Thunderous

_7_

Sırtında kendini gösteren ağrılara rağmen soğuk laboratuvarın zemininde uzanıyordu.Buraya kapatmışlardı onu.Üşüyordu,ama sıcak gözyaşları hiç değilse yanaklarını ısıtıyordu.

Bunları yaşamak için ne yaptığını düşünüyordu.Sadece sevgilisinden daha güçlü olduğu için adını fahişeye çıkarmışlardı.En sevdiği tek kişi ona inanmak yerine dedikodulara inanmış ve ayrılmalarına sebep olan kavgayı başlatmıştı.

Neden kimse ona inanmıyordu? Neden herkes ona ölmesi gerektiğini haykırıp duruyordu? Bu kadar büyük bir nefret odağı olmak için ne yapmıştı?

Yaşamaya olan isteği her gün azalırken dayanacak mecali kalmamıştı.Ağrıyan vücuduna rağmen ayağa kalkmış ve laboratuvarın camına adımlamıştı.

Kapıyı onun üstüne kilitledikleri için,ayrıyettende laboratuvar zemin katta olduğu için camdan atlayıp bahçeye çıkmıştı.

Bahçenin çimenlerinin üzerinde gezinirken sırtına çarpan güneşin saf ışıkları ağrılarına iyi gelmişti.Sıcak ışık üstündeki kıyafetin kumaşına çarpıp orayı ısıtmıştı.

Ağaçların altındaki bir banka oturduğunda kulaklıklarını takmış ve sakin bir müzik açıp gözlerini kapatmıştı.

Bugün yaşadığı maceralara rağmen şuan huzurluydu işte.Ona göre mutluluk buydu.

Geceleri sırtından akan kanlara rağmen kulaklığını takar hayal kurardı.Eğer herkes onun suçsuzluğuna inansaydı neler olurdu?

Birkez olsun onu dinlemiş ve ona göre karar verilmiş olsaydı ne olurdu? Şuankinden daha iyi olabilirdi kesinlikle.

O kadar çok nefret ve hakaret mesajları alıyordu ki..

Gerçi onu babası bile dinlememişti ki diğerleri neden dinlesin.

Böyle düşüncelerinin arasında eline düşen gözyaşıyla farketmişti ağladığını.

Telefonuna gelen mesajla ekranı açtı ve mesajlar bölümüne gitti.

**

Chan
Yine mi ağlıyorsun sen

Changbin
Beni rahat bırakır mısın artık?
Hiç havamda değilim inan bana
Gidin başımdan yeter ya

Chan
Aman be
Hiç eğlenceli değilsin sende
Hemen ağlamaya koşuyorsun
Hani senin o gücün?

Changbin
Hepiniz aptalsınız
Birkez bile beni dinlemeyi denemediniz
Kendinize göre saçma sapan sonuçlara vardınız ve suçlusu ben oldum
Kavga ettiğimiz günün akşamında evine geldim o aptal aklımla sırf senden özür dilemek için
Ne gördüm biliyor musun?
Hemen başka kollara koşmuşsun
Aşkında şerefin kadarmış senin

Chan
Ne saçmalıyorsun sen ya?

Changbin
Size göre sadece ben saçmalıyorum değil mi?
Bana o kadar mı güvenmiyordun ha?
Her geçen gün gözlerinizin önünde bir kez daha ölüyorum ben
Bana nefretle bakan gözler,nefret,hakaret ve taciz içerikli mesajlar
Her gece sırtıma inen bir deri kemer var
Kimse inanmıyor bana
Sürekli aşağılıyorlar beni
Bu zamana kadar zerre sesimi çıkarmadım bana yapılan herşeye rağmen
Ama yeter
Hepiniz göreceksiniz
Siz gününüzü göreceksiniz
[Görüldü]

**
Bu kez susmayacaktı.
Ona yapılan herşeyin acısını çıkaracak buraları kan deryasına çevirecekti.
Sanırım artık o büyük gün gelmişti..

---------------------------------------------------------
<31