Cenaze gayet sakin bir şekilde geçiyordu.Yakınlar başsağlığı dileklerini abilerine iletirken Changbin annesinin odasına kapatmıştı kendini.Yatakta gözlerini kapatmış bir şekilde uzanıyordu.
Senelerdir süren işkencesi son bulmuştu artık.Saçlarında hissettiği el ile irkildi.
'Ne düşünüyorsun bebeğim?'
'Kocanı öldürdüm..Bana kızgın değil misin?'
Annesi güzel gülümsemesiyle oğlunun saçlarını okşamaya devam etti.
'Değilim.'
'Neden peki?'
'Bizim evliliğimiz aşk evliliği değil,yani benim açımdan öyleydi..'
'Babam?'
'Ailelerimiz bize evleneceğimizi söylediğinde karşı çıkmıştım.Ama baban beni kafasına koymuş olacaktı ki ailemin evde olmadığı bir günde eve zorla girip bana zorla sahip olmuştu..Sehun'a hamile kaldığımda ise evlenmekten başka bir yolum yoktu.'
'Neden uzaklaşmadın buralardan?'
'Karnımda bir günahsızla nereye gidebilirdim en fazla? Beni yakalarlarsa hamile olmama takmadan cezalandırırlardı.Hamile kalmasaydım çeker giderdim kimseye aldırmadan.'
O sırada kapı açılmış Changbin hızla doğrulmuştu yerinde.Gerisine baktığında annesi yine yok olmuştu.Gelen Seokjindi.
'Ne yapıyorsun burada?'
'Uzanıyordum.Ne oldu?'
'Burada artık yalnız mı yaşayacaksın?'
'Sanırım öyle.'
Elindeki bir takım kağıtları yatağa sermişti Seokjin.
'Bunlar da ne hyung?'
'Bunlar annemin ve büyükbabamla büyükannemin senin için bıraktığı yüklü mirasın belgeleri.'
'Miras mı?'
'Evet miras.Sehunla konuşmuştum.O kendi şirketinin patronu ve evli.Bende evli ve çalışıyorum.Sen bundan sonrasında yalnız yaşayacağına göre bütün mirası senin üzerine yapmaya karar verdik.'
'Ama?'
'Binnie..'
Seokjin gözyaşları içerisinde küçük kardeşini kucakladı.Şuana kadar böyle birşeyi farkedemediği için içten içe lanet ediyordu kendisine.
'Hyung ne oldu? Neden ağlıyorsun ki?'
'Affet beni Changbin..O şerefsizin sana verdiği zararları göremedim.Seni o adamla yalnız bırakmamalıydım.Sana vurduğu her darbe için onun bir damarını kopartsaydım keşke.'
Hıçkırıklarla ağlayan Seokjinin sırtını okşuyordu Changbin.Senelerce susmuş gözyaşlarını içine akıtmıştı.Acıyla dolu olan tarafını hep saklamıştı.Kim nerden öğrenebilirdi ki suçsuz yere sertçe ceza aldığını?
'Senin suçun yok Seokjin hyung.Ağlama lütfen..'
'Nasıl suçum olmaz?! Sırtındaki,kollarındaki yaralar nasıl oluştu o zaman?! Ben seni koruyamadım!'
'Hyung.'
'Ben eşlerimle mutlu mesut yaşarken küçük bebeğimin bunca acıya katlandığını göremedim! En büyük suçlu benim işte!'
'Haberiniz yoktu hiçbirinizin.Hem bir süreden sonra acımıyordu zaten.'
'Nasıl dayanabildin? Başkaları seninle dalga geçerek mutluyken sen nasıl dayanabildin?'
'Onlara istedikleri karşılığı verirsem haklıyken haksız konuma düşerdim hyung.Düşmanım bile olsa insanın zarar görmesini istemem.Vicdanıma sıçayım ama isteyemem!'
'Senin değerini anlayamamışlar..Gerçekten yazık.Sehun kahroldu sana yapılanları öğrendiğinde.Utancından yanına gelemiyor bile.'
'Onun bir suçu yok ki.'
'Seni yalnız bıraktık biz.Suçluyuz ikimizde tabi.'
Daha fazla konuşmadan Changbini bebek gibi sarmalamıştı.O kadar üzgündü ki kötü günlerinde miniğinin yanında olamadığı için.
Changbin ise uzun zamandır hissetmediği sıcaklığı hissettiğinde gülümsemesine engel olamadı.İkisi de kenarda onları şefkatli gözlerle izleyen annelerinden habersizdi.
**
'Bunun iyi bir fikir olduğuna emin misiniz?'
'Changbin bak hala aşırı üzgünüm ve yüzüne bakamıyorum.Biraz kafa dağıtıp geri geleceğiz sadece.'
'İyi de bar yerine başka bir yere gitsek olmaz mıydı?'
'Bar gayet uygun?'
'Lan nesi uygun?'
'Güzel müzikler,güzel ortam,içecekler falan.'
'+18 müzikler,birbirine sürtünen insanlar ve alkollü içecekler demek istedin herhalde?'
'Ya valla çok sarhoş olmayız lütfen gidelim!'
'Ya bardan nasıl bir mutluluk kaynağı bekliyonuz?'
'Çok soru soruyorsun minik şey,gel bakim buraya.'
Evet,şuan zorla arabaya bindirilmiş bir halde gidiyorlardı.Ama nerden bilebilirlerdi ki bu kafa dağıtma olayının Changbinin başına iş açacağını.
Hayatını değiştireceğini..
-------------------------------------------------------------------------------------------
<31
Anca yazabildim :C
Yazma ruhuma noldu ameke?_!?!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Thunderous
Fanfiction'Biz tehlikeyiz bin.Hem yan yana gelmemeli hem de çok uzaklaşmamalıyız.Yok olmalıyız,yoksa etrafımızdaki herkes zarar görecek.' Chanchang,Woosan,Taegyu /Mpreg/ Başlangıç, 06.09.21 Bitiş, 11.04.22