Thunderous

_8_

Eve girer girmez annesinin yıllardır kilitli olan odasının anahtarını aramaya koyulmuştu.Annesi öldüğünden beri o odaya girilmesi yasaklanmıştı,ama şuan o yasak Changbinin s*k*nde bile değildi.

Sonunda demir anahtarı eline geçirmişti.Merdivenlerden yukarı çıkarken yıllar sonrasında yüzleşeceği hatıralar için heyecanlıydı.

Bu odanın kapısının tek farkı beyaz olmasıydı.Diğer kapılar siyahken bu beyazın en masum tonuna boyanmıştı.Annesini çok seviyordu Changbin..

Küçükken onunla beraber çiçek yetiştirmeyi öğrenmişti.Yemek yapmayı,şarkı söylemeyi,oyun oynamayı en çok onunlayken severdi.Ölüm haberinde yıkılmıştı adeta.

Yaşaması için 1. sebebi artık yoktu.

Güzel annesi artık yoktu.

E o zaman vicdanının onu yönetmesine gerek yoktu.

Kapıyı açmasıyla yıllardır değişmeyen menekşe kokusu etrafını sardı.Boğazı düğümlenmiş,gözleri dolmuştu.Tek yenildiği insan annesiydi onun.Okuduğu kitaplar,saçını taradığı boncuk işlemeli beyaz tarak,sade ama zarif takıları..

Gözlerindeki yaşlar teker teker firar etmeye başlamıştı.

'An-ne.' Hıçkırıklarının arasından çıkabilmişti cümlesi.

'Sorun nedir bebeğim?'

Nefesleri sıklaşmış ağlaması büyümüştü.İpeksi sesini çok özlemişti.

'Yanına gelemez miyim?'

Beyaz bir elbisenin içerisindeki annesini dünyada ki hiçbir şeye değişmezdi.O kadar güçlü olmasına rağmen onu koruyamamıştı.En değerlisini koruyamamıştı.

'Pes etmemen ile ilgili söylediklerim ne kadar çabuk çıkmış aklından?'

'Ama artık dayanamıyorum..'

Yanaklarından süzülen gözyaşları yakasını ıslatırken tüm güzelliğiyle gözlerini ondan aldığı annesine baktı.

'Sen benim güçlü Binniemsin.Dayanabilirsin.Üzerine gidenlerin sen üzerine git.Benim yanıma gelmeye kalkıp üzmek mi istiyorsun anneni?'

'Her geçen gün tükeniyorum burada.Yaşama isteğimi söndürüyorlar anne.'

'Kendini neden böyle söyleyerek eksik görüyorsun? Sen hepsinden güçlüsün.Böyle yapma benim minik bebeğim.'

'Bana yol göster o zaman.'

'Aradığın yolu ben sana gösteremem oğlum.Onu sen bulmalısın.Tek ipucu ise içinde saklı olan gücü ortaya çıkar.O zaman kafandaki soru işaretleri ve kırgınlıkların nihayete erebilir.'

'A-ama-'

'Changbin.Güçlü miniğim benim.Kendini güçsüz görme.'

'Ama..'

Demesine kalmadan beyaz elbisenin içerisindeki kadın yok olmuştu.Odada yapayalnız kalmıştı.

'''Aradığın yolu ben sana gösteremem oğlum.Onu sen bulmalısın.Tek ipucu ise içinde saklı olan gücü ortaya çıkar.O zaman kafandaki soru işaretleri ve kırgınlıkların nihayete erebilir.'''

Zihninde yankılanan cümlelerden kapıda ona sinirle bakan babasını bile farketmemişti.Düşünceleri onuele geçirmişken,

'Changbin.'

Sert çıkan sesle düşüncelerinden sıyrılmıştı.İşte annesinin ölümündeki parmağı olan diğer insan..

Korkusuzca o tarafa döndü ve gözlerini tiksinirce beş para etmeyen malesef baba dediği insana dikti.

'Bu odaya girilmeyecek dediğimi hatırlıyorum?'

'Annemin hatıralarına bakarken sana mı soracaktım?'

'Benimle böyle konuşamazsın.Bu odada ne işin var?'

'Hayatımdaki en değerli insan olan tek kişiyi özledim ve bu odaya girdim.Bunda seni ilgilendiren bir kısım göremiyorum.'

'Haddini aşma.Dünki ceza sana yetmemiş belli ki.O sırtındaki izlere yenilerini eklememi ister misin?'

'O kadar aşağılık bir insansın ki,babam olduğun için gerçekten acıyorum kendi halime.'

'Acınacak haldesin çünkü.Keşke annenin yanında sende olsaydın.Dünya senden kurtulmuş olurdu.'

'Annemi karıştırma.Asıl sen ölseydin onun yerine.Cahil ve bunağın tekisin,yapmadığım şeyler yüzünden ceza almaktan bıktım anlıyor musun beni!'

'Bana sesini yükseltme!'

'Saygıyı hakettiğini mi sanıyorsun? Senin gibi şeref yoksunu için saygı biraz fazla değil mi?'

'Changbin!'

'Ne var?!'

'Cezalısın! Bu defa sırtında akan kan deryası için ne yapabileceksin acaba!'

'Deneyelim istersen!'

Siniri tepesine çıkmış bir haldeydi.Hızla karşısındaki bedenin yakalarını kavradı.Odadan çıkarıp merdivenlerden aşağı itmişti onu.Babası ise şaşkınlıktan cevap bile verememişti.

Çünkü Changbinin gözleri parlıyordu.Altın sarısı haliyle.

Merdivenlerden paldır küldür yuvarlanan,sonrasında kafasını sertçe yere çarpan babasıyla donakaldı.

Kıpırdamıyordu..

------------------------------------------------------------------------------------------------

<31