. I rather get my ass kicked out of this school than being your slave." Sabi ni Treasurer habang pinagkrus ang dalawang braso niya sa kanyang harapan.

"I'm just giving him something he deserves."

Nakakunot-noo kong nilinis yung kalat. Mabuti na lang at hindi ako nasugatan ng bubog.

Nagsimula na silang mag-usap-usap tungkol sa upcoming event ng school pero punong-puno ng tanong ang utak ko. Tila parang palaisipan ang mga inaasta niya.

"Mr. Aguilar, wait for me in the field after dismissal." She said before leaving the office.

Napanganga ako sa kawalan hanggang sa may naramdaman na lang akong kamay na tumapik sa balikat ko.

"I hope you would survive being with her." Bulong ni Secretary sa kaliwang tenga ko na sinundan ng nakakatakot na marahang tawa.

VOTE PLEASE!