Thunderous

_12_

'Haberi olmayacak.'

'Ne?'

Changbin uyanmıştı sonunda.Ona sakince bütün durumu anlatmışlardı,karnında ki bebeğini de.Şaşkınlığını bir kenara atabildikten sonra düşünceleriyle boğuşma seansı bu defa onun için başlamıştı.

Chanın sarhoş olduğu gece korunmadıklarını hatırlamıştı.İlacın etkisinden midir bilinmez şuan çok sakindi.

Yani normalde ortalığı birbirine katması gerekirdi ama sakince uzanıyordu yerinde.

'Chan denen o mankafanın bebekten haberi olmayacak.'

Kendi başına bakabilirdi bebeğine sonuçta.Chanla muhattap olmak istemiyordu o yüzden de hiçbir şey söylemeyecekti.

'Changbin ama diğer babasının o olduğunu söyledin? Karnın büyüyünce illa ki farkedecekler.'

'Umrumda bile değil.Chanın yüzünü görmeyi istemiyorum.Kendim büyütürüm bebeği.'

Seokjin şuan o kadar sinirliydi ki.Ama kardeşi hem hamile hem de yeni uyanmıştı ve tüm öfkesini içinde tutmak zorundaydı.

'Ne ara oldu?'

'Üç hafta önce.'

'Ha buluştunuz yani?'

Gözleriyle delip geçecekti onu adeta.

'Buluşmadık.Bizimkilerle gittiğimiz barda karşılaştık.Gerisi de zaten alkolün getirdiği cinsel çekim.'

'Senin barda ne işin vardı?'

Soru Sehundan gelmişti.O da en az Seokjin kadar öfkeliydi şuan.

'Biz kafasını dağıtsın biraz diye gitmiştik.Sonra ikisi de gözden kayboldu.'

Jeonginin açıklamasıyla ortam daha da gerginleşmişti şimdi.Kimseden ses çıkmıyor,arada bakışanlar dışında bir etkileşim olmuyordu.

Şuan sakin olmaları gerekiyordu.En büyük düşmanlarından istemese de hamile kalmıştı Changbin.Yani iş işten geçmişti.Şimdi azarlasalar ne olacaktı..

'Burada mı büyüteceksin onu?'

'Evet.'

'Ama bu tehlikeli olmaz mı?'

'Evden çıkmayı düşünmüyorum zaten.Şirket işlerini evden yürütebilirim.Okul işine gerek yok artık.'

'Emin misin?'

'Eminim.'

'Şuan sakin görünüyor olabilirim ama o bebek doğduğunda bunun hesabını vereceksin Changbin.Şimdi serumun bittiğine göre eve gidiyoruz,hadi.'

***

Chan-

Özlediği tenin verdiği hissiyat..Hala teninde duruyordu sanki.Yine istiyordu onu,her şeyi ile.

Günlerdir ne aramalarına cevap veriyordu ne mesajlarına.Yer yarılmış ve içine girmişti adeta.Kime sorarsa sorsun bulamıyordu.Evine gitmişti fakat villayı bomboş görmek beklediği şey değildi.

Ev değiştirdiğini öğrenmişti sonra.Sadece o değil,arkadaşlarına da ulaşamıyordu kimse.Okuldan bile ayrılmışlardı.

Böylesine uzaklaşmalarını yaşadıkları o geceye bağlamalı mıydı?

Onu arıyordu.

Herşeye rağmen öylesine aşıktı ki ona.Ondan başka hiçkimseyi istemiyordu.Birlikte oldukları gecenin sabahı yapayalnız uyandığında hala onun kokusu vardı heryerde,bedeninde bile.

Peki neredeydi ondan nefret eden minik sevgilisi..?

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Böyle boş beleş bir bölümcük

<31

:3