_13_

819 61 66
                                    

Lanet mide bulantıları..

Yaklaşık yarım saattir klozetin başında kusmaktan helak olmuştu.Kan bile içemiyordu çünkü ağzından içeri giren olduğu gibi geri çıkıyordu.Bu süreç ona çok çektirecekti anlaşılan.

Hala inanmıyordu karnında bir bebeğin olduğuna.Üstelik babasının Chan olmasına.

Chan ona heryerden sürekli ulaşmaya çalışıyordu.Telefonunu,numarasını,sosyal medya hesaplarını hep değiştirmişti.Bebeğin varlığını söylememeye kararlıydı.

Son birkez daha kustuktan sonra nihayet lavabodan çıkabilmişti.

Birazdan online bir toplantıya katılacağı için hemen çalışma odasına gitmişti.Kapıyı açıp içeri geçti ve masasına ilişti.

Bilgisayarını açtığında toplantıya daha çok olduğunu görmüştü.İnternette dolaşırken bebek eşyaları ile ilgili bir siteye rastlamıştı.

Küçük büyük biberonlar,birbirinden tatlı zıbınlar..Acaba bebeğinin cinsiyeti neydi? Kendisine mi benzeyecekti yoksa,

Chan'a mı?

İçindeki dürtüye engel olamadı ve hem erkek bebekler hem de kız bebekler için olan bir sürü sipariş verdi.Artık hangi cinsiyette olacaksa,gerçi renklerin veya şekillerin ne önemi vardı ki?

İki türlü de onun tek ilgi kaynağı olacaktı.Onun minik bebeği..

Toplantının başlamasıyla tüm konsrantresini topladı ve işine odaklandı.

**

'Bulabildiniz mi?'

'Hala uğraşıyoruz.Yer yarıldı da hepsi içine girdi sanki.'

'Biri bile ortalıkta gözükmüyor.'

Umutsuzlukla başını ellerinin arasına aldı Chan.Yaptıkları için ölesiye pişmandı şuan.Küçük sevgilisini geri istiyordu.Geç kalmıştı.

'Birşey buldum sanırım.'

Hepsi Seungmine dönmüştü.Meraklı gözlerin hedefi olan beden elindeki tableti masaya koymuş ve konuşmaya başlamıştı.

'Seul hastanesinde Changbin adına bir kayıt var.Ama kaydın sebebi yazılmamış.'

'Gidip bakalım bence.'

'Şansımızı deneyelim.Neden kaybolduğunu anlamış oluruz belki.'

'Gidelim.'

**

'Neden buradasınız?'

Gözlüğünü düzeltirken sinirle söylenmişti Lalisa.Eşiyle özel anlarının bölünmesi sebebiyle biraz sinir kat sayıları artıvermişti.

'Bayan Manoban.Yardımınıza ihtiyacımız var.'

'Orası belli.Ne istiyorsunuz?'

'İki gün kadar önce bir hastanız buraya gelmiş sanırım.'

'Adı üstünde burası hastane.'

'Hastalarınızdan birisini arıyoruz.Bir türlü de bulamadık.'

'Changbin için geldiğinizi biliyorum kıvranmayın boşuna.'

Şaşkınca kalmışlardı.Bu kadar hızlı tahmin edebileceğini hiç düşünmemişlerdi.

'Ama umutlanmayın o istediğiniz bilgileri benden alamazsınız.'

'Bakın Bayan Manoban,gerçekten bu sefer kötü bir niyetle aramıyoruz onu.Haftalardır ulaşmaya çalışıyorum ama olmuyor.Birazcık yardımcı olamaz mısınız?'

'Bang Chan.Onu rahat bırakın artık.İlgilenmesi gereken birçok şey var.Geçmişte ona verdiğiniz hasarlar yüzünden kaç gün burada kaldı haberiniz var mı sizin?'

Başları öne eğilmişti hepsinin.Hiçbirinden çıt çıkmıyordu.

'Babasının ona verdiği hasarları biliyor muydunuz?'

Chan başını kaldırmıştı bu defa.

'Ne yaptı?'

Lisa sırıtmıştı.Sonra yüzündeki sırıtmanın yerini ciddi ve korkutucu bir ifade aldı.

'Sırtındaki,kollarındaki ve bacaklarındaki yaraları farketmediniz mi?Gerçi birtek ben biliyordum bunu.O herif öldüğünde Changbin adına o kadar sevindim ki..Küçücük bedeniyle bunca acıya karşı tek başına savaşıyordu.Hiç kimsenin kendi içinde ne yaşadığı hakkında tek bir fikri bile yoktu.Jennieye sorun isterseniz birde,terapilerinde onu ayakta tutmaya çalışıyordu.

Kısaca,o çok yorgun.Bir daha onun karşısına çıkmamanızı tavsiye ederim.Yoksa durumu Seokjine ve Sehuna rapor etmek zorunda kalacağım.Şimdi çıkabilirsiniz.'

Diğer üçlü çıkmıştı.Chanda tam çıkacakken Lisanın ona seslenmesiyle durdu.

'Chan.'

Başını o yana çevirip baktığında Lisanın elindeki minik kutuyu görmüştü.Kısa saçlı kadın ayaklanıp Chana yakınlaşmıştı.

Chanın eline minik kutuyu bırakmış ve konuşmaya başlamıştı.

'Bu sana yaptığım ilk ve son iyilik.'

Kapı açıldığında siyah saçlarıyla Jennie içeri girmişti.Lisa güler yüzüyle eşinin yanına gidip sarılmıştı.

Chan odadan çıkıp koridorlarda yürürken elindeki kutuya bakıyordu.

Hastaneden çıkıp bahçedeki banklardan birine oturmuş ardından da kutuyu açmıştı.Gördüğü şey ise minik bir bebek ayakkabısı ve bir kağıttı.

Kağıdı da açıp içindeki yazıyı okuduğunda artık herşey çözülmüştü.

Yakında baba olacaksın Bang Chan :)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

<31 

Çok geç geldi ;-;

2 hafta falan :<

Okuldan vaktim olmuyoğr!!!


ThunderousHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin