Boş Duvar

BD:4 KRİZ

-"Aşk nedir bilmiyorsun bile!" Dediğimde gözlerime sertçe bakarak:
+"Aşk... Aşk bilinmeyene yol almaktır, belki o yolda dev dalgalarla büyük kayalarla yaralanmak ama yine de yola devam etmektir..."
Dedi ve arkasına bile bakmadan gitti...
-Mrs:Psikopat :)

EMVA'NIN ANLATIMINDAN:

  Bir dakika yaa şimdi bu kötü jojuk beni niye öptü ki, yani sonuçtaYağız bu kötülerin kötüsü olan jojuk Aman Tanrım didim ölecemmi yoksa sırf o yüzden mi? Son günlerimi mutlu geçireyim diye mi yaptı?

Ahh anam garip anaamm biricik gızını kara toprağa mı verecen anaaamm...

Ben sanki bana bir şey olsa annem çok umursayacakmış gibi içimden ağıt yakmaya başlamıştım ki Arda'nın Yağız'a:

-'' Sen ne yaptığını sanıyorsun lan!'' diye bağırmasıyla ürkerek Yağıza bakmaya başladım. Lan Arda naptın oğlum seni bu lazer bakışlı, yakışıklı, kötü jojuk si*er seni diye içimden ayrı, gözlerimle daha ayrı Arda'ya söverken hiç değilse biricik(!) en büyük düşmanlarının yanında kavga etmesinler diye Damla'ya Yağız'ı işaret ettim, bense Arda'nın koluna girerek onu dışarı sürüklemeye başladım.

Zor da olsa ikisini de dışarı çıkartıp tenha bir yere götürünce (tenhalarda napcaksa tövbest sjhjsjj) Arda her ne kadar Yağız'a sinirle baksa da bize dönüp:

-''Evet kızlar şimdi siz akıllıca geri dönüp arabaya geçiyor; orada bizi bekliyorsunuz biz de biraz konuşup yanınıza geliyoruz.Okey?'' dediğinde ona bir ivana sert edasıyla; bızımle dıyılsın bakışları atarak:

-''Birazdan çocuklar duymasındaki meltem gibi; 'Haluk mutfağa!'falan da mı diyeceksin? Bu ne yaa; çocuk muyuz biz?! Hem biz olmasak biricik(!) düşmanınızın mekanında kavga ediyordunuz.Lütfen yani artık biz de bir bireyiz bize de saygı plsss s.s.''dedim.

Allahım!! Nayır nolamaz ben o son kelimeleri nolur içimden söylemiş olayım, yalvarırım tam da bizde bir bireyiz demişken o ergence kelimeyi söylememiş olayım, bari söylediysem de Yağız duymamış olsun nolur Allah'ım eğer ki ben o kelimeyi söylemediysem bundan sonra yakışıklı matematik hocacımın numarasını her değiştirdiğinde kızlar tuvaletine yazmıycam yada camilerdeki para bağışı kutularına oyuncaklardan çıkan sahte paraları atmıycam haa bir de sahilde biricik kankam Arda'ya yan gözle bakanlara o çocuk gay demiycem.

Ben içimden böyle umutsuzca dua ediyordum ki, bir anda çenemin Damla'nın kendini yırtarcasına gülmesiyle garipçe ona baktım.

Damla'ysa bana bakarak gülmeye devam ettiğinde her şey dışımdan söyleyebilecepüm ihtimali bir bowling topu misali kafama çarptı. Arda'nın:

-''Evet canım kankam bir kez daha bize ne kadar iyi birey olamadığını, hala bir ergen olduğunu gösterdiğin için teşekkür ediyor ve seni alkışlarla arabaya uğurluyoruz. Şimdiizin verirsen biz büyüklerin olarak önemli bir meselekonuşacağız.'' demesiyle her şeyi dışımdan söylediğimi anladım...

Ben sinirle arkamı dönmüş gidiyordum ki geldiğinden beri yalnızca sinirli sinirli nefes almaktan başka bir şey yapmayan Yağız biraz yumuşamış olmalı ki muzip bir ses tonuyla:

-'' Damla sen de sahip çık Emva'ya malum kendisi hala ergenliğini aşamamış.'' dedi.

Bense hala gülmekte olan sözde kardeşim gibi olan kankamın kolunu sertçe çekerek peşimden gelmesini sağladım.

Damla'yla yaklaşık 10 dakikadır yürüsek de henüz kafeye gelememiştik ve bi taraflarımız üç buçuk atıyordu yaa lanet olsun oysaki diğerleriyle kafeden çıkar çıkmaz o ıssız yere gelmiştik şimdiyse tenha bir yerdeydik kısacası kaybolmuştuk off hepsi Arda'nın suçu ne olurdu biz de yanında dursaydık. Damla nefesini bıkkınca dışarı vurarak: